Οπως σημείωσε ο Ν. Σταματόπουλος, το θέμα της εκδήλωσης σηματοδοτεί το δρόμο που προτείνει η Οργάνωση για να ξεφύγουν οι νέοι από τα σημερινά προβλήματα. Αναφέρθηκε στα ζητήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι νέοι που σπουδάζουν, το κόστος σπουδών, την επιχειρηματική λειτουργία και τη γνώση - εμπόρευμα που παρέχεται, τον εκφυλισμό στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Μίλησε για τη δράση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών που πρωτοστάτησε σε κινητοποιήσεις και οργάνωση της δράσης σε αντίθεση με τη στάση των άλλων δυνάμεων, και για την ανάγκη συμπόρευσης των φοιτητών και σπουδαστών με τα υπόλοιπα τμήματα της λαϊκής συμμαχίας.

Μιλώντας για την οργάνωση των αγώνων, ο Ν. Σοφιανός κάλεσε τους φοιτητές και σπουδαστές να αξιοποιήσουν την πείρα που έχουν αποκτήσει, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Η ανασύνταξη του κινήματος, τι σημαίνει, ποιους στόχους πρέπει να μετρήσει στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ; Σημαίνει να βάλουμε ένα τέλος - όσον αφορά τη δική μας συμβολή - στη διαλυτική κατάσταση που υπάρχει στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Στις άμαζες διαδικασίες, στον εκφυλισμό, στις τυχοδιωκτικές ενέργειες, στο κλίμα που διώχνει φοιτητές από εργατικές, λαϊκές οικογένειες ή και από τμήματα του λαού μας τα οποία σήμερα δοκιμάζονται, ενώ τα προηγούμενα χρόνια βρίσκονταν σε μια κάποια ασφάλεια οικονομική ή από πλευράς προοπτικής, και απομακρύνονται από αυτές τις διαδικασίες. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να ακυρώσουμε τους σχεδιασμούς που είναι σε εξέλιξη: Να ξεμπερδέψουν στο όνομα της παραταξικοποίησης με το δομημένο φοιτητικό κίνημα. Να περάσουν το ακομμάτιστο καπέλο, μέσα από διεργασίες στις οποίες εμπλέκονται καθηγητές, εταιρείες, επιχειρήσεις, χορηγίες, συγκροτήματα του Τύπου που, στο όνομα της παραταξικοποίησης, λένε με ένα στόμα, μια φωνή "έξω τα κόμματα, έξω η πολιτική", έξω δηλαδή η ταξική γραμμή πάλης και μέσα η κυρίαρχη ιδεολογία ώστε απρόσκοπτα να δουλεύει για τη διαιώνιση της εξουσίας της», σημείωσε.

Οπως είπε, «παραδείγματα για το πώς περνά αμάσητα στη σκέψη των φοιτητών η κυρίαρχη ιδεολογία, πιστεύω ότι έχετε κι εσείς πολλά. Αν δούμε για παράδειγμα το πόσο περνά η λογική ότι το πρόβλημα για την ανεργία είναι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν επενδύσεις, ότι το πρόβλημα της οικονομίας είναι ένα σπάταλο μεγάλο κράτος το οποίο πρέπει να αναδιαρθρωθεί, είναι τα κλειστά επαγγέλματα και οι συντεχνίες... Αρα με προσόντα πρέπει να μπαίνεις στην αγορά εργασίας, να πιστοποιείς αυτά τα προσόντα συνεχώς, να αξιολογείσαι συνεχώς, η αγορά να σε κρίνει και πάει λέγοντας...

Είναι κρίσιμο θέμα η όξυνση της πολιτικής - ιδεολογικής αντιπαράθεσης με τα επιχειρήματα και τη στρατηγική του αντιπάλου μέσα στο κίνημα. Για να αντιμετωπίζεται η προσπάθεια που κάνει να πείσει, να βάλει χέρι στη συνείδηση της πλατιάς πλειοψηφίας των φοιτητών και των σπουδαστών ώστε να μην οδηγεί το "ποιος φταίει" στον ένοχο αλλά να βλέπει μπροστά του διάφορα δέντρα και να χάνει το δάσος».

Οπως τόνισε ο Ν. Σοφιανός, «η ανασύνταξη του κινήματος, η ένταση της πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης στις γραμμές του, απαιτεί μια ανεβασμένη ικανότητα δική μας στη συσπείρωση δυνάμεων στην αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση της πάλης. Αυτή η συσπείρωση δυνάμεων δεν ταυτίζεται με την ΚΝΕ. Δεν απαιτεί υιοθέτηση του προγράμματος του Κόμματος για να στρατευτεί ο άλλος, να μπει στην επιτροπή αγώνα, να μπει στο σύλλογο που συσπειρώνεται στο ΜΑΣ, να παλέψει μαζί μας. Είναι δεδομένο ότι αυτός ο κόσμος που μας ενδιαφέρει, ιδιαίτερα ένας κόσμος ο οποίος βρίσκεται ή βρισκόταν στην επιρροή της σοσιαλδημοκρατικής εκδοχής στην Ελλάδα που είχε το ΠΑΣΟΚ, βρισκόταν ή βρίσκεται στην επιρροή ακόμα και της ΝΔ - και λέω "ακόμα" γιατί και εκεί υπάρχει δεξαμενή κόσμου με τον οποίο πρέπει να δουλέψουμε - ή κλείνει το μάτι στις ρεφορμιστικές οπορτουνιστικές αυταπάτες. Είναι δεδομένο ότι αυτός ο κόσμος δε συμφωνεί σε όλα μαζί μας, έχει διάφορες ενστάσεις. Αυτούς πρέπει και μπορούμε να πείσουμε. Η διαδικασία αυτή δεν είναι αυτόματη. Είναι διαδικασία που θέλει πολλές πράξεις. Εξασφαλίζεται από τη δική μας ικανότητα να στεκόμαστε αταλάντευτα στη γραμμή πάλης που έχουμε διαμορφώσει, να γινόμαστε ακόμα πιο αποτελεσματικοί στην προσπάθεια να δουλέψουμε με τμήματα του λαού μας τα οποία έχουν πολιτική απειρία, έχουν απουσία ταξικής πείρας, απουσία συμμετοχής σε αγώνες, κουβαλάνε προκαταλήψεις, κουβαλάνε πολλά στο μυαλό τους, όμως αναγνωρίζουν ότι σήμερα πραγματικά το ΚΚΕ, η ΚΝΕ σηματοδοτεί μια άλλη γραμμή πάλης, σηματοδοτεί ένα δρόμο ρήξης και ανατροπής, σηματοδοτεί μια εναλλακτική διέξοδο απέναντι στην κρίση αυτού του συστήματος, αλλά αυτό το σηματοδοτεί. Είναι το έδαφος για να δουλέψουμε. Κι εδώ χρειάζεται υπομονή, δούλεμα της πείρας, ικανότητα εκλαΐκευσης που προϋποθέτει αφομοίωση της πολιτικής μας, της στρατηγικής μας, των αποφάσεών μας και δούλεμα της πείρας που αποκτάμε.

Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών είναι σήμερα βασικό φίλτρο της λαϊκής συμμαχίας. Η δουλειά που έχει γίνει όλο το προηγούμενο διάστημα είναι μια σημαντική κατάκτηση. Είναι ένα κρατούμενο με το οποίο μπορούμε να δουλέψουμε ακόμα πιο πλατιά. Είναι μπροστά μας η προσπάθεια να εδραιωθεί αυτή η συσπείρωση συλλόγων, επιτροπών αγώνα που παλεύει στο πανεπιστήμιο και το βλέπει στενά δεμένο με την κοινωνία και την οικονομία. Που παλεύει με συνθήματα και στόχους πάλης. Που συγκρούεται με αυτό το σύστημα, με την κρίση του και τη διαχείρισή του. Που αναγνωρίζεται πλατιά σαν τη δύναμη που είναι μπροστά στους αγώνες. Που ξεδιπλώνει την παρέμβασή του σε όλο το μέτωπο, σε όλη τη γραμμή της πάλης στην οποία παρεμβαίνει η άρχουσα τάξη και ο οπορτουνισμός».

«Υπάρχουν βασικοί άξονες οι οποίοι πρέπει να δουλευτούν ακόμα πιο πολύ και είναι ευθύνη και του Κόμματος και της ΚΝΕ, αλλά πρέπει να γίνει υπόθεση και του ΜΑΣ:

Ο αγώνας ενάντια στις συνέπειες από την κρίση. Είναι ένας αγώνας που έχετε αποκτήσει αρκετή πείρα, είναι δεκάδες οι κινητοποιήσεις, οι παρεμβάσεις, οι συμβολικές κινητοποιήσεις, παραστάσεις απέναντι σε προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη σίτιση, με τη στέγαση, με τα συγγράμματα, με τη μετακίνηση. Πρέπει να ενισχυθεί η αλληλεγγύη στα τμήματα των φοιτητών και των σπουδαστών που και λόγω των οικογενειών τους δεν μπορούν σήμερα να τα φέρουν βόλτα, δεν μπορούν να προχωρήσουν στις σπουδές τους. Είναι στοιχείο που πρέπει να δυναμώσει κι αυτό.

Ο αγώνας απέναντι στην πορεία εφαρμογής των αντιδραστικών αλλαγών στα πανεπιστήμια που απαιτεί παρακολούθηση βήμα βήμα με αιχμές, με στόχους, με εμπόδια, με προβολή της πρότασής μας για ενιαία ανώτατη εκπαίδευση ενταγμένη στην προοπτική της νέας εξουσίας.

Το μέτωπο απέναντι στο αντιδραστικό περιεχόμενο των σπουδών, ο αγώνας που πρέπει να δοθεί μέσα στα αμφιθέατρα. Γιατί είναι κρίσιμο πώς η άρχουσα τάξη παρεμβαίνει και διαμορφώνει ένα δυναμικό που στην κυριολεξία μπορεί να γίνει και "ταλιμπάν" στην προώθηση της δικής της πολιτικής.

Η ανάγκη να συνδεθούν ακόμα πιο αποτελεσματικά οι εξελίξεις στους κλάδους της οικονομίας και στα τμήματα του αστικού κράτους που έχουν σχέση με το κάθε επιστημονικό αντικείμενο ώστε ο φοιτητής να έχει εικόνα, να αποκτά σχέση με το τι γίνεται στον κλάδο στον οποίο θα προσπαθήσει να δουλέψει. Για το ποιες εξελίξεις υπάρχουν εκεί, για το πώς εξελίσσεται η πάλη με τις άλλες δυνάμεις, ώστε να δει και τη δική του προοπτική ένταξης και να μην είναι ξαφνική αυτή η ένταξη σε μία αγορά εργασίας η οποία όταν βρεθεί είναι κυριολεκτικά ζούγκλα με δοσμένες πολλές συνειδήσεις οι οποίες είναι ευάλωτες να γίνουν πρόσφορο έδαφος για τις ορέξεις των κάθε αφεντικών κεφαλαιοκρατών», σημείωσε.