Πρωτοπόρα αποδεικνύεται, για ακόμη μια φορά, η Δημοτική Αρχή Βόλου, στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ. Ετσι, ύστερα από την αποδοχή και την προώθηση κάθε μορφής ελαστικών σχέσεων εργασίας στο δήμο, την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών του, την ιδιωτικοποίηση τομέων της ΔΕΥΑΜΒ, την καταγραφή για την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του δήμου και τις πρόσφατες παρεμβάσεις απεργοσπασίας και κοινωνικού αυτοματισμού, απεργία των δημοτικών υπαλλήλων, επιχειρεί, μέσω της Αναπτυξιακής Επιχείρησης Βόλου, (ΑΝΕΒΟ ΑΕ) και την προώθηση της «κοινωνικής οικονομίας» και «επιχειρηματικότητας», διά των Τοπικών Σχεδίων Απασχόλησης για Ευάλωτες Κοινωνικές Ομάδες, (ΤΟΠΕΚΟ).

Οι «κοινωνικές - συνεταιριστικές επιχειρήσεις», που πρόκειται να αναλάβουν το έργο παροχής «κοινωνικών υπηρεσιών» θα είναι εμπορευματικού χαρακτήρα, που σημαίνει ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες που θα προσφέρουν θα «πωλούνται» στους πελάτες - εργαζόμενους ή στα ασφαλιστικά τους ταμεία, προωθώντας ακόμη περισσότερο την εμπορευματοποίηση της κοινωνικής πολιτικής. Θα καλούνται κι αυτές οι «κοινωνικές επιχειρήσεις» να λειτουργήσουν κοινωνικές δομές, όπως τους παιδικούς σταθμούς, (έγινε πρόσφατα στη Αθήνα), τα ΚΑΠΗ, τη «Βοήθεια στο σπίτι», πολιτιστικές - αθλητικές υπηρεσίες και άλλα κοινωνικά αγαθά, τα οποία όσοι τα απολαμβάνουν θα τα χρυσοπληρώνουν.

«Είναι απύθμενη η υποκρισία της κυβέρνησης και της ΕΕ, καθώς επίσης και της δημοτικής αρχής που στηρίζει τη βάρβαρη αυτή πολιτική», επισημαίνει, σε ανακοίνωσή της, η Λαϊκή Συσπείρωση Βόλου και σημειώνει: «Από τη μια οδηγούν στην απόλυτη χρεοκοπία, στην ανέχεια και στην εξαθλίωση τα λαϊκά στρώματα και από την άλλη ενδιαφέρονται δήθεν για την «απασχόληση». Τα συγκεκριμένα σχέδια αποτελούν, εκτός από προπαγάνδα εξωραϊσμού της βαρβαρότητας, μορφές διαχείρισης της ανεργίας και της φτώχειας με στόχο την ενσωμάτωση, την υποχώρηση και το συμβιβασμό των εργαζομένων. Αποτελούν, επίσης, προσπάθεια αποπροσανατολισμού και καλλιέργεια της ατομικής ευθύνης για δικαιώματα, όπως αυτό της εργασίας, που έπρεπε να το διασφαλίζει, με μόνιμη σταθερή δουλειά και με πλήρη ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα σ' αυτούς η κοινωνία».

Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί όλους τους εργαζόμενους να καταδικάσουν αυτήν την πολιτική και ακόμη κι αν κάποιοι αναγκαστούν να εργαστούν μ' αυτούς τους όρους, με τις μορφές της «κοινωνικής οικονομίας», να μην απεμπολήσουν τα δικαιώματά τους, στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στη δημόσια δωρεάν Υγεία και Παιδεία και γενικότερα σε κοινωνικές υπηρεσίες προστασίας και φροντίδας, που ως αγαθά πρέπει να παρέχονται δωρεάν και με ποιότητα».