DOS ή δημοκρατικοί ολετήρες Σερβίας | Πατριδογνωμόνιο | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

DOS ή δημοκρατικοί ολετήρες Σερβίας

*ολετήρ = καταστροφέας

Προς τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης Ford Russel Johnston»

Αγαπητέ κ. πρόεδρε,

Θα θέλαμε να προσελκύσουμε την προσοχή σας στη συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών θεσμών στη δημοκρατία της Σερβίας. Στις κατωτέρω περιπτώσεις οι παραβιάσεις ήταν εξαιρετικώς εκτεταμένες και αφύσικες.

1. Δημιουργία των αποκαλούμενων «επιτροπών κρίσεως». Πρόκειται για ομάδες ακραίων ακτιβιστών του DOS με σκοπό την απόσπαση της εξουσίας από τις νόμιμα εκλεγμένες τοπικές αρχές. Για να ενισχύσουν τους σκοπούς τους αυτές οι επιτροπές χρησιμοποίησαν βίαιες μεθόδους, εισέβαλαν σε εγκαταστάσεις τοπικών αρχών, ξυλοκόπησαν συμβούλους, κατέστρεψαν τις περιουσίες τους, τους εκβίασαν εξαναγκάζοντάς τους σε παραίτηση. Στις δημαρχίες του Ουμπ και του Ντμίντρογκραβ, μέλη του DOS από την τοπική «επιτροπή κρίσης» μπήκαν στα δημοτικά καταστήματα σε ώρα συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου και απαγόρευσαν στα μέλη του να εγκαταλείψουν το κτίριο αν προηγουμένως δεν υπέγραφαν ότι παραιτούνται. Τέτοιες πρακτικές χρησιμοποιήθηκαν για την κατάληψη της εξουσίας δια της βίας και του εξαναγκασμού στα δημοτικά καταστήματα του Αλιγουάρ, της Παπούσνικα, του Κούτσεβο, του Λέσκοβατς, της Λόσνικα, του Πέτσιντσι, του Πλάντιστε, του Κοζάρεβατς, του Προκούπλιες, του Ρέκοβατς, του Ντμίντροβγκραβ και του Ουμπ.

2. ... Η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Σερβίας χρησιμοποίησε αυτές τις αποκαλούμενες νόμιμες μεθόδους. Οπου απέτυχαν οι «επιτροπές κρίσεων» να καταλάβουν την εξουσία εκδιώκοντας τις τοπικές αρχές διέλυσαν 17 εκλεγμένα Δημοτικά Συμβούλια και τ' αντικατέστησαν με επιτροπές. Αναφερόμαστε στα συμβούλια των Αλέξινατς, Μπατότσινο, Μπέλα Παλάγκα, Μποσίλεγκραντ, Σβέντσαν, Ζούμπιν - Πότοκ, Ζίτιτσε, Ιριγκ, Κλάντοβο, Κοντέζεβατς, Λαΐκοβατς, Λεμπόνα, Λεποσάβιτς, Μάζνταμπεκ, Νεγκότιν, Τίτελ και Τσίτσεβατς. Πληθώρα νομικών παραβιάσεων σημειώθηκαν κατά τη διαδικασία. Οι αγριότερες παραβιάσεις του νόμου είναι τα παραδείγματα των δήμων Ζίτιτσε και Τίτελ.

Οι προαναφερόμενες δημοτικές αρχές των παραγράφων 1 και 2 αποτελούν το 15% όλων των δημοτικών αρχών στη Σερβία και επομένως αντιμετωπίζουμε μια πολύ επικίνδυνη τάση παραβίασης της εκλογικής βούλησης των πολιτών, που απειλεί ευθέως τη δημοκρατία στη Σερβία.

3. Τα επιτροπάτα των εξτρεμιστικών μελών του κυβερνώντος DOS χρησιμοποίησαν βία για να εκδιώξουν τις νόμιμες αρχές βιομηχανιών, πανεπιστημίων, νοσοκομείων, σχολείων και άλλων δημόσιων υπηρεσιών με μέσα πίεσης την παρενόχληση, τον εξευτελισμό και τις βιαιοπραγίες. Σας εσωκλείουμε τα παραδείγματα ψυχολογικών και φυσικών πιέσεων για καθεμιά από τις περιπτώσεις όπου η παρανομία είχε ως μόνη δικαιολογία το γεγονός ότι τα θύματα πρόσκεινταν στην αντιπολίτευση.

Ο συνολικός αριθμός των ατόμων που απομακρύνθηκαν ή πρόκειται να εκτοπιστούν παρανόμως για αμιγώς πολιτικούς λόγους, πλησιάζει τις 40.000 και είναι ένα εξαιρετικά ανησυχητικό σημάδι του πεδίου παραβίασης των νόμων και των πολιτικών διωγμών στη Σερβία.

4. Η περιουσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Σερβίας καταστράφηκε ή κλάπηκε σε πολλές περιπτώσεις. Η κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μέτρο για τον εντοπισμό και την τιμωρία των αυτουργών αυτής της καθαρής πολιτικών κινήτρων βίας. Η αποτυχία της επηρεάζει αρνητικά τις δημοκρατικές ελευθερίες.

5. Ανησυχούμε για την έλλειψη ελευθερίας έκφρασης στη Σερβία. Προ των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2000 στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και των εκλογών του Δεκεμβρίου 2000 στη Δημοκρατία της Σερβίας, η αντιπολίτευση ήλεγχε περίπου 200 τοπικούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς και άλλες τόσες εφημερίδες και περιοδικά. Μετά την επικράτηση του συνασπισμού DOS, η αντιπολίτευση στερήθηκε του δικαιώματος πρόσβασης σε οποιοδήποτε εθνικό ή τοπικό σταθμό και η μοναδική της εφημερίδα «24 ΩΡΕΣ» έκλεισε προσφάτως. Η ελευθερία έκφρασης στη Σερβία περιορίστηκε δραστικά».

Αυτό είναι τμήμα της επιστολής που με πρωτοβουλία των Ρώσων βουλευτών - μελών της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, υπογράφτηκε και από πολλούς άλλους και κατατέθηκε συμπεριλαμβάνοντας και τις ανησυχίες για την καταπάτηση των νομικών, πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ίδιου του Σλ. Μιλόσεβιτς, μια μέρα πριν από την κυνική, αποτρόπαιη κι εξευτελιστική κάθε έννοιας δημοκρατίας μεταφορά του στο ιδιωτικό επιδοτούμενο δικαστήριο της Χάγης.

Αγνωστη η τύχη της επιστολής, ευτυχώς όμως καταγεγραμμένη στην Ιστορία. Αν πάντως μας έλεγαν, σύντροφοι, πως μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης ο πολιτισμός του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών και των φονιάδων ιμπεριαλιστών θα κατέληγε στο να θεωρεί δημοκρατία οι θύτες να δικάζουν τα θύματά της, θα προτιμούσαμε τη βαρβαρότητα. Γιατί σήμερα, το 2001 ο νεοφιλελεύθερος φασιστοσοσιαλισμός θεωρεί πως τη Νυρεμβέργη έπρεπε να την έχει στήσει ο ίδιος ο Χίτλερ. Κι αυτό το λάθος της ιστορίας το... διορθώνει με τον Μιλόσεβιτς. Εμείς το έγκλημά τους θα το τιμωρήσουμε όπως ξέρουν οι ελεύθεροι και αδήλωτοι λαοί.

Υ.Γ.Ενδεικτικές υπογραφές της επιστολής προς τον R.J.: Τζουγκάνοφ, Πολίνιν, Μέντικοφ, Γκότστεφ, Μάρτσακ, Χαριτόνοφ, Νεμίγιε, Γκανισάτοβα, Λ. Κανέλλη κ.ά.

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ