«Η επίθεση στη Μανωλάδα έδειξε μέχρι πού μπορεί να φτάσει η προστασία του κέρδους: αυτή ήταν που "όπλισε" το χέρι όσων πυροβόλησαν τους εργάτες γης. Ηταν μέρος της επίθεσης που δέχεται συνολικά η εργατική τάξη, ολοζώντανη απόδειξη ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως φραγμός για όλους εκείνους που αντιμετωπίζουν τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργατών ως «κόστος» που πρέπει να μειώνεται, με κάθε τρόπο. Δεν είναι η πρώτη φορά που τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή της Μανωλάδας. Κι ας κάνει η κυβέρνηση, τα αστικά πολιτικά, τα αστικά ΜΜΕ ότι πέφτουν "από τα σύννεφα", πως δε γνωρίζουν τίποτα για το "φόνο" (...) Η επίθεση στους εργάτες γης ήρθε να αναδείξει ότι για τους καπιταλιστές οι εργάτες δεν έχουν καμιά αξία. Αυτό αναδεικνύουν και οι ίδιες οι συνθήκες μέσα στις οποίες δουλεύουν οι εργάτες γης στη Μανωλάδα. Στα δικά τους κορμιά θησαυρίζουν οι μεγαλοκαλλιεργητές - μεγαλοεξαγωγείς που παρουσιάζονται σαν πρότυπο από τις κυβερνήσεις και τις τοπικές αρχές».

«(...) Οπως έχει αποκαλύψει επανειλημμένα και ο "Ρ" με τα ρεπορτάζ του, οι εργάτες δουλεύουν ακόμα και με την απειλή όπλων, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, με εξευτελιστικά μεροκάματα (...) Οι συνθήκες εργασίας στα θερμοκήπια της φράουλας μοιάζουν με θάλαμο αερίων (...) Οι χώροι στους οποίους διαμένουν δεν κάνουν ούτε για να σταβλίζονται ζώα (...) Πόσιμο νερό, τουαλέτα, ρεύμα δεν υπάρχουν. Η ατομική τους υγιεινή και το μπάνιο γίνεται από μια σωλήνα γεώτρησης, καταμεσής στο ύπαιθρο (...) από το ίδιο νερό, πίνουν και μαγειρεύουν. Οι περισσότερο τυχεροί, ελάχιστοι στον αριθμό, διαβιούν κατά 20άδες σε εγκαταλειμμένα παλαιά σπίτια και αποθήκες και πληρώνουν μέρος του μεροκάματου» (από το ρεπορτάζ του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).