Οι Θέσεις της ΚΕ που ψηφίστηκαν με μεγάλη πλειοψηφία στέκονται με συνέπεια στις επεξεργασίες και πρωτοβουλίες του Κόμματός μας όλο το προηγούμενο διάστημα και απαντάνε στο βασικό ερώτημα που είναι το ζήτημα της εξουσίας. Γι' αυτό και το Κόμμα μας δέχεται στοχευμένη επίθεση στη στρατηγική και τακτική του.

Επίθεση που εστιάζεται ότι το ΚΚΕ απομονώνεται από τις μάζες, δεν παλεύει για το σήμερα και δεν μπορεί να δώσει άμεσες λύσεις, ενώ ο κόσμος αυτό απαιτεί, παραπέμπει τα πάντα στο Σοσιαλισμό και αυτός με τη σειρά του με την πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ παραπέμπεται στη δευτέρα παρουσία. Επίθεση που στοχεύει στο χτύπημα της Λαϊκής Συμμαχίας που το χαρακτήρα της πολύ πιο ολοκληρωμένα βάζουν και διασαφηνίζουν οι Θέσεις, καθώς και στην άρνηση του ΚΚΕ για συμμετοχή σε κυβέρνηση στα πλαίσια του αστικού συστήματος.

Δεν υπάρχει αγώνας μικρός ή μεγαλύτερος, δεν υπάρχει ζήτημα που να αφορά τα λαϊκά στρώματα που το ΚΚΕ να μην είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για την επίλυσή του, για την οργάνωση της λαϊκής αντίστασης και την ανάδειξη των αιτιών και υπεύθυνων.

Υπάρχει πλούσια εμπειρία από τη δράση μας στο κίνημα το προηγούμενο διάστημα που επιβάλλεται να την αξιοποιήσουμε όχι μόνο για να εξάγουμε συμπεράσματα αλλά πατώντας σε αυτή την πείρα να βελτιώσουμε την παρέμβασή μας στις μάζες, τον προσανατολισμό οργάνων και ΚΟΒ, να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στην προβολή και εκλαΐκευση της πολιτικής πρότασής μας.

Η φτωχή και ένα τμήμα της μεσαίας αγροτιάς που τα επόμενα χρόνια θα γίνει και αυτό φτωχό, αποτελούν αντικειμενικά άμεσο σύμμαχο της εργατικής τάξης, χρειάζεται με την παρέμβασή μας να πείθουμε αυτό το τμήμα για να αποτελέσει βασική δύναμη της Λαϊκής Συμμαχίας.

Πρόσφατα αναπτύχθηκαν μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα από τις οποίες μπορούμε να εξάγουμε πολύτιμα συμπεράσματα. Ο καθοριστικός παράγοντας που τους ανάγκασε να βγουν στο δρόμο είναι τα οξυμένα προβλήματα επιβίωσης που με τη νέα ΚΑΠ και τα μνημόνια χειροτερεύουν, μεγάλο τμήμα τους θα ξεκληριστεί τα επόμενα χρόνια. Δεν ήταν εύκολο να γίνει η κινητοποίηση, απαιτήθηκε σκληρή και επίμονη προετοιμασία. Οι κομμουνιστές αγρότες πρωτοστάτησαν στην οργάνωση των κινητοποιήσεων, συνέβαλαν αποφασιστικά στη διαμόρφωση των αγωνιστικών διαθέσεων των μαζών απαντώντας στα ιδεολογήματα που πρόβαλαν οι άλλες δυνάμεις για τις δήθεν απαραίτητες θυσίες που πρέπει όλοι να κάνουμε για τη σωτηρία της χώρας, το μονόδρομο των αντιλαϊκών πολιτικών που βιώνουμε. Το πρώτο συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι δεν πρέπει να υποτασσόμαστε στις διαθέσεις των μαζών αλλά να παρεμβαίνουμε κατάλληλα και να τις διαμορφώνουμε.

Πιστεύει κανείς πως όλοι αυτοί οι αγρότες ήταν μήπως κομμουνιστές, οπαδοί και φίλοι του Κόμματος; Το αντίθετο, ήταν ψηφοφόροι άλλων κομμάτων οι δυνάμεις ήταν κάτω από το 10% όσων συμμετείχαν τουλάχιστον στο μπλόκο της Νίκαιας, που ήταν το πιο μαζικό και μαχητικό μπλόκο των κινητοποιήσεων. Βρέθηκαν κυρίως νέοι αγρότες, πολιτικά ανώριμοι που όμως έμαθαν να συγκρούονται με τα ΜΑΤ επί ένα μήνα, να συνειδητοποιούν και να ωριμάζει στη συνείδησή τους αναγκαιότητα όχι μόνο της αλληλεγγύης αλλά της κοινής δράσης με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης. Ωρίμανση που εκφράστηκε την ημέρα της πανελλαδικής απεργίας 20 Φλεβάρη και οδήγησε σε υποχώρηση την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής και σε νίκη του κινήματος με τη συμβολική κατάληψη της εθνικής οδού. Τι φάνηκε περίτρανα εκεί; Πως ο συσχετισμός δύναμης μπορεί να φέρει ανατροπές, να ακυρώσει την καταστολή, ο λαός μπορεί όταν θελήσει να φέρει τα πάνω - κάτω. Το ζήτημα ήταν και παραμένει ότι ο συσχετισμός δύναμης είναι αρνητικός για το λαϊκό κίνημα τη δεδομένη στιγμή. Παρότι ήταν η πιο μαζική κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων στην αγροτιά, ήμασταν λίγοι σε σχέση με το μέγεθος της επίθεσης που δεχόμαστε. Ημαστε λίγοι οι κομμουνιστές στο αγροτικό κίνημα, χρειάζεται με δουλειά μυρμηγκιού να δυναμώσουμε τις ΚΟΒ, να βελτιώσουμε ποσοτικά και ποιοτικά τις οργανώσεις, είναι το κρίσιμο στοίχημα για καθοδηγητικά όργανα και ΚΟΒ το επόμενο διάστημα.