Ενα τεράστιο πολιτιστικό έργο που κάνουν οι καλλιτέχνες εκπαιδευτικοί στα σχολεία, με τον τρόπο αυτό ανακόπτεται. Ενδεικτικά: μόνο το 2012-2013 σε μια μόνο περιοχή, στον Πειραιά, 5.369 μαθητές ενεργοποιήθηκαν σε πολιτιστικά προγράμματα, πραγματοποιήθηκαν 284 πολιτιστικά προγράμματα, με τη δουλειά 483 καλλιτεχνών - εκπαιδευτικών...

Η επιλογή αυτή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας: έχει στόχο τη δημιουργία αυριανών πολιτών «καταναλωτών προϊόντων» και όχι δημιουργικών - δραστήριων ανθρώπων. Γιατί η Τέχνη είναι όπλο που διαμορφώνει συνειδήσεις, αφυπνίζει και δραστηριοποιεί και αυτό δεν το θέλει η Ευρωενωσιακή Πολιτεία...

Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, έχει κατ' επανάληψη επισημάνει την ανάγκη το μάθημα της τέχνης - τα Εικαστικά - να είναι εργαστηριακό και δίωρο. «Να διαπερνά όλες τις τάξεις του ενιαίου δωδεκάχρονου, δημόσιου και υποχρεωτικού σχολείου: Είναι απαραίτητο για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από το ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσουν επαγγελματικά. Εχει να κάνει με την καλλιέργεια της αντιληπτικής τους ικανότητας, της σχέσης τους με το περιβάλλον, της ικανότητας για παρατήρηση, αξιολόγηση και επιλογή, την καλλιέργεια της έκφρασης, τη διαμόρφωση κριτηρίων αλλά και την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους συνολικά».