«Εγώ δεν έχω αναλύσεις για το τι κάνει ο καπιταλισμός; Σήμερα εδώ συζητάμε για μια ακραία έκφραση ενός φαινομένου και ότι εδώ υπεροξύνθηκαν τα πράγματα και, βεβαίως, η ανατροπή του καπιταλισμού, πρώτα και κύρια η ανατροπή των μνημονίων, θα έφερνε μια ουσιαστικότερη ανάσα. Ομως μέχρι τότε οι άνθρωποι θα πεθάνουν», ανέφερε η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Θ. Φωτίου, κατά τη συζήτηση χτες, στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές Επιτροπές της Βουλής, του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για την «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης». Ο αποπροσανατολισμός που επιχειρείται είναι εξόφθαλμος. Η Θ. Φωτίου με τα περί «ανατροπής του καπιταλισμού» προσπαθεί να αποκρύψει το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι με τα μέτρα που περιέχει το νομοσχέδιο η κυβέρνηση αποκλείει τη συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, αλλά και για όσους καταφέρουν να κριθούν δικαιούχοι, οι «παροχές» δε φτάνουν ούτε για ζήτω, αφού η κυβέρνηση, για να μαζέψει χρήμα για τους «δανειστές», για να μην αγγίξει την κερδοφορία του κεφαλαίου, «κούρεψε» ακόμα και το ίδιο το προεκλογικό της πρόγραμμα πτωχοκομείου, αυτό της Θεσσαλονίκης.