Την ίδια ώρα, ο Γ. Μηλιός σε ρόλο συνηγόρου του ΔΝΤ έγραφε: «Τα στελέχη του ΔΝΤ μάς είπαν ότι επέμειναν πολύ στην ανάγκη για "κούρεμα" και του θεσμικού χρέους (OSI). Η κυβέρνηση πρέπει να μας απαντήσει επιτέλους: Πώς αξιοποίησε αυτή τη θέση; Μας είπαν ότι επέμειναν στην ανάγκη να πληρώσουν φόρους οι πλούσιοι, που έως τώρα χαίρουν μιας ιδιότυπης ασυλίας. Μας ενημέρωσαν ότι δεν έθεσαν ποτέ ζήτημα για περικοπή 13ου και 14ου μισθού! (...) Με ποιους είναι επιτέλους αυτή η ελληνική κυβέρνηση;».

Ενώ σε non paper, αναφερόταν πως «το Ταμείο ενδιαφέρεται κυρίως να βγαίνουν τα νούμερα και δευτερευόντως για τον τρόπο με τον οποίο θα βγουν» και στη βάση αυτή διατύπωναν τον ισχυρισμό: «Περιθώρια πολιτικής ευελιξίας υπάρχουν. Και προφανώς, πρέπει να εκμεταλλευθούμε τη διάσταση απόψεων μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου».

Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε και να μην ξεχνάει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι μνήμη χρυσόψαρου έχουν μόνο τα χρυσόψαρα.

Βεβαίως, το ουσιαστικό για το λαό που από κάθε άποψη προσπαθούν να τον κοιμίσουν δεν είναι το λάθος ή το λαθάκι, αλλά η πολιτική σωτηρίας των μεγαλοεπιχειρηματιών από την κρίση που τον τσακίζει, ανεξαρτήτως μείγματος και αυτό θέλουν να συγκαλύψουν οι του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τέτοια πολιτική έχουν.