Με ανακοίνωσή της, σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι η δημιουργία επώνυμων εδρών της ΔΕΗ στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, αποτελεί εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου στην Ανώτατη Εκπαίδευση που στόχο έχει να την προσαρμόσει στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου που επιδιώκει να ξεπεράσει την κρίση και να διασφαλίσει τη μελλοντική του κερδοφορία.
Επιπλέον, τονίζει ότι «με βάση το νόμο - πλαίσιο, ο "δωρητής", στη συγκεκριμένη περίπτωση η ΔΕΗ, ακόμα κι αν δεν επιλέγει τον διδάσκοντα, προσδιορίζει το αντικείμενο και το περιεχόμενο της διδασκαλίας και της έρευνας σύμφωνα με τα επιχειρηματικά του συμφέροντα. Από όλα τα παραπάνω, γίνεται φανερό ότι πρόκειται για διδασκαλία, έρευνα και πολύμορφη αξιοποίηση του ιδρύματος και των υποδομών του για τα συμφέροντα της εκάστοτε επιχείρησης.
Με το περιεχόμενο των εδρών να καθορίζεται από το χρηματοδότη γίνεται προσαρμογή σπουδών και έρευνας στους στόχους ανάπτυξης των μονοπωλίων, μετατροπή των Πανεπιστημίων σε πλήρη εξαρτήματα των καπιταλιστών, υποταγή φοιτητών και αποφοίτων στην κερδοφορία τους».
Επίσης, απαντά και στην επιχειρηματολογία που προβάλλεται ότι δήθεν η σύνδεση του Πανεπιστημίου με τη ΔΕΗ, ή και γενικά των Πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις, θα ωφελήσει τους φοιτητές, επειδή θα τους απορροφήσει η επιχείρηση.
Η Οργάνωση Βάσης ΑΕΙ Κοζάνης της ΚΝΕ σημειώνει ότι «συμφέρουσα για την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία είναι η οργάνωση της οικονομίας με κεντρικό σχεδιασμό και σε αυτήν τη βάση η σύνδεση των σπουδών με την οικονομία. Βασική προϋπόθεση για να επιτευχθεί, είναι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν, κάτι που μόνο η δική τους εξουσία μπορεί να επιβάλει, η εργατική - λαϊκή εξουσία, ο σοσιαλισμός. Μόνο ο κεντρικός σχεδιασμός μπορεί να θέσει την έρευνα και την επιστήμη στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Μόνο αυτός μπορεί να λύσει και το πρόβλημα της ανεργίας και το πρόβλημα της αναντιστοιχίας σπουδών - επαγγέλματος, γιατί κατοχυρώνει το πτυχίο ως μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα και γιατί ο φοιτητής γνωρίζει από πριν (με βάση τις δυνατότητες που δίνει ο κεντρικός σχεδιασμός) πού θα εργαστεί».