ΣΑΟ ΠΑΟΛΟ.--

Τα δύο Σώματα του Κογκρέσου της Βραζιλίας μετά από μαραθώνιες και εξαιρετικά φορτισμένες συνεδριάσεις και με φόντο την απεργία των λιμενεργατών, ενέκριναν το νομοσχέδιο ιδιωτικοποίησης των λιμανιών της χώρας. Πρόκειται για μια πολιτική που εφαρμόζει η διαχειριστική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ντ. Ρουσέφ που παραχωρεί σημαντικά «φιλέτα» στο κεφάλαιο.

Επισήμως, το νομοσχέδιο επικυρώνει το κυβερνητικό πρόγραμμα για την επέκταση - βελτίωση των λιμενικών υποδομών, τη μείωση του κόστους μεταφοράς αγαθών, τόσο σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές όσο και σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές. Ωστόσο, πρόκειται για τον «οδικό χάρτη» της ιδιωτικοποίησής τους, καθώς αίρει τους περιορισμούς στην οικοδόμηση ιδιωτικών λιμανιών και ανοίγει τους κρατικούς λιμένες στις ιδιωτικές επενδύσεις, δηλαδή στο κεφάλαιο.

«Είναι μία προσπάθεια να εκσυγχρονιστούν οι λιμένες της χώρας να απαλειφθούν οι αδυναμίες και απαρχαιωμένοι όροι με τους οποίους λειτουργούν και έχουν ως αποτέλεσμα να στραγγαλίζουν τις εξαγωγές» θα δηλώσουν βουλευτές μέλη του κυβερνητικού συνασπισμού της προέδρου Ντίλμα Ρουσέφ, συνασπισμού που αποτελείται από 18 κόμματα και πολιτικές οργανώσεις και είδε αρκετούς βουλευτές του να καταψηφίζουν το νομοσχέδιο. Η ιδιωτικοποίηση διαπερνά κάθετα όλες τις δομές λειτουργίας και αίρει και τους περιορισμούς στις ιδιωτικές εταιρείες να έχουν δικά τους λιμάνια για τα δικά τους εμπορεύματα και τώρα πλέον μπορούν να αναλαμβάνουν αδιακρίτως τα πάντα. Επίσης, αίρει τους περιορισμούς για τη δράση εταιρειών με συμβόλαια που τώρα μπορούν να προσλαμβάνουν ανεξαρτήτως των λιμενεργατών που ήδη εργάζονται στα 34 λιμάνια μέσω μιας κεντρικής υπηρεσίας πρόσληψης της OGMO.

Η κίνηση αυτή από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ντ. Ρουσέφ (που εκθειάζουν οι σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας), που ενισχύει την καπιταλιστική κερδοφορία, αποδεικνύει ότι με όποιο μείγμα διαχείρισης το κεφάλαιο βγαίνει κερδισμένο και ο λαός μετράει απώλειες στο εισόδημα αλλά και στις παραγωγικές δυνατότητες, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ευημερία του, αν δεν ελέγχονταν από τους εκμεταλλευτές του.