Κοντά στο 20% ανέρχεται το ποσοστό των μαθητών αγροτικών περιοχών του Νομού Τρικάλων που εγκαταλείπουν το Γυμνάσιο, σύμφωνα με εμπειρική έρευνα του Οργανισμού Επαγγελματικής Κατάρτισης και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ενώ, σύμφωνα πάντα με την έρευνα, στις αστικές περιοχές του νομού το ποσοστό είναι 7,8% και στις ημιαστικές 13,8%. Συνολικά το ποσό διαρροής στο Νομό των Τρικάλων φτάνει στο 11,7%.

Βεβαίως, οι λόγοι που ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς αναγκάζονται να εγκαταλείπουν το Γυμνάσιο είναι πολλοί - και η απόσταση του γυμνασίου από τον τόπο κατοικίας είναι μια από τις αιτίες, όπως αναφέρεται στην έρευνα, χωρίς, όμως, να είναι η βασική - και προπάντων οικονομικοί. Σήμερα η παρεχόμενη δημόσια εκπαίδευση είναι πολύ ακριβή - αν και οι κυβερνώντες εξακολουθούν να μιλούν για δωρεάν παιδεία - καθώς ο γονιός είναι υποχρεωμένος να πληρώνει πολλά χρήματα και για το σχολείο, αλλά και για το φροντιστήριο των παιδιών του. Οπως είναι φυσιολογικό, σ' αυτά τα αυξημένα έξοδα δεν μπορούν ν' ανταποκριθούν ιδιαιτέρως οι γονείς των αγροτόπαιδων, οι οποίοι έχουν μειωμένο εισόδημα εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής που εφαρμόζεται και η οποία τους οδηγεί στο ξεκλήρισμα από τη γη τους. Ούτε λόγος, φυσικά, να πάνε σε ιδιωτικό σχολείο τα παιδιά της μικρομεσαίας αγροτιάς. Πού να βρει ένας φτωχός αγρότης ενάμισι εκατομμύριο για να πληρώσει τα χρονιάτικα δίδακτρα ενός μαθητή σε ιδιωτικό σχολείο, όταν αυτά τα χρήματα αντιστοιχούν στο συνολικό χρονιάτικο εισόδημα ενός «μέσου» αγρότη των Τρικάλων;

Η αναγκαστική εγκατάλειψη του σχολείου από παιδιά αγροτικών περιοχών αναδεικνύει την ταξικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος στη χώρα μας, που λαμβάνει ακόμα πιο σκληρή μορφή με την εφαρμογή της τελευταίας «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» της κυβέρνησης.