Σε μεγάλη μερίδα του οικονομικού αστικού Τύπου επανέρχεται το τελευταίο διάστημα το ζήτημα των ελλείψεων φαρμάκων και ο «"πόλεμος" που έχει ξεσπάσει στη φαρμακευτική αγορά μεταξύ φαρμακοποιών, φαρμακαποθηκάριων και εταιρειών για τις ελλείψεις δεκάδων σκευασμάτων στη χώρα μας». Αυτό το γεγονός το βιώνουν στο πετσί τους χιλιάδες ασφαλισμένοι και ασθενείς που πολύ συχνά, εάν μπορούν να πληρώσουν από την τσέπη τους την αυξημένη συμμετοχή τους για να αγοράσουν ένα φάρμακο, δεν μπορούν να το βρουν. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, «οι πολυεθνικές εταιρείες μείωσαν μέχρι και 80% τις διατιθέμενες ποσότητες σε ορισμένα είδη φαρμάκων». Και την ίδια στιγμή, το υπουργείο Υγείας ισχυρίζεται ότι «οι ελλείψεις φαρμάκων στην ελληνική αγορά οφείλονται στο ότι οι ελληνικές φαρμακαποθήκες διακινούν τα σκευάσματα σε φαρμακαποθήκες άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Πράγματι, πρόκειται για μία εμπορική δραστηριότητα που προβλέπεται από την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία. Οι λεγόμενες «παράλληλες εξαγωγές». Μία φαρμακαποθήκη, π.χ., στη Γερμανία αντί να αγοράσει το φάρμακο πιο ακριβά από τη φαρμακοβιομηχανία, το αγοράζει απευθείας από την ελληνική φαρμακαποθήκη σε πιο χαμηλή τιμή. Από αυτήν τη συνδιαλλαγή κερδίζει και η ελληνική φαρμακαποθήκη. Π.χ., παίρνει μερίδιο από τη διαφορά της τιμής, πληρώνεται για το εμπόρευμά της σχετικά πιο σύντομα από ό,τι στην Ελλάδα, όπου η αποπληρωμή τους καθυστερεί ιδιαίτερα τώρα, στην οικονομική κρίση. Το 2012 ο τζίρος των φαρμακαποθηκών ήταν 5,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 400 εκατ. ευρώ προήλθαν από «παράλληλες εξαγωγές». Και αυτά τα κέρδη μεταφράζονται σε ελλείψεις σε σειρά φαρμάκων που δεν υπάρχουν στη χώρα μας. Μπίζνα για πολλά κέρδη...