Η δολοφονική επίθεση σε βάρος 200 μεταναστών εργατών γης που συνοδεύτηκε από εν ψυχρώ καταιγισμό σφαιρών το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης στην Μανωλάδα από τρεις επιστάτες - μπράβους μεγαλοκτηματία - μεγαλέμπορου, επειδή ζήτησαν τα δεδουλευμένα έξι μηνών είχε ως αποτέλεσμα να πέσουν αιμόφυρτοι στο έδαφος περισσότεροι από 35 εργάτες. Ακολούθησε χάος. Εργάτες άρχισαν να τρέχουν προς τα χωράφια για να σωθούν. Οι σφαίρες και τα σκάγια τούς βρήκαν στο κεφάλι, στα μάτια, στο λαιμό, στο στήθος, σε πολλά ζωτικά όργανα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή της Μανωλάδας. Κι ας κάνει η κυβέρνηση, τα αστικά πολιτικά, τα αστικά ΜΜΕ ότι πέφτουν «από τα σύννεφα», πως δε γνωρίζουν τίποτα για το «φόνο». Είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι των μεγαλοκτηματιών της περιοχής που στη διάρκεια απεργίας των μεταναστών εργατών γης τον Απρίλη του 2008, συγκρότησαν αποσπάσματα, εξαπέλυσαν πογκρόμ στις παράγκες, τις κατεδάφισαν, ξυλοφόρτωσαν οικογένειες μεταναστών και δε δίστασαν να χρησιμοποιήσουν μέχρι και όπλα για να γονατίσουν τους εργάτες γης. Λίγες ώρες νωρίτερα, είχαν εξαπολύσει τραμπούκικη επίθεση σε βάρος τριών στελεχών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ τους οποίους και τραυμάτισαν, επειδή βρέθηκαν στην κεντρική πλατεία της Μανωλάδας για να συμπαρασταθούν στους μετανάστες εργάτες γης.

Τον Ιούνη του 2009 μεγαλοαγρότες, με την υποψία και μόνο ότι δύο Μπαγκλαντέζοι εργάτες γης εμπλέκονται στην κλοπή αρνιών από τα κοπάδια τους, τους ξυλοφόρτωσαν, τους έδεσαν πίσω από το μηχανάκι τους και τους διαπόμπευαν στους κεντρικούς δρόμους της Μανωλάδας. Μάλιστα, ένας εκ των επιστατών του αφεντικού που πυροβόλησε σε βάρος των μεταναστών εργατών είναι ο ίδιος που τον περασμένο Αύγουστο του 2012, είχε δέσει στο αγροτικό και έσερνε στους δρόμους της Μανωλάδας έναν Αιγύπτιο μετανάστη επειδή έκανε το «λάθος» να ζητήσει τα δεδουλευμένα του.

Το ΚΚΕ, την αμέσως επόμενη μέρα, οργάνωσε κινητοποίηση μέσα στη Μανωλάδα, με συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία και πορεία στους κεντρικούς δρόμους του χωριού. Εκεί διαδήλωσαν με κόκκινες σημαίες εργάτες από διάφορες περιοχές της Πελοποννήσου, μαζί τους και μετανάστες εργάτες που μαζί με την τάξη τους ύψωσαν το ανάστημά τους μαζί με την τάξη τους στην εργοδοτική τρομοκρατία.

Αγωνιστικές κινητοποιήσεις οργάνωσε το Κόμμα σε κάθε γωνιά όλης της Αττικής, με πικετοφορίες και εξορμήσεις, αλλά και άλλες περιοχές όπως τα Γιάννενα. Αλλωστε, από την ίδια κιόλας μέρα της επίθεσης, ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ζήτησε έκτακτη σύγκληση του Περιφερειακού Συμβουλίου για να συζητηθεί το θέμα. Αντιπροσωπείες του ΚΚΕ επισκέφτηκαν τους τραυματίες εργάτες στα νοσοκομεία όπου είχαν μεταφερθεί. Εγιναν επισκέψεις στα αστυνομικά τμήματα όπου οι τραυματισμένοι μετανάστες είχαν μεταβεί για συμπληρωματικές καταθέσεις, ώστε να μη διανοηθεί κανείς να εκκινήσει τις διαδικασίες απέλασης σε βάρος όσων δεν έχουν νόμιμα έγγραφα στην κατοχή τους. Επιπλέον, κατατέθηκε Επίκαιρη Ερώτηση του Κόμματος στη Βουλή.

Πολύμορφη δράση ανέλαβαν και το ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα, σε όλη τη χώρα, για να ενημερωθεί η εργατική τάξη για την εργοδοτική επίθεση αλλά και να καταδικαστεί πλατιά, να συζητηθούν στους κλάδους οι αληθινές αιτίες που οδήγησαν σε αυτή.

Στην Αθήνα, έγιναν παραστάσεις διαμαρτυρίας στα υπουργεία Προστασίας του Πολίτη και Εργασίας, με πανό: «Ελληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι - Να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της δολοφονικής επίθεσης ενάντια στους μετανάστες εργάτες γης στη Μανωλάδα». Αμέσως μετά, έγινε μαζική συγκέντρωση στο Σύνταγμα και από εκεί εκατοντάδες εργαζόμενοι προχώρησαν σε πορεία και εξόρμηση στην οδό Ερμού και την Αθηνάς μέχρι την Ομόνοια. Τα συνθήματα δε σταμάτησαν ούτε λεπτό: «Ελληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι», «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», κλπ. Ταυτόχρονα, από την ντουντούκα διάβαζαν την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ. Αντίστοιχες παρεμβάσεις έγιναν και σε Πειραιά αλλά και Θεσσαλονίκη.

Οπως έχει αποκαλύψει επανειλημμένα και ο «Ρ» με τα ρεπορτάζ του, οι εργάτες δουλεύουν ακόμα και με την απειλή όπλων, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, με εξευτελιστικά μεροκάματα που φτάνουν το πολύ τα 25 ευρώ τη μέρα. Ξεκινούν τη δουλειά από τις 6.30 π.μ. έως τις 1.30 μ.μ. και με 3 - 3,5 ευρώ την ώρα από τις 5 το απόγευμα μέχρι το βράδυ.

Χρήματα που τις περισσότερες φορές δεν τα παίρνουν, είτε γιατί τα αφεντικά με το τέλος της καλλιεργητικής χρονιάς και αφού τούς έχουν απλήρωτους τούς καταγγέλλουν στην αστυνομία επειδή δεν έχουν τα απαραίτητα χαρτιά, είτε γιατί όσα λεφτά παίρνουν τα δίνουν στα κυκλώματα των δουλεμπόρων.

Οι συνθήκες εργασίας στα θερμοκήπια της φράουλας μοιάζουν με θάλαμο αερίων. Ιδιαίτερα όταν η εξωτερική θερμοκρασία σκαρφαλώνει και ξεπερνά τους 30 βαθμούς Κελσίου στο εσωτερικό του θερμοκηπίου εκτινάσσεται πάνω από 45 βαθμούς. Οι χώροι στους οποίους διαμένουν δεν κάνουν ούτε για να σταβλίζονται ζώα. Στις κατασκευές - θερμοκήπια που καλλιεργούν τις φράουλες στις ίδιες ακριβώς κατασκευές - παράγκες - θερμοκήπια οι μεγαλοπαραγωγοί στοιβάζουν τους μετανάστες -έξω από το χωριό στα βάθη των αγρών- οι οποίες και αποτελούν τα σπίτια τους. Κάθονται και κοιμούνται σε ξύλινες παλέτες με χαρτόνι για σεντόνι και μοναδικό σκέπαστρο μια κουρελού.

Πόσιμο νερό, τουαλέτα, ρεύμα δεν υπάρχουν. Η ατομική τους υγιεινή και το μπάνιο γίνεται από μια σωλήνα γεώτρησης, καταμεσής στο ύπαιθρο, με τα νερά να λιμνάζουν ακριβώς δίπλα όπου μένουν και να λειτουργούν ως φως πάνω στο οποίο συνωστίζονται όλων των ειδών τα έντομα. Από το ίδιο νερό, πίνουν και μαγειρεύουν. Οι περισσότερο τυχεροί, ελάχιστοι στον αριθμό, διαβιούν κατά 20άδες σε εγκαταλειμμένα παλαιά σπίτια και αποθήκες και πληρώνουν μέρος του μεροκάματου.