Γρηγοριάδης Κώστας

Η πρόταση νόμου αποτελεί συνέχεια μιας άλλης κοινής πρότασης νόμου για το ίδιο θέμα που διατυπώθηκε το Μάη το 1992 και τη συνυπέγραφαν οι Γ. Παπανδρέου, Θ. Κατσανέβας, Στ. Μπένος (ΠΑΣΟΚ), Φ. Κουβέλης, Ν. Κωνσταντόπουλος (ΣΥΝ) και Π. Τατούλης, Αδραχτάς και Ποτήρης (ΝΔ). Θυμίζουμε ότι στις 23.11.1999 ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου με δηλώσεις του τάχτηκε «υπέρ της χορήγησης των ουσιών που χρειάζεται ένας εξαρτημένος επισήμως και νομίμως μέσα από το δημόσιο σύστημα υγείας». Μια βδομάδα αργότερα ο τότε υφυπουργός Υγείας Θ. Κοτσώνης -και αρμόδιος για τα ναρκωτικά- επανέλαβε τις ίδιες προτάσεις από «ανθρώπινη ευαισθησία» για τους «χρήστες του τελικού σταδίου».

Ετσι, λοιπόν, δεν είναι τυχαίο ότι ο Γ. Παπανδρέου έστειλε χτες δήλωση απ' την Αμερική ότι θεωρεί την «πρωτοβουλία σημαντική και χρήσιμη». Τη συμφωνία της με την πρόταση νόμου εξέφρασε με ανακοίνωσή της και η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς.

Οι συντάκτες της νέας πρότασης νόμου δεν παρουσίασαν καμιά προσποιητή ευαισθησία και ήταν πιο αποκαλυπτικοί στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου. «Η πρόταση νόμου δεν έχει λύση για το πρόβλημα», είπε η Μ. Δαμανάκη, ενώ σε άλλο σημείο υπογράμμισε ότι με την «πρόταση αυτή διεκδικούν το δικαίωμα στη μάχη κατά των ναρκωτικών». Ετσι δεν υπήρξε απάντηση -εκτός του ότι θα βοηθήσει τον χρήστη και την οικογένειά του- στο ερώτημα πως μια πρόταση χωρίς λύση μπορεί να προσφέρει στη μάχη κατά των ναρκωτικών.

«Μια τέτοια πολιτική πρέπει να έχει ως προτεραιότητες την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου ναρκωτικών και ιδίως αποδυνάμωσή του, μέσω της απεξάρτησης των χρηστών απ' αυτό», αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση. Η απεξάρτηση απ' το κύκλωμα δε σημαίνει και την απεξάρτηση απ' τα ναρκωτικά «αλλά την απόσπαση του χρήστη απ' τον έμπορο» κατά την έκφραση των βουλευτών. Ετσι, το ρόλο του ναρκεμπόρου αναλαμβάνει η πολιτεία «με τη χορήγηση ναρκωτικών ουσιών ή υποκαταστάτων τους, σε άτομα που παρουσιάζουν οργανική ανάγκη, στα πλαίσια προγράμματος σταθερής υποστήριξης με ελεγχόμενη χορήγηση» σε περίπτωση «που ο εξαρτημένος αρνείται να ακολουθήσει θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης», όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση.

Αποκαλυπτικός για τις επιδιώξεις αυτής της πρότασης ήταν ο Στ. Μπένος με τις αναφορές του στην πρόταση του 1992. «Καταφέραμε, είπε, αλλαγές στη νοοτροπία» και έφερε ως παράδειγμα την καθιέρωση των προγραμμάτων της μεθαδόνης. Βέβαια, τα προγράμματα μεθαδόνης ξεκίνησαν, με τελικό στόχο την απεξάρτηση και στη συνέχεια μετατράπηκαν στα μουλωχτά σε προγράμματα συντήρησης.

Στο στόχαστρο, λοιπόν, αυτής της πρότασης είναι ο εθισμός της κοινής γνώμης στα ναρκωτικά, με τελικό στόχο τη νάρκωση της συνείδησης της κοινωνίας, η οποία θα αποδέχεται ως φυσιολογικό γεγονός -ή το πολύ σαν μια... ίωση- τη χρήση ναρκωτικών όπως την περιέγραψε ο Φ. Κουβέλης: «Ποιος δε θέλει τη χορήγηση της ουσίας μέσα σε μια μονάδα;» αναρωτήθηκε.

Κι όταν τέθηκε το ερώτημα αν με την έννοια ουσία εννοείται και η ηρωίνη η απάντηση ήταν «ναι». Κι όταν ρωτήθηκαν πού θα βρίσκουν την ηρωίνη η Μ. Δαμανάκη χαμογελώντας έδειξε το σχέδιο με την πρόταση νόμου λέγοντας «υπάρχει εδώ μέσα».

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα δε χωρούσε η έννοια της πρόληψης. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη αυτή δεν ακούστηκε ούτε μια φορά από κανέναν απ' τους πέντε βουλευτές.

Βέβαια ο Σπ. Βούγιας κατήγγειλε τη δημοτική αρχή της Θεσσαλονίκης για την άρνησή της να δημιουργηθεί συμβουλευτικός σταθμός στα Λαδάδικα. Ομως αυτή η καταγγελία ήταν για κατανάλωση, αφού ο ίδιος δεν παραβρέθηκε ούτε σε μια απ' τις δυο συνεδριάσεις που ακολούθησαν για την ανάκληση της απόφασης.

Εντύπωση, πάντως, προκάλεσε η στάση του προέδρου της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τα ναρκωτικά Μ. Σκουλάκη, που παραβρέθηκε στη συνέντευξη Τύπου και δήλωσε ότι δεν τοποθετείται στην πρόταση, γιατί δεν την έχει μελετήσει. Μάλιστα, η επιδοκιμασία του για τη διακομματική συνεννόηση και τη συγκροτημένη παρουσίαση της πρότασης δείχνει ότι ο πρώην υφυπουργός Υγείας δε διακατέχεται πια ούτε απ' τους φόβους που εξέφρασε στη Διακομματική Επιτροπή στις 15.12.1999, όταν είχαν κληθεί ο Γ. Παπανδρέου και ο Θ. Κοτσώνης για τις τότε προτάσεις τους.

Εξοργιστική ήταν η δήλωση της προέδρου του ΟΚΑΝΑ Αν. Κοκκέβη που είπε ότι «συμφωνεί απόλυτα». Στη συνέχεια η Αν. Κοκκέβη εξέφρασε τις εντάσεις της γιατί δεν υπήρξε διάλογος.

Η πρόταση νόμου, εκτός απ' την ελεγχόμενη χορήγηση όλων των ναρκωτικών ουσιών προβλέπει ακόμα τη συνταγογράφηση υποκαταστάτων, όπως η μεθαδόνη, από γιατρούς μετά από υπουργική απόφαση και τη μη επιβολή καμιάς ποινής για τη χρήση της κάνναβης. Επίσης, ζητά το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «σκληρά-μαλακά» («διακρίνει από το σύνολο των ναρκωτικών ουσιών ειδικά τα προϊόντα της κάνναβης», αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση).

Τέλος, προτείνει να εξαιρεθούν τα «βαποράκια» απ' τις ποινές για τους εξαρτημένους εμπόρους ναρκωτικών.