Δεν έχει ολοκληρωθεί καλά - καλά η διαδικασία εξαγοράς της αγγλικής πολυεθνικής «BLUE CIRCLE» από το γίγαντα του καρτέλ του τσιμέντου γαλλική πολυεθνική «LAFARGE», στην οποία, πλέον, θα ανήκει ο όμιλος «ΑΓΕΤ Ηρακλής» - «Τσιμέντα Χαλκίδας» (μετά τη συγχώνευση) και ανακοινώθηκε μείωση του προσωπικού (γίνεται αναφορά για 300 εργαζόμενους) με τη μορφή «κινήτρων» προκειμένου να επιτευχθεί «μείωση του εργατικού κόστους», ενώ στις προθέσεις της πολυεθνικής είναι και η εφαρμογή άλλων μορφών απασχόλησης, που με βάση τον πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο για τις εργασιακές σχέσεις, τους παρέχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Για την «LAFARGE» έχει τελειώσει η τυπική και ουσιαστική διαδικασία εξαγοράς του άλλου αγγλικού μεγαθηρίου, της «BLUE CIRCLE», με την επικύρωση από τις αντίστοιχες επιτροπές ανταγωνισμού των ΗΠΑ και του Καναδά, δημιουργώντας έτσι παγκόσμια το μεγαλύτερο κολοσσό στο χώρο του τσιμέντου με ετήσια παραγωγή 150 εκατομμυρίων τόνων ετησίως, ενώ στην εγχώρια αγορά τσιμέντου καλύπτει ποσοστό πάνω από 60-65% (εκτός «ΤΙΤΑΝ»). Ετσι, ως επικυρίαρχοι έρχονται να αυξήσουν τα αστρονομικά κέρδη τους, με παράλληλη προσπάθεια κατάργησης δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων.

Την αντίθεση και αντίδρασή της σε μια τέτοια προοπτική επισημαίνει σε Δελτίο Τύπου η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων του ομίλου της ΑΓΕΤ (υπογράφουν 10 σωματεία του ομίλου), αμέσως μετά τη συνάντηση που είχε στις 22 του Ιούνη με τον διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των συνδικαλιστών, μοναδικός στόχος της διοίκησης του ομίλου είναι η μείωση του εργατικού κόστους, με παράλληλη μείωση του προσωπικού, με εντατικοποίηση της εργασίας, εφαρμογή της πολυειδικότητας κ.ά. Οι συνδικαλιστές εκτιμούν επίσης ότι θα επέλθει συρρίκνωση των δραστηριοτήτων του ομίλου. Στα πλαίσια αυτά, αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου των σωματείων, τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθούν «κίνητρα» για την αποχώρηση προσωπικού, χωρίς να δεσμεύεται (η διοίκηση) για την κάλυψη των κενών θέσεων με νέες προσλήψεις. Την ίδια ώρα, όλοι οι εργασιακοί χώροι παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις προσωπικού.

Τα δέκα σωματεία, με ομοφωνία, αποφάσισαν να μην αποδεχτούν την ανακοίνωση κινήτρων χωρίς προηγούμενη δέσμευση της διοίκησης του ομίλου για κάλυψη των κενών θέσεων εργασίας, ενώ καλούν τους εργαζόμενους να μην πέσουν στην παγίδα της εταιρίας. Επίσης, δε θα επιτρέψουν την εκχώρηση θέσεων εργασίας παραγωγής και συντήρησης σε εργολάβους (σ.σ. κάτι που έχει πάρει εδώ και χρόνια τη μορφή χιονοστιβάδας), ενώ θα παρακολουθούν την τήρηση του προγράμματος εργασίας, τη χορήγηση ρεπό και τη μη πραγματοποίηση υπερωριών.

Τέλος, οι διοικήσεις των σωματείων καλούν τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα «για να μην περάσουν τα σχέδια των νυν διοικούντων που φαίνεται ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η διατήρηση της θέσης τους και όχι η ανάπτυξη και προοπτική του ομίλου».

Βέβαια, η αντίδραση αυτή έρχεται τώρα που «έχει φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο» των εργαζομένων και οι πλειοψηφίες (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΔΑΚΕ) των σωματείων του ομίλου προσπαθούν να καλύψουν το μέχρι σήμερα συμβιβασμό τους και τη «μουγκαμάρα» τους, παρότι είχαν διαπιστώσει ότι θα έφθαναν σε αυτό το σημείο. Τώρα δύο δρόμοι υπάρχουν. Ο ένας είναι να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα χέρια τους την υπόθεση της διατήρησης και διεύρυνσης της απασχόλησης και των δικαιωμάτων τους. Ο άλλος είναι η ακολουθούμενη μέχρι σήμερα πορεία, που ξεκινάει από το 1993 με τη «φραστική αντίθεση» αυτών των ηγεσιών στο ξεπούλημα του ομίλου, χωρίς κανένα «πρακτικό αντίκρισμα» και συνεχίστηκε με τη «σιωπηλή» συναίνεση στα απανωτά πουλήματα («Καλτσεστρούτζι» - «BLUE CIRCLE» και τώρα «LAFARGE») αλλά και στη συνεχή συρρίκνωση του προσωπικού με τη μέθοδο των «κινήτρων».