Με πρόταση μομφής που κατέθεσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) και στήριξαν το Μπλοκ της Αριστεράς (BE), το Πορτογαλικό ΚΚ και οι Οικολόγοι Πράσινοι (PEV) (οι δύο τελευταίοι συγκροτούν την Ενωτική Δημοκρατική Συμμαχία CDU), έπεσε, χτες το απόγευμα, στο Κοινοβούλιο της Πορτογαλίας, η κυβέρνηση μειοψηφίας του κεντροδεξιού συνασπισμού του πρωθυπουργού Πέδρο Πάσος Κοέλιο. Την κυβέρνηση αυτή όρισε πριν από 10 μέρες ο συντηρητικός Πρόεδρος της χώρας, Ανίμπαλ Καμπάκο Σίλβα, παρότι ήταν αναμενόμενο, με τους 107 βουλευτές (από τις εκλογές της 4ης Οκτώβρη) που διέθετε, έναντι των 122 που έχουν μαζί οι Σοσιαλιστές και τα «αριστερά» κόμματα, να τερματιστεί γρήγορα ο βίος της. Τώρα, η διαδικασία του σχηματισμού κυβέρνησης επιστρέφει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αυτός αναμένεται να δώσει την εντολή στον επικεφαλής των Σοσιαλιστών και πρώην δήμαρχο Λισαβόνας, Αντόνιο Κόστα.

Είχε προηγηθεί η δημοσιοποίηση, το μεσημέρι, της συμφωνίας των σοσιαλδημοκρατών Σοσιαλιστών με τα άλλα τρία κόμματα, το επίσης σοσιαλδημοκρατικό Μπλοκ (και μέλος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς), το Πορτογαλικό ΚΚ και τους Οικολόγους Πράσινους, που επίσης κατέθεσαν ξεχωριστές προτάσεις μομφής αλλά ψήφισαν αυτή των Σοσιαλιστών. Με βάση τα συμφωνηθέντα των κομμάτων με τους Σοσιαλιστές προδιαγράφεται ένα πρόγραμμα κυβέρνησης αστικής διαχείρισης, που δεσμεύεται στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, δηλαδή στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, φυσικά στις υποχρεώσεις που απορρέουν από το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, που αξιοποιήθηκαν για να βγουν οι καπιταλιστές από την κρίση και τα βάρη πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα. Ξεκαθαρίζεται επίσης ότι τα όποια μέτρα ληφθούν - αυτά που ονομάζουν «τέλος της λιτότητας» ή «πολιτική που θα απαντά στα πιο άμεσα προβλήματα των Πορτογάλων» - θα πρέπει να είναι μέσα στα πλαίσια του κρατικού προϋπολογισμού, που ορίζονται από τις δεσμεύσεις της χώρας, τα συμφωνημένα στο Σύμφωνο Σταθερότητας, το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και ουσιαστικά στα πλαίσια όλων των ελέγχων που προβλέπονται από την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία. Το «παραμύθι» που πουλιέται στο λαό στην Πορτογαλία, όπως άλλωστε έγινε και με την «πρώτη φορά αριστερά» στην Ελλάδα με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι μέσα σε αυτά τα πλαίσια υπάρχουν περιθώρια ελιγμών, και ότι μπορεί από την καπιταλιστική ανάκαμψη να ωφεληθούν και οι εργαζόμενοι.

Χθες μάλιστα έξω από το κοινοβούλιο διοργανώθηκε διαδήλωση κατά της κεντροδεξιάς κυβέρνησης και υπέρ της «αλλαγής», από την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Πορτογαλίας, CGTP-IN.

Ειδικότερα, σε ότι αφορά στη συμφωνία, που υπογράφεται από τους ΓΓ του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Α. Κόστα, και του Πορτογαλικού ΚΚ, Ζερόνιμο ντε Σόουζα, όπου δηλώνεται η «διαφορετικότητα» και «αυτοτέλεια» των κομμάτων, ρητά επισημαίνεται ότι «οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία αναλαμβάνεται που ξεφεύγει από τον προϋπολογισμό, θα πρέπει πρώτα να συζητιέται σε διμερείς διαβουλεύσεις», όπως επίσης και πιθανή πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση.

Αυτό που προβάλλεται ως «αλλαγή της πορείας της χώρας από τη δεξιά πολιτική» είναι η σταδιακή επαναφορά του βασικού μισθού στα 600 ευρώ για τους εργαζόμενους του Δημοσίου έως το 2019 (δηλαδή 70 ευρώ παραπάνω), επιδόματα για την αντιμετώπιση της φτώχειας, περιορισμός της επισφαλούς εργασίας και της μερικής απασχόλησης, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και προσπάθεια για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής του λαού, όπως και η επανεξέταση των ιδιωτικοποιήσεων. Κατά τ' άλλα γίνεται λόγος για «νέο παραγωγικό μοντέλο που θα φέρει δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας». Βάση βεβαίως δεν μπορεί παρά να αποτελεί το πρόγραμμα των Σοσιαλιστών, το σχέδιο του οποίου δόθηκε στη δημοσιότητα και ουσιαστικά περιγράφει την προσπάθεια ανάκαμψης του κεφαλαίου και αναβάθμισης του ρόλου της πορτογαλικής αστικής τάξης, με κάποια «ψίχουλα» για τους εργαζόμενους (Βλέπε σελ. 24, «Αποκαλυπτικά»).

Ολα αυτά βέβαια, με δεδομένο το πλαίσιο της εξουσίας του κεφαλαίου, της συμμετοχής στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως έχει αποδειχθεί και σε πολλά άλλα παραδείγματα «αριστερών» κυβερνήσεων με ή χωρίς τη συμμετοχή ΚΚ, δεν μπορεί να αλλάξουν τη ζωή των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων.