Στη μέση της νύχτας οι δυνάμεις καταστολής με εντολή της συγκυβέρνησης χτύπησαν τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στο Μετρό. Στόχος τους, η επιβολή του φόβου, η υποταγή στην πολιτική που συρρικνώνει μισθούς και δικαιώματα και αποβλέπει στην ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών. Σαν τους κλέφτες - περίπου στις 3.30 το πρωί της Παρασκευής - έξι διμοιρίες των ΜΑΤ εισέβαλαν στο αμαξοστάσιο του Μετρό στα Σεπόλια. Απομάκρυναν όσους βρίσκονταν μέσα και έκαναν τρεις προσαγωγές, οι οποίοι στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι.

Με το άκουσμα της είδησης συνδικάτα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έσπευσαν στο χώρο για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους. Μαζί τους ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ. Κατέφθασαν συνδικάτα και εργαζόμενοι από διάφορους χώρους. Ομως, η πρόσβαση στο αμαξοστάσιο ήταν αδύνατη καθώς τα ΜΑΤ είχαν στήσει φραγμό παραπλεύρως της Λ. Κηφισού στην κατεύθυνση προς Λαμία, περίπου 300 μέτρα πριν την είσοδο. Επίσης, είχαν αποκλείσει την πεζογέφυρα που διασχίζει τη λεωφόρο και βρίσκεται κοντά στο αμαξοστάσιο. Ο Χρ. Κατσώτης κατήγγειλε την επέμβαση των ΜΑΤ και υπογράμμισε την ανάγκη οργάνωσης ενιαίων αγώνων του συνόλου των εργαζομένων ενάντια στην επίθεση που δέχονται.

Σε σχόλιο για την επέμβαση των ΜΑΤ στο αμαξοστάσιο του Μετρό, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: «Το ΚΚΕ καταγγέλλει την επίθεση των ΜΑΤ εναντίον των απεργών, στο αμαξοστάσιο του Μετρό, που αποδεικνύει ότι η επιχείρηση "Νόμος και Τάξη" της κυβέρνησης στόχο έχει τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες. Η κρατική βία και καταστολή δε στρέφεται μόνο εναντίον των εργαζομένων στο Μετρό, αλλά αποτελεί επίθεση στο σύνολο της εργατικής τάξης και του λαού, προκειμένου να σκύψει το κεφάλι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική.

Ο λαός σαν μια γροθιά να απαντήσει με συλλογική αντεπίθεση και μαζική οργανωμένη απειθαρχία στα αντιλαϊκά μέτρα, στους αντιδραστικούς νόμους και την καταστολή. Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Τώρα χρειάζεται ένταση της αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων στα Μέσα Συγκοινωνίας».

Στο μεταξύ, από το βράδυ της Πέμπτης και ολόκληρη τη χτεσινή μέρα επιδίδονταν τα φύλλα επιστράτευσης. Απέναντι σε αυτή την πράξη κρατικής τρομοκρατίας, τον εξαναγκασμό των εργαζομένων να σταματήσουν τον αγώνα τους, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των Σωματείων έδειξαν ότι δεν είχαν κανένα αποτελεσματικό σχέδιο αντιμετώπισής της.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είχαν εγκαίρως επισημάνει την ανάγκη οι εργαζόμενοι μαζικά να αρνηθούν την παραλαβή των φύλλων επιστράτευσης και να ειδοποιήσουν τα Σωματεία για να οργανώσουν την αντίδρασή τους. Σ' αυτό οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες δεν τοποθετήθηκαν, ούτε αξιοποίησαν για να τονωθεί το ηθικό των απεργών το κύμα αλληλεγγύης που συνέχισε να «φουντώνει» και τα διαρκή μηνύματα καταδίκης του κυβερνητικού αυταρχισμού και της επιστράτευσης.

Χαρακτηριστική είναι η ενημέρωση που έκανε χτες ένας από τους δικηγόρους του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό (ΣΕΛΜΑ) στους απεργούς. Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι μίλησε με το Σωματείο (σ.σ. εννοούσε το ΔΣ του Σωματείου) και ότι «η εντολή του είναι όσοι παίρνετε φύλλα πορείας, μη δημιουργήσουμε προβλήματα (...) Μπαίνετε μέσα. Οσων έχουν θυροκολληθεί, να τα πάρετε και να έρθετε»!

Από εκεί και μετά ακολούθησε η σταδιακή κυκλοφορία των συρμών στα μέσα σταθερής τροχιάς.

Το επόμενο επεισόδιο κρατικού αυταρχισμού ήταν η προσφυγή της συγκυβέρνησης στο δικαστήριο ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη και η απεργία των εργαζομένων στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ. Τελικά το δικαστήριο έκρινε νόμιμες τις κινητοποιήσεις. Η απόφαση των εργαζομένων ήταν να συνεχίσουν την απεργία μέχρι και τη Δευτέρα, στάση εργασίας την Τρίτη και νέες Γενικές Συνελεύσεις. Επίσης, οι εργαζόμενοι σε ΟΣΕ και προαστιακό απεργούν μέχρι και τη Δευτέρα.

Να σημειωθεί ότι το ΣΕΛΜΑ προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να εκδοθεί προσωρινή διαταγή του προέδρου του ΣτΕ που να «παγώνει» την απόφαση επιστράτευσης. Μεταξύ άλλων σημειώνουν ότι η βλάβη που υφίστανται είναι «άμεση και προφανής και δεν θα μπορέσει να ανορθωθεί στο μέλλον, δεδομένου ότι πλήττεται άμεσα το δικαίωμά τους στην απεργία και καταργείται η δυνατότητα διεκδίκησης των αιτημάτων τους».

Η χτεσινή κλιμάκωση του κυβερνητικού αυταρχισμού αποκάλυψε και το αληθινό περιεχόμενο της αστικής δημοκρατίας, που αναγνωρίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων μόνο όταν εξυπηρετούν την αντιλαϊκή πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν το ΚΚΕ (Μάρτης 2006) κατέθεσε πρόταση νόμου για τη διασφάλιση του δικαιώματος στην απεργία και την κατάργηση της επιστράτευσης, το αστικό κοινοβούλιο δεν την είχε καν συζητήσει.