Παγανιά έχουν βγει τα διάφορα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) με αφορμή την έναρξη της υποβολής αιτήσεων για την ένταξη ανέργων στο πρόγραμμα του υπουργείου Εργασίας «Επιταγή Εισόδου στην Αγορά Εργασίας». Τα ΚΕΚ ενδιαφέρονται να προσελκύσουν τους άνεργους προκειμένου να τους παρέχουν κατάρτιση διάρκειας 80 ωρών, με αντάλλαγμα το ποσό των 1.100 ευρώ για κάθε έναν, και στη συνέχεια να τους προωθήσουν σε επιχειρήσεις για 500 ώρες πρακτικής άσκησης, όπως προβλέπει το πρόγραμμα.

Ανάμεσα σε αυτά και το Ινστιτούτο Βιομηχανικής και Επιχειρησιακής Επιμόρφωσης και Κατάρτισης (ΙΒΕΠΕ) που λειτουργεί υπό τη θεσμική εποπτεία του ΣΕΒ, ως εκπαιδευτικός του βραχίονας. Το ΙΒΕΠΕ - ΣΕΒ προτρέπει, μάλιστα, τους άνεργους να το προτιμήσουν με το σκεπτικό ότι η διασύνδεσή του με το ΣΕΒ «σημαίνει ότι οι καταρτιζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να βρουν απασχόληση στις μεγαλύτερες Εταιρείες/Βιομηχανίες». Ο πρόεδρός του, σύμφωνα με δηλώσεις του στον Τύπο, επισημαίνει ένα ακόμα όφελος για τις επιχειρήσεις που θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, «αφού θα δείξουν έτσι έμπρακτα το εταιρικό κοινωνικό τους πρόσωπο».

Μονά - ζυγά δικά τους, τα θέλουν οι βιομήχανοι: Δεν τους αρκεί να επωφελούνται οι επιχειρήσεις τους από το εργατικό δυναμικό που τους προσφέρει το πρόγραμμα χωρίς να πληρώνουν μισθό και ασφάλιση, ούτε να καταλήγει το ποσό της «Επιταγής Εισόδου» στο ταμείο τους, μέσα από το ΚΕΚ ΙΒΕΠΕ - ΣΕΒ. Θέλουν να παρουσιάσουν τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα και ως «κοινωνική προσφορά» και συμβολή στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Μόνο που η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια γιατροσόφια. Να γιατί ενιαία εργαζόμενοι - άνεργοι πρέπει να παλεύουν για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων, αφού η ανεργία είναι σύμφυτη του καπιταλισμού, δεν εξαλείφεται στα πλαίσιά του. Επομένως πρέπει ταυτόχρονα ενιαία να οργανώσουν τον αγώνα για την ανατροπή του.