Οι Θέσεις της ΚΕ για το 19 Συνέδριο αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο τις εξελίξεις τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο και στη διεθνή ιμπεριαλιστική πυραμίδα, τη θέση της Ελλάδας σ' αυτή και στην Ευρωζώνη. Βαθαίνουν στα στρατηγικά καθήκοντα του Κόμματος τόσο κατά την περίοδο που δεν έχει διαμορφωθεί επαναστατική κατάσταση όσο και στην περίοδο που προκύψει. Τα άμεσα καθήκοντα, το σχέδιο Προγράμματος και το Καταστατικό διαπνέονται από μια ενιαία λογική προκειμένου το Κόμμα να γίνει ισχυρό και ικανό για να δρομολογήσει τις εξελίξεις προς όφελος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Να αντιμετωπιστεί η βάρβαρη ολομέτωπη επίθεση που φέρνει τη ζωή του λαού χρόνια πίσω και να ανοίξει ο δρόμος για την κοινωνικοπολιτική απελευθέρωσή του, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό που είναι επίκαιρος και αναγκαίος. Βήματα δημιουργικής επεξεργασίας της κοσμοθεωρίας μας, του μαρξισμού - λενινισμού, αποτελούν οι θέσεις που αφορούν το ζήτημα της λαϊκής συμμαχίας, της στάσης μας απέναντι στο ξέσπασμα ιμπεριαλιστικού πολέμου, τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, οι προτεινόμενες αλλαγές στο Καταστατικό.

Ομως για να γίνουν αυτές οι σωστές θέσεις υλική δύναμη απαιτείται να γίνουν και κτήμα των ΚΟΒ, υπόθεση όλων των μελών, υπόθεση των λαϊκών μαζών και εδώ έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε αφού υπάρχουν αρκετές υποκειμενικές αδυναμίες που πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε.

Μία από αυτές είναι η αναπαραγωγή ενός μηχανιστικού τρόπου προώθησης της στρατηγικής μέσα από την καθοδηγητική δουλειά (θέση 49). Η αδυναμία αυτή έχει ως αποτέλεσμα οι ΚΟΒ να μη δουλεύουν με συγκεκριμένο και επεξεργασμένο σχέδιο δουλειάς, το περιεχόμενο των συνεδριάσεων να μην έχει ζωντάνια, να μη γίνεται δημιουργική εξειδίκευση των γενικών θέσεων, να μην αναπτύσσονται πρωτοβουλίες. Κυριαρχεί η γενικολογία, η καθηκοντολογία, ο πρακτικισμός. Είναι αντανάκλαση των αδυναμιών που έχουν τα καθοδηγητικά όργανα και τα στελέχη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει σε ορισμένες περιπτώσεις και ευθύνη των ΚΟΒ.

Αναφέρω κυρίως ότι είναι ζήτημα καθοδηγητικό γιατί αν ο καθοδηγητής δεν έχει αφομοιώσει τη γενική πολιτική του Κόμματος, δεν παρακολουθεί τις γενικότερες εξελίξεις αλλά και τις εξελίξεις του χώρου ευθύνης της ΚΟΒ καθώς επίσης και πώς δρα ο αντίπαλος, πώς θα μπορέσει μαζί με την ΚΟΒ να βάλει συγκεκριμένους στόχους και σχέδιο δράσης;

Η μη αφομοίωση της γενικής πολιτικής του Κόμματος έχει ως αποτέλεσμα είτε να μιλάμε ξερά για λαϊκή εξουσία - οικονομία χωρίς να συνδυάζουμε την εμπειρία που έχουν οι ίδιοι εργαζόμενοι με τη δράση των μονοπωλίων στο συγκεκριμένο κλάδο, την εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ, με το τι καθήκοντα απορρέουν από αυτή την κατάσταση. Χωρίς να γίνεται δημιουργική προσαρμογή και εξειδίκευση των γενικών θέσεών μας.

Μια τέτοια προσέγγιση όχι μόνο δε βοηθάει στην προβολή της πολιτικής του Κόμματος αλλά την παραποιεί, την καταστρέφει. Είτε στο όνομα αντιμετώπισης άμεσων πιεστικών προβλημάτων, π.χ. αύξηση δημοτικών τελών, να προτείνουμε ένα πολιτικό πλαίσιο όπως «κατάργηση των μνημονιακών νόμων και πολιτικών που οδηγούν τους δήμους σε οικονομική εξαθλίωση και το λαό σε επιπλέον αφαίμαξη και διαρκή υποβάθμιση της ζωής μας», για να υπάρξει μεγαλύτερη συσπείρωση, ή να φτάνουμε στο σημείο να συμμετέχουμε σε επιτροπή αγώνα μαζί με κοινωνικούς αντιπάλους, όπως η Ενωση Ξενοδόχων.

Επίσης, υπάρχει και το φαινόμενο της μη κατανόησης του ρόλου της ΚΟΒ ή, το χειρότερο, της υποτίμησης του ρόλου της ΚΟΒ. Ετσι υπήρξαν περιπτώσεις που αναπτύχθηκαν αγώνες και η ΚΟΒ που έχει την ευθύνη του χώρου να μη συνεδριάζει για να εξετάσει πώς θα δράσει για να ανέβει ένα βήμα πάνω η συνείδηση και η πολιτική πείρα των εργαζομένων με βάση τα αντικειμενικά ταξικά συμφέροντά τους, ώστε να αποδεσμεύονται από την επιρροή των αστικών κομμάτων, τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό κ.λπ

Αλλο παράδειγμα αποτελεί το πώς σχεδιάζεται και υλοποιείται μια παρέμβαση για ένα ζήτημα που αφορά όχι μόνο τους άμεσα εμπλεκόμενους αλλά πολύ περισσότερους, όπως ήταν το ξεπούλημα της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗΣ». Βγήκε επεξεργασμένη ανακοίνωση που έβαζε ολοκληρωμένα το ζήτημα, σχεδιάστηκε η παρέμβασή μας με περιοδείες, συσκέψεις, συνεντεύξεις κ.λπ. Φτάνει όμως μόνο αυτό; Οχι. Επρεπε στις ΚΟΒ να ανοιχτεί συζήτηση για τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο κλάδο (Γάλα - τρόφιμα - ποτά), για τις επιπτώσεις που θα έχει στους εργαζόμενους αλλά και στους κτηνοτρόφους, για τη θέση και την τακτική των άλλων δυνάμεων καθώς επίσης για το ζήτημα το διατροφικό που αφορά κάθε εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Να συνδυαστούν τα πρακτικά ζητήματα, όπως η συμμετοχή στην τάδε κινητοποίηση, το μοίρασμα ανακοινώσεων κ.λπ. με το πολιτικό περιεχόμενο της δράσης, με την οργάνωση και τη μετατόπιση δυνάμεων. Υποχωρήσαμε μπροστά στις δυσκολίες που έβαζε ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων τόσο στο σωματείο των εργαζομένων όσο και στους κτηνοτρόφους. Δεν αντιμετωπίστηκε ως κρίκος που θα μπορούσαμε να προωθήσουμε την ιδέα της λαϊκής συμμαχίας αποκαλύπτοντας τη δημαγωγία και τα αδιέξοδα τόσο των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ όσο και των δυνάμεων του οπορτουνισμού (ΝΑΡ - ΣΥΡΙΖΑ).

Αποκτούν ιδιαίτερη σημασία επομένως τα εξής ζητήματα:

• Η ιδεολογική δουλειά να αξιολογηθεί ως απαραίτητο και αναγκαίο στοιχείο της καθοδηγητικής βοήθειας προς τις ΚΟΒ. Δεν μπορεί ένας καθοδηγητής να βοηθήσει τη δράση μιας ΚΟΒ όταν δε διαβάζει τουλάχιστον καθημερινά «Ριζοσπάστη» και ΚΟΜΕΠ, όταν δεν έχει ένα ελάχιστο επίπεδο γνώσεων της κοσμοθεωρίας μας. Η παρακολούθηση των κομματικών σχολών από όλα τα στελέχη αποτελεί μια σημαντική βοήθεια. Αλλος όρος για τη βοήθεια των στελεχών είναι να γίνεται ιδεολογικοπολιτική συζήτηση σε όλα τα καθοδηγητικά όργανα μέχρι Γρ. ΚΟΒ, να γίνονται βήματα αφομοίωσης της πολιτικής μας.
• Η ανάδειξη της ΚΟΒ ως βασικού ζωντανού κυττάρου του Κόμματος, που σημαίνει ότι οι ΚΟΒ πρέπει να συζητούν τι πείρα βγαίνει από τη δράση που αναπτύσσουν, πώς προχωράει η πολιτική μας, τι δυσκολίες συναντάμε και με βάση τη στρατηγική μας να καταστρώνουν το σχέδιο δράσης τους. Να δένεται το σχέδιο δράσης με το πολιτικό περιεχόμενο της δράσης, τον προσανατολισμό της πάλης, την οργάνωση και μετατόπιση δυνάμεων.
• Η σταθερή και ουσιαστική ιδεολογικοπολιτική στήριξη όλων των κομματικών μελών που είναι εκλεγμένα σε σωματεία και άλλους μαζικούς φορείς ώστε να μπορούν να προβάλλουν αποτελεσματικά τις θέσεις του Κόμματος παίρνοντας υπόψη και την ιδιαιτερότητα του χώρου που δρουν.
• Η εξειδίκευση του προγράμματος της ιδεολογικής δουλειάς με βάση τα ιδεολογικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η ΚΟΒ στο χώρο ευθύνης της.
• Η ενίσχυση των ιδεολογικοπολιτικών δεσμών με τους οπαδούς, φίλους, ψηφοφόρους με στόχο την ένταξη και τη στήριξη της δράσης του Κόμματος.