Μείωση των αποδοχών κατά 25% επιβάλλει στους εργαζόμενους η διοίκηση της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσπρωτίας, υλοποιώντας, όπως αναφέρει, σχετικό πρόγραμμα εξυγίανσης. Ουσιαστικά επιταχύνονται οι διαδικασίες προσαρμογής στο νέο νόμο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, αφού αυτοί πια αποτελούν και με τη βούλα ανώνυμες κεφαλαιουχικές εταιρείες, δρουν με κριτήρια αγοράς, με μοναδικό στόχο το επιχειρηματικό κέρδος, εις βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και των συμφερόντων της φτωχής μικρομεσαίας αγροτιάς.

Στις αντεργατικές αυτές πρακτικές πρωτοστατεί, μάλιστα, γνωστό στην τοπική κοινωνία στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που ως γενικός διευθυντής της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσπρωτίας έστειλε και συνυπέγραψε τις εξώδικες δηλώσεις μέσα από τις οποίες ζητείται από τους εργαζόμενους να αποδεχθούν τη μείωση των μισθών, γιατί διαφορετικά θα γίνει καταγγελία της σύμβασης. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι εκβιάζονται να διαλέξουν μείωση των μισθών ή απολύσεις με τη συνδρομή στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, που δρώντας ως μάνατζερ επιχείρησης και για να αποσπάσει τη συγκατάθεση των εργαζομένων ισχυρίζεται και από πάνω πως παρά τη μείωση οι αποδοχές παραμένουν σε υψηλότερο επίπεδο συγκριτικά με τον κατώτατο μισθό.

Τα σημερινά προστίθενται σε αυτά που βίωσαν τα τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι στην Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσπρωτίας, οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να δουλεύουν ως σύγχρονοι είλωτες ανταλλάσσοντας τη μισθωτή τους εργασία σε είδος. Οι εργαζόμενοι που ήταν απλήρωτοι για μήνες ψώνιζαν με κουπόνια από τα σούπερ μάρκετ της Ενωσης και το κόστος των προϊόντων που αγόραζαν αφαιρούνταν από τα χρωστούμενα.

Η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσπρωτίας λειτουργεί με τα κριτήρια του νέου νόμου για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, την εξασφάλιση δηλαδή επιχειρηματικών κερδών, γι' αυτό και βαθαίνει την εκμετάλλευση εργαζομένων και όχι μόνο. Στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΩΔΩΝΗΣ, όπου συμμετέχει ως μέτοχος, αποφασίστηκε το πάγωμα των τιμών παραγωγού και κόπηκε το πριμ εκκαθάρισης (διανομή μέρους των κερδών στους κτηνοτρόφους). Διπλό χτύπημα δηλαδή σε εργαζόμενους και αγρότες.

Αναδεικνύεται για ακόμη μια φορά πως είναι μονόδρομος η οργάνωση της πάλης και του αγώνα, η κοινή δράση απέναντι στη βαθιά ταξική πολιτική που οδηγεί στο βάθεμα της εκμετάλλευσης εργαζομένων, στο ξεκλήρισμα τη φτωχή αγροτιά.