Τσάμπα ναυτεργατικό δυναμικό, επιδοτήσεις και νέα προνόμια αξιώνουν οι ακτοπλόοι εφοπλιστές εντείνοντας την επιθετικότητά τους σε βάρος των ναυτεργατών, των νησιωτών και συνολικά των εργαζομένων της χώρας, με όπλο την αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία της χτεσινής συνέντευξης Τύπου του προέδρου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας ΣΕΕΝ Μ. Σακέλη, ο οποίος παρουσίασε τις αξιώσεις των εφοπλιστών αυτής της κατηγορίας πλοίων που αφορούν τη θωράκιση της κερδοφορίας τους. Αξιώσεις που επιβεβαιώνουν πλήρως το δίκιο της πρωτοβουλίας των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων με τα Εργατικά Κέντρα Λέσβου, Σάμου, Β. Δωδεκανήσου για τον αγωνιστικό συντονισμό ναυτεργατών, νησιωτών, ενάντια σε αυτήν την πολιτική, διεκδικώντας ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες προς όφελος του λαού και όχι των εφοπλιστών.

Ο Μ. Σακέλης απαίτησε την επιτάχυνση των διαδικασιών για την αναδιάρθρωση του θεσμικού πλαισίου της ακτοπλοΐας, η οποία με αυτά που προβλέπει, όπως ότι οι εφοπλιστές θα καθορίζουν από δρομολόγια μέχρι και τιμές των εισιτηρίων, απειλεί νησιά με πλήρη εγκατάλειψη και προδιαγράφει ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.

Αξίωσε ακόμα την «κάλυψη του κόστους των εργοδοτικών εισφορών από το Δημόσιο», «την προσαρμογή του ξενοδοχειακού προσωπικού στις πραγματικές ανάγκες», δηλαδή το διωγμό των ναυτεργατών των γενικών υπηρεσιών (καμαρότοι, μάγειροι κ.λπ.) από την οργανική σύνθεση των πλοίων, που σημαίνει ότι είτε θα βρεθούν στην ανεργία περίπου 4.500 ναυτεργάτες, είτε θα δουλεύουν ως χαμηλόμισθοι, χωρίς εργασιακά δικαιώματα.

Για να γίνει πιο σαφής, ανέφερε σαν παράδειγμα τα επιβατηγά πλοία που είναι δρομολογημένα στην Αδριατική και συγκεκριμένα αυτά που είναι με ελληνική σημαία και αυτά που έχει δρομολογήσει ο όμιλος «Γκριμάλντι» με ιταλική σημαία και είναι πλωτά γκέτο με οργανική σύνθεση που όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του πλοίου όπως είναι το ζήτημα της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, αλλά η πλειοψηφία του πληρώματος είναι χαμηλόμισθοι ανασφάλιστοι. Οπως ανέφερε, το ελληνικό πλοίο έχει σχεδόν 33% περισσότερο πλήρωμα. «Εκτός από τη διαφορά αυτή - συνέχισε - τα ιταλικά πλοία επιδοτούνται και με τις εργοδοτικές εισφορές, με αποτέλεσμα συνολικά η επάνδρωση των πλοίων με ελληνική σημαία να κοστίζει 50% περισσότερο των πλοίων με ιταλική».