Συνεχίζονται οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ΝΔ, στην κούρσα για το ποιος θα αναλάβει νέος πρόεδρος του κόμματος και με βασικό ζητούμενο της παράταξης να ξαναεμφανιστεί έτοιμη και ικανή να διαχειριστεί την εξουσία του κεφαλαίου, ενσωματώνοντας ευρύτερα λαϊκά στρώματα στις επιταγές του.

Σε αυτή τη βάση, ο Ευ. Μεϊμαράκης φέρεται να έχει δώσει μεν εντολή στα στελέχη της ΝΔ να ανεβάσουν τους τόνους της κριτικής απέναντι στην κυβέρνηση, από την άλλη ωστόσο δεν παραλείπει να καλύπτει τα νώτα του στο εσωκομματικό μέτωπο. Εξ ου και έχοντας κατά νου τον Απ. Τζιτζικώστα, η υποψηφιότητα του οποίου δείχνει προσώρας να ασκεί μια επιρροή σε ψηφοφόρους της ΝΔ, ζητά στις εσωκομματικές εκλογές στις 22/11 να εκλέξουν «κοινοβουλευτικό πρόεδρο» (ο Απ. Τζιτζικώστας όντας περιφερειάρχης έχει θεσμικό κώλυμα να εκλεγεί στη Βουλή μέχρι το 2019).

Ταυτόχρονα, ο Ευ. Μεϊμαράκης δηλώνει ότι είναι «ο πρόεδρος που θα εκλεγεί και από τις 23/11 θα πρέπει να διαχειριστεί το σύνολο της ΝΔ», προκειμένου η ΝΔ να υπάρχει ως «ένας μεγάλος πυλώνας» που θα αμφισβητήσει την κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα. Αυτή η αναφορά, βέβαια, στο «σύνολο της ΝΔ» υποδηλώνει και ένα φόβο που υπάρχει στο εσωτερικό της παράταξης περί διάσπασης, φόβο που επιχειρεί ουσιαστικά να εκμεταλλευτεί ο Ευ. Μεϊμαράκης, εμφανίζοντας εαυτόν ως εγγυητή της ενότητας.

Παρ' όλα αυτά, δε γλιτώνει και ο ίδιος από την κριτική, π.χ. του Αδ. Γεωργιάδη, ο οποίος χρεώνει στον Μεϊμαράκη ως «εγκληματική επιλογή» την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, καθώς, όπως λέει, «ο Τσίπρας πήρε λευκή επιταγή» και τώρα είναι δύσκολο να εξηγηθεί ότι η ΝΔ δεν ευθύνεται για τα μέτρα που φέρνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Στο θέμα παρενέβη και ο Απ. Τζιτζικώστας, ο οποίος σε τηλεοπτική συνέντευξη υποστήριξε ότι «αν δε συμφωνούσε η ΝΔ, κινδύνευε η χώρα μας να βρεθεί έξω από τον πυρήνα της Ευρώπης και έξω από τον πυρήνα του ευρώ. Κάτι το οποίο θα ήταν καταστροφικό. Είναι, όμως, άλλο αυτό και είναι άλλο να ψηφίζουμε μέτρα τα οποία αποδεδειγμένα βρίσκονται στη λάθος κατεύθυνση».

Τέλος, ο Κυρ. Μητσοτάκης επίσης οξύνει την κριτική του προς τον Ευ. Μεϊμαράκη, εγκαλώντας τον για το γεγονός ότι δε συναινεί σε μια δημόσια τηλεοπτική αντιπαράθεση των τεσσάρων υποψηφίων. Παράλληλα, επιχειρώντας να καλλιεργήσει και το προφίλ του «εν αναμονή πρωθυπουργού», εμφανίζεται επιθετικός και κατά της κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντάς την «επικίνδυνη» και λέγοντας ότι δεν υπάρχει περιθώριο συγκυβέρνησης της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση που ο Τσίπρας δεν αντέξει κοινοβουλευτικά να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι των «εταίρων» τους για λογαριασμό του κεφαλαίου.