Για τους μαθητές και τις οικογένειές τους χρόνος για παραθερισμό μπορεί και να υπάρχει, όμως χρήματα δεν υπάρχουν, γι' αυτό και το καλοκαίρι, που τα σχολεία είναι κλειστά τρεις μήνες, η πλειοψηφία δεν πάει καθόλου ή πάει ελάχιστες μέρες διακοπές. Τα τελευταία χρόνια δε, πολλά είναι τα παιδιά που δεν παίρνουν μέρος στις πολυήμερες εκδρομές, ακόμα και στους σχολικούς περιπάτους που είναι, υποτίθεται, διαδικασία του σχολείου, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν το αντίτιμο. Για να μη μιλήσουμε για το πώς θα ακουστεί η συγκεκριμένη είδηση στα παιδιά που δεν έχουν ρεύμα στο σπίτι, που ο ένας ή και οι δύο γονείς τους είναι άνεργοι, που ζουν στον έναν ή στον άλλο βαθμό τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής. Μπορούν άλλωστε οι ξενοδόχοι να κρίνουν από τα παιδιά των υπαλλήλων τους μετά και από τη συλλογική σύμβαση πείνας που αξίωσαν και υπέγραψαν...

Από την πλευρά τους, οι ξενοδόχοι προτείνουν πιλοτική εφαρμογή του μέτρου φέτος την εβδομάδα της Καθαράς Δευτέρας, παραπέμπουν σε ανάλογες ενέργειες στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη όπως το «ski week» (εβδομάδα για σκι), μιλούν για ενημερωτική καμπάνια από το υπουργείο Τουρισμού και «δελεαστική τιμολογιακή πολιτική». Εχουν επίσης πρόταση για αναπλήρωση των διδακτικών ωρών που θα χαθούν, με περικοπή των σχολικών περιπάτων, με την επιμήκυνση της σχολικής χρονιάς κ.λπ.

Εφόσον η κυβέρνηση εξετάζει σοβαρά αυτό το αίτημα, για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται για ποιον δουλεύει το σχολείο που ολοένα και περισσότερο, από το επίπεδο της χάραξης στρατηγικής μέχρι τη λειτουργία του, καλείται να ικανοποιήσει τους επιχειρηματίες.