«Το ΚΚΕ με θλίψη ανακοινώνει το θάνατο του συντρόφου Στέλιου Παυλίδη, στις 2 Μάη στο Βερολίνο. Ο σ. Παυλίδης, γιος φτωχής αγροτικής οικογένειας, γεννήθηκε στο Θρυλόριο Κομοτηνής στις 27 Αυγούστου 1931. Το 1948 κατατάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, όπως και όλη η οικογένειά του, και υπηρέτησε στην 7η Μεραρχία του ΔΣΕ στη Θράκη μέχρι το τέλος του πολέμου.

Μετά το τέλος του πολέμου, το 1949, ο σ. Στέλιος Παυλίδης ακολούθησε το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς, αρχικά στη Βουλγαρία και τον Ιούλη του 1950, μαζί με άλλα 1.100 παιδιά, πολιτικούς πρόσφυγες, έφτασε στο Ραντεμπόιλ της Δρέσδης στη Γερμανία. Το 1952 εντάχθηκε στο ΚΚΕ, στο πλαίσιο της στρατολογίας μελών που αποφάσισε το Πολιτικό Γραφείο, προς τιμήν του Νίκου Μπελογιάννη.

Εγινε μηχανουργός και εργάστηκε σε εργοστάσιο στην πόλη Καρλ Μαρξ Στατ μέχρι το 1966, όπου για μεγάλο διάστημα ήταν υπεύθυνος της Οργάνωσης των πολιτικών προσφύγων. Παράλληλα ανέλαβε και έφερε σε πέρας σοβαρές κομματικές αποστολές, σε συνθήκες που σφραγίζονταν από τις διώξεις κατά του ΚΚΕ και του κινήματος στην Ελλάδα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 φοίτησε στην κομματική σχολή "Νίκος Μπελογιάννης".

Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου ανέλαβε κομματικά καθήκοντα στα οποία ανταποκρίθηκε. Ως το 1989 υπηρέτησε πιστά και αφοσιωμένα από διάφορες θέσεις το Κόμμα και ήταν στέλεχος της Οργάνωσης του ΚΚΕ στο Βερολίνο. Μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές του 1989 - 1991 συνέχισε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, ως μέλος και στέλεχός του, να αγωνίζεται ακούραστα για τα δικαιώματα των μεταναστών, για τη μεγάλη υπόθεση της εργατικής τάξης, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά του συλλυπητήρια στη συντρόφισσά του, Βαΐτσα Πουρζιτίδου, και σε όλους τους οικείους και συντρόφους του. Η κηδεία του σ. Στέλιου Παυλίδη θα γίνει στη γενέτειρά του, στο Θρυλόριο Κομοτηνής».