Ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ Γερούν Ντάισελμπλουμ ζήτησε τη μείωση της φορολογίας στην εργασία (αναφέρεται στις ασφαλιστικές εισφορές) για τη «δημιουργία θέσεων εργασίας και μία βιώσιμη ανάπτυξη. Το πραγματικό πρόβλημα που αισθάνονται οι άνθρωποι στη ζωή τους, όπως στην Πορτογαλία, είναι η μαζική ανεργία και έτσι οι πολίτες ρωτούν, θα έχουμε μία ανάπτυξη δίχως δουλειές;». Τις πρώτες μέρες του Απρίλη ο Κρούγκμαν έγραφε για τις ΗΠΑ ότι «ενώ έχουν ανάπτυξη, η ανεργία παραμένει πολύ υψηλότερη (...) επιρρίπτοντας στους ανέργους την ευθύνη για τα δεινά τους, αποσπούν την προσοχή από τα διογκούμενα κέρδη και τα μπόνους, ενώ η ανεργία και οι μισθοί παραμένουν σε στασιμότητα». Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι στο όνομα αντιμετώπισης της ανεργίας παίρνουν αντεργατικά μέτρα. Με αβέβαιη την προοπτική μείωσης της ανεργίας. Δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Ενώ ταυτόχρονα όλα τα εργασιακά δικαιώματα που καταργήθηκαν θα μείνουν σε μόνιμη κατάργηση. Μάταιη και ουτοπική η προσδοκία ότι εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης μπορεί να αντιμετωπισθεί το οξυμένο αυτό πρόβλημα.