Η ταινία του Ντονσκόι κουβαλά σαφή χαρακτηριστικά ερμηνείας (τεχνητές πόζες, απαγγελτικό στόμφο) και τεχνικής (απόδοση με τρόπο μετωπικό και μελοδραματικό) που συνδέονται με την εποχή παραγωγής. Χαρακτηρίζεται δε από τον προσωπικό ηρωισμό στο πλαίσιο παρτιζάνικων δραστηριοτήτων. Ο 14χρονος Πάβελ Κορτσάγκεν δουλεύει σα σκλάβος στο μπουφέ του σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης Shepetovka κι είναι ταγμένος στην υπόθεση των Μπολσεβίκων. Πρωτοστατεί για απεργία εργαζομένων, συνδράμει ένα ναύτη, ηγέτη της αντίστασης κατά των Γερμανών εισβολέων και ρίχνεται στη φυλακή, απ' όπου αποδρά για να απελευθερώσει ομάδα νεαρών συντρόφων του που προσχώρησαν στον αγώνα... (Δεκαπέντε χρόνια μετά, το 1957, μια ομάδα νεαρών σκηνοθετών κινηματογράφησε ξανά την ίδια νουβέλα του Οστρόφσκι με τόσο όμως διαφορετικό στόχο που οι δυο ταινίες δεν φαίνεται ότι έχουν κοινή πηγή).

Παίζουν: Βλάντιμιρ Πέριστ - Πετρένκο, Ι. Φεντότοβα, Β. Μπουμπνόφ, κ.ά.

Παραγωγή: ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (1942)