ΚΑΡΑΚΑΣ.--

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής της Βενεζουέλας χτες το βράδυ, η συμμαχία της αντιδραστικής αντιπολίτευσης «Τραπέζι Δημοκρατικής Ενότητας» που κέρδισε με συντριπτικό τρόπο την Κυριακή τις βουλευτικές εκλογές, είχε καταφέρει να πάρει τις 107 από τις 167 έδρες, το κυβερνών Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα και ο «Μεγάλος Πατριωτικός Πόλος - Σιμόν Μπολίβαρ» (η εκλογική συμμαχία όπου συμμετέχουν και δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της λεγόμενης Μπολιβαριανής Διαδικασίας που εγκαινίασε ο ηγέτης Ούγκο Τσάβες, ανάμεσά τους και το ΚΚ Βενεζουέλας που στηρίζει κριτικά) είχε 55 έδρες, 3 έδρες αναλογούν στις ινδιάνικες κοινότητες, ενώ υπολείπονταν άλλες δύο έδρες.

Σύμφωνα, πάντως, με ηγετικά στελέχη της αντιδραστικής αντιπολίτευσης, οι δύο βουλευτές θα ανήκουν επίσης στη συμμαχία τους, ενώ ισχυρίζονται ότι έχουν ήδη τα 2/3 της Βουλής (112 αφού και οι 3 βουλευτές από τις ινδιάνικες φυλές θα τους στηρίξουν). Σε αυτή την περίπτωση, η απόλυτη πλειοψηφία που θα έχουν τους επιτρέπει με βάση το σύνταγμα να ζητήσουν αναθεώρηση νόμων, συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, διεξαγωγή δημοψηφίσματος (αν καταθέσουν 4 εκατομμύρια υπογραφές) ακόμα και πρόταση αποπομπής υπουργών ή και του προέδρου, που είναι και ο επικεφαλής της κυβέρνησης λόγω του προεδροκεντρικού συστήματος της χώρας.

Ηδη σε αρθρογραφία και αναλύσεις της αντιπολίτευσης, αναπτύσσεται μια γκάμα από πιθανές κινήσεις για «ξήλωμα» νόμων, την απαίτηση για απελευθέρωση φυλακισμένων πολιτικών που χαρακτηρίζονται «πολιτικοί κρατούμενοι» (όπως ο Λεοπόλντο Λόπες), ενώ έχουν καταδικαστεί για οργάνωση εγκληματικών ενεργειών, όπως αυτές του 2014 που στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους, την απαίτηση για νέους συμβιβασμούς προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Επίσης, γίνεται λόγος για αλλαγή του «οικονομικού μοντέλου» και των συμμαχιών της χώρας κυρίως με την Κούβα, ενώ υποτίθεται ότι θα διατηρηθούν τα «κοινωνικά προγράμματα».

Στο στρατόπεδο των «Τσαβίστας», όπως ανέφερε και στις πρώτες δηλώσεις του ο Πρόεδρος της χώρας και πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Νικολάς Μαδούρο, απαιτείται να γίνει κριτική και αυτοκριτική και να διορθωθούν πολλά ώστε να ξανακερδηθεί ο λαός με την «υπόθεση της επανάστασης». Βεβαίως, ο όρος «επανάσταση» που χρησιμοποιείται για την πολιτική αλλαγή που σημειώθηκε στη Βενεζουέλα με την είσοδο του Ούγκο Τσάβες, παρά τα μέτρα που άμβλυναν κάποια πολύ οξυμένα λαϊκά προβλήματα, δεν έχει σχέση με την αλλαγή τάξης στην εξουσία και τα μέσα παραγωγής όλα αυτά τα 16 χρόνια παρέμειναν στα χέρια του κεφαλαίου, έγιναν συμβιβασμοί μαζί του, στη λογική της μη σύγκρουσης.

Με δεδομένη τη σημερινή καπιταλιστική κρίση, την πτώση του πετρελαίου που εξακολουθεί να αποτελεί βασική αν όχι κύρια πηγή εσόδων του κράτους, αφού δεν αναπτύχθηκε η παραγωγική βάση της χώρας, οι θέσεις της αντιδραστικής αντιπολίτευσης «πάτησαν» στην υπαρκτή δυσαρέσκεια λαϊκών στρωμάτων από τις σημαντικές δυσκολίες, που πίστεψαν στην «αλλαγή διαχείρισης». Η αντιπολίτευση αξιοποίησε επίσης τις ρητορείες περί «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» (που στην πραγματικότητα ήταν σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του καπιταλισμού) για να αποδομήσει τη δυνατότητα άλλου τρόπου ανάπτυξης, έχοντας ταυτόχρονα τη στήριξη ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Το ΚΚ Βενεζουέλας ανακοίνωσε χτες ότι θα πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο σύνοδος της ΚΕ, που θα εκτιμήσει τα αρνητικά αποτελέσματα, ενώ σημείωσε ότι ως κόμμα αναλαμβάνει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί, με αυτοκριτικό πνεύμα, επιμένοντας ότι χρειάζεται συλλογική ηγεσία της Μπολιβαριανής Διαδικασίας, να δυναμώσει η οργάνωση της εργατικής τάξης, του λαϊκού κινήματος συνολικά, για τη συνολική ρήξη με τον καπιταλισμό.