«Το μεγαλύτερο επίτευγμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι η εγκαθίδρυση της εργασιακής ειρήνης. Αυτή είναι που συμβάλλει περισσότερο στη μείωση του εργατικού κόστους». Αυτό σημείωσε, αναλύοντας ταυτόχρονα τις ποικιλόμορφες διευκολύνσεις που παρέχει η κυβέρνηση στο κεφάλαιο, ο υπουργός Ανάπτυξης, Ε. Βενιζέλος, μιλώντας χτες στο 3ο Πανελλήνιο Βιομηχανικό Συνέδριο. Εκεί, οι βιομήχανοι από τη μια έκαναν «ρελάνς» αξιώσεων, ενώ από την άλλη ο υπουργός Ανάπτυξης έδωσε τα «δείγματα γραφής» της κυβερνητικής υποτέλειας στο μεγάλο κεφάλαιο, πολύ δε περισσότερο στο δικό του και καθοριστικό τομέα, δηλαδή της βιομηχανίας και της ενέργειας. Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Ι. Στράτος, πέρα από όλες τις αξιώσεις, μοίρασε και... ρόλους για την αύξηση των κερδών των βιομηχάνων και την... ανταγωνιστικότητα.

Η σημαντικότερη όμως προέκταση του συνεδρίου είναι ότι βιομήχανοι και κυβέρνηση, μετά από την προσέγγιση του εθνικού... στόχου της ΟΝΕ, βάζουν νέα πλώρη για το στόχο της «ανταγωνιστικότητας». Για την επίτευξη του στόχου της ανταγωνιστικότητας ο Ι. Στράτος μοίρασε σημαντικούς ρόλους σε όλο το φάσμα της κοινωνίας: «Στις επιχειρήσεις να προχωρήσουν με τόλμη και όραμα, αναλαμβάνοντας κινδύνους, στο κράτος να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις που θα ευνοήσουν μια τέτοια πορεία, στους κοινωνικούς εταίρους να συμπαραταχτούν απέναντι στον κοινό αντίπαλο που είναι ο ανταγωνισμός».

Παρά τα όσα έχει προσφέρει η κυβέρνηση στο μεγάλο κεφάλαιο και γίνεται ιδιαίτερα εμφανές από την αναφορά του προέδρου του ΣΕΒ Ιάσονα Στράτου - ο οποίος σημείωσε ότι την «τελευταία πενταετία η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε κατά 10%, ενώ την προηγούμενη οχταετία είχε μειωθεί κατά 8%» - εντούτοις οι βιομήχανοι ακάθεκτοι προχωρούν σε νέες αξιώσεις. Αξιώσεις που πρωτίστως απευθύνθηκαν στα «ευήκοα ώτα» της κυβέρνησης, μέσω του υπουργού Ανάπτυξης.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο πρόεδρος του ΣΕΒ έπλεξε το εγκώμιο των βιομηχάνων, οι οποίοι υποστήριξαν αταλάντευτα την ευρωπαϊκή επιλογή, για την οποία είπε ότι σήμερα «είναι πλέον πανεθνικός στόχος». Στη συνέχεια σημείωσε ότι σε «μερικές εβδομάδες προσδοκούμε ότι θα ληφθεί μία ιστορική απόφαση για τη χώρα μας: η ένταξη στην ΟΝΕ και η συμμετοχή στο κοινό νόμισμα και είναι ιστορική γιατί σηματοδοτεί όχι μόνο το ουσιαστικό άνοιγμα της ελληνικής οικονομίας στην παγκόσμια αγορά, αλλά και το άνοιγμα μιας μέχρι πρόσφατα κλειστής κοινωνίας στον κόσμο»!

Αναφερόμενος στις οικονομικές εξελίξεις, ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημείωσε ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξαν ουσιαστικές αλλαγές, οι οποίες απέδωσαν τους καρπούς της ονομαστικής σύγκλισης, όμως η ιδιωτική πρωτοβουλία ήταν αυτή που προχώρησε στην πραγματική σύγκλιση. Ψέγοντας τις κυβερνήσεις που δεν έχουν προχωρήσει σε ακόμα μεγαλύτερες αλλαγές, κατηγόρησε το ελληνικό κράτος για παρωχημένες πρακτικές και θεσμούς, το οποίο υστερεί σημαντικά από την υπόλοιπη Ευρώπη, επισημαίνοντας ότι «έχουμε ακόμη θύλακες εκσυγχρονισμού (σ.σ. εννοεί το ιδιωτικό κεφάλαιο) μέσα σε ένα σύνολο που δεν αντιδρά με την ταχύτητα που απαιτούν οι καιροί».

Πέρα από τις αξιώσεις των βιομηχάνων για την ιδιωτικοποίηση του δημοσίου τομέα, χτες ζήτησαν για πολλοστή φορά να υπερκεραστούν τα εμπόδια, που όπως ενδεικτικά ανέφερε ο Ι. Στράτος είναι:

Το σχετικώς υψηλό κόστος της κοινωνικής ασφάλισης! Αναφέροντας αυτό ο πρόεδρος εννοεί σαφώς την κατάργηση της τριμερούς χρηματοδότησης της ασφάλισης, αλλά και την επιδότηση των βιομηχάνων.

Το υψηλό κόστος και οι αδυναμίες στην παραγωγή και χρήση της ενέργειας. Πάγιο αίτημα του ΣΕΒ, που με την ψήφιση του νόμου για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, εν πολλοίς, ικανοποιείται. Σε ό,τι αφορά το κόστος, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για μείωση της τιμής και της ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο ντίζελ.

Οι μεγάλες αναντιστοιχίες ανάμεσα στην προσφορά και ζήτηση εργασίας, σημειώνοντας ότι το εκπαιδευτικό σύστημα και το σύστημα κατάρτισης δεν παρέχει επαρκή προετοιμασία για ένταξη των εργαζομένων στην παραγωγική διαδικασία. Μ' αυτή την αναφορά, ούτε λίγο - ούτε πολύ, αξιώνει αδρές επιδοτήσεις για προγράμματα κατάρτισης, αλλά και τη σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας.

Από την πλευρά του ο υπουργός Ανάπτυξης εμφανίστηκε αρκετά πιο προχωρημένος από τους βιομηχάνους. Αφού έκανε αυτοκριτική για λογαριασμό της κυβέρνησης (μίλησε για διοικητικές δυσλειτουργίες στον κρατικό τομέα, που συνιστούν δυσκολότερη την αδειοδότηση των επιχειρήσεων, αλλά και για μια σειρά προβλημάτων που δημιουργούν περιβαλλοντικοί, αρχαιολογικοί και πολεοδομικοί λόγοι, που σε συνδυασμό με αποφάσεις της Δικαιοσύνης καθιστούν τη λειτουργία κάποιων επιχειρήσεων δύσκολη - προφανώς εννοεί το Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά και την «αναγκαιότητα» κατάργησης του Προεδρικού Διατάγματος 84/84), στη συνέχεια αναφέρθηκε στο κυβερνητικό έργο για τη στήριξη του... «θεάρεστου» έργου των βιομηχάνων.

Στα πλαίσια αυτά, ο υπουργός:

• Είπε πως η κυβέρνηση προωθεί τις επιδοτήσεις των επιχειρήσεων και την κατάρτιση των εργαζομένων.
• Μίλησε για το κόστος της ενέργειας εξηγώντας ότι έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες τους τελευταίους μήνες. Σ' αυτό το σημείο, ο υπουργός Ανάπτυξης, όλο καμάρι, έκανε αναφορά για το νόμο της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, ωστόσο φάνηκε ότι νιώθει άσχημα που δεν μπορεί να κάνει κάτι για τα υγρά καύσιμα, επειδή εξαρτώνται από διεθνείς παράγοντες.
• Περηφανεύτηκε που βελτιώθηκαν οι υποδομές ποιότητας, αλλά και οι υποδομές στον τομέα των Βιομηχανικών Περιοχών, Βιοτεχνικών Πάρκων, όπου γίνονται σοβαρά βήματα.

Επίσης, ο υπουργός δεν έκρυψε πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ:

• «Γεφυρώνει» τα κονδύλια του δεύτερου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης με τα Κονδύλια του Γ` ΚΠΣ.
• Αναλαμβάνει σοβαρό ρόλο στην ανασυγκρότηση των Βαλκανίων, εκεί που οι βιομήχανοι μέσα σε τέσσερα χρόνια θα αρπάξουν 180 δισεκατομμύρια από το δημόσιο και διαμορφώνει νέο επιχειρηματικό πεδίο στην ψηφιακή επικοινωνία και το ηλεκτρονικό εμπόριο.
• Αλλάζει τον τρόπο των κρατικών προμηθειών προσφέροντας διαφάνεια, δηλαδή σ' αυτό τον τομέα δίνει μεγαλύτερες ευκαιρίες κέρδους στο μεγάλο κεφάλαιο.

Καταλήγοντας, υποστήριξε πως η επίτευξη των κριτηρίων της ΟΝΕ και η πολιτική της «σκληρής» δραχμής βοήθησαν στην ανάπτυξη της βιομηχανίας.