Πλησιάζει ο μήνας Αύγουστος - μήνας τραγικός στη νεότερη ιστορία της Ρωσίας: Αυτή τη χρονιά συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη στιγμή που η κλίκα Γκορμπατσόφ-Γιέλτσιν πραγματοποίησε το αστικό αντεπαναστατικό πραξικόπημα, που οδήγησε στην καταστροφή της ΕΣΣΔ. Σε σχέση με το γεγονός αυτό εκπρόσωποι σειράς αντιπολιτευόμενων αριστερών κομμάτων και κινημάτων - ΚΕΚΡ, ΚΚ της Ενωσης Ρωσίας και Λευκορωσίας και άλλα - συγκρότησαν την Κοινωνική Επιτροπή για την Πολιτική και Ιστορική Αποκατάσταση της Κρατικής Επιτροπής Εκτακτης Κατάστασης (ΚΕΕΚ), η οποία είχε δημιουργηθεί τον Αύγουστο του 1991 από την ανώτατη ηγεσία του ΚΚΣΕ για την αποτροπή της καταστροφής της ΕΣΣΔ. Δημοσιεύτηκε το πρώτο ντοκουμέντο της Κοινωνικής Επιτροπής, στο οποίο ειδικότερα αναφέρεται:

«Πάνω από 15 χρόνια πέρασαν από την απαρχή των τεκτονικών δονήσεων στο έκτο μέρος της υδρογείου, που τις αποκάλεσε ο Ιούδας Γκορμπατσόφ "περεστρόικα". Ως γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΣΕ και πρόεδρος, μερικά χρόνια οδηγούσε το μεγάλο πλοίο "Σοβιετική Ενωση" στις φουρτουνιασμένες θάλασσες της αβεβαιότητας και, τελικά, το έριξε συνειδητά σε υφάλους. Μετά το "πραξικόπημα του Μπελοβέζσκ" και την καταστροφή της ΕΣΣΔ άρχισε η γρήγορη υποδούλωση των Ενωσιακών Δημοκρατιών και η πρωτοφανής καταλήστευση του παραγωγικού-οικονομικού δυναμικού που είχε δημιουργηθεί με το μόχθο πολλών γενεών των Σοβιετικών ανθρώπων. Στη Ρωσία το εγκληματικό-μεταπρατικό καθεστώς, που νίκησε, εξαπέλυσε τη γενοκτονία του δικού του λαού. Στο όριο της εξαθλίωσης βρέθηκαν σχεδόν όλοι που με την εργασία τους παράγουν ακόμα κάτι στην απόλυτα διαλυμένη οικονομία. Στους βασικούς δείκτες εξασφάλισης της ζωής η χώρα ρίχτηκε στο προπολεμικό επίπεδο και ως προς την ποιότητα της ζωής σέρνεται στην ουρά των Δημοκρατιών της μπανανίας. Εχει διαταραχτεί η παγκόσμια ισορροπία, οι ΗΠΑ ενεργούν όλο και πιο αυθάδικα ως παγκόσμιος χωροφύλακας, ιδιοποιήθηκαν το δικαίωμα κατά την κρίση τους να δικάζουν ολόκληρες χώρες και λαούς. Μόνο οι πιο κυνικοί πολιτικάντηδες μπορούν να μιλούν για το όφελος θανάτωσης ενός τέτοιου τεράστιου κρατικού οργανισμού, όπως η ΕΣΣΔ, οι ολέθριες συνέπειες της οποίας οδήγησαν σε νέο μοίρασμα του μοιρασμένου ήδη κόσμου.

Ομως, ακριβώς 10 χρόνια πριν, στις 19 του Αυγούστου 1991, έγινε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποτραπεί η οικουμενική καταστροφή... Ηγέτες της ΕΣΣΔ, άνθρωποι με μεγάλη υπευθυνότητα, στο όνομα της σωτηρίας της Μεγάλης Δύναμης προχώρησαν σε πράξη θυσίας. Σε συνθήκες απόλυτης ανάγκης συγκρότησαν την Κρατική Επιτροπή Εκτακτης Κατάστασης, για να μην επιτραπεί η προγραμματισμένη για τις 20 του Αυγούστου υπογραφή της "Ενωσιακής Συνθήκης", ύστερα από την οποία η Σοβιετική Ενωση θα έπαυε να υπάρχει ως ενιαίο κράτος.

Προφανώς, πρέπει να θυμίσουμε ότι στην ΚΕΕΚ συμμετείχαν ηγετικά πρόσωπα της ΕΣΣΔ: Ο αντιπρόεδρος Γκενάντι Γιανάγεφ, ο πρωθυπουργός Βαλεντίν Πάβλοφ, ο πρώτος αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Αμυνας Ολέγκ Μπακλάνοφ, ο υπουργός Αμυνας στρατάρχης Ντμίτρι Γιάζοφ, ο υπουργός Εσωτερικών Μπορίς Πούγκο, ο πρόεδρος της Επιτροπής Κρατικής Ασφάλειας Βλαντίμιρ Κριουτσκόφ, ο πρόεδρος της Ενωσης Βιομηχανικών Επιχειρήσεων Αλεξάντρ Τιζιακόφ και ο πρόεδρος της Αγροτικής Ενωσης Βασίλι Σταροντούμπτσεφ.

Στην ΚΕΕΚ δεν μπήκαν, αλλά υποστήριξαν δημόσια τους στόχους και τα καθήκοντα της: Το μέλος του Πολιτικού Γραφείου και γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΣΕ Ολέγκ Σένιν, ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας και ανώτατος διοικητής των χερσαίων δυνάμεων Βαλέρι Μπόλντιν, ο αρχηγός της φρουράς του Προέδρου Γιούρι Πλεχάνοφ, ο αρχηγός διεύθυνσης της Κα-Γκε-Μπε Βιατσεσλάβ Γκενεράλοφ και άλλοι αξιότιμοι, ακηλίδωτοι άνθρωποι.

Η ενέργεια της ΚΕΕΚ υπέστη ήττα. Τα μέλη της ΚΕΕΚ και εκείνοι που δήλωσαν την υποστήριξή τους σ' αυτή συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στη "Ματρόσκαγια Τισινά", όπου έμειναν περίπου ενάμιση χρόνο. Αυτούς που επιχείρησαν να σώσουν τη χώρα, οι καταστροφείς της τους κατηγόρησαν για εσχάτη προδοσία. Το Γενάρη του 1993 άρχισε η δίκη με βάση την κατασκευασμένη από το καθεστώς "υπόθεση ΚΕΕΚ" κατά των ηγετών της ΕΣΣΔ και του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το Φλεβάρη του 1994 η Κρατική Δούμα ψήφισε νόμο για την αμνήστευση των μετεχόντων στα γεγονότα του Αυγούστου 1991 και του Σεπτέμβρη 1993. Ο Βαλεντίν Βαρένικοφ αρνήθηκε την αμνηστία και στη δίκη εναντίον του απέδειξε τον πλήρη παραλογισμό των κατηγοριών, που είχαν διατυπωθεί ενάντια στους υπερασπιστές της Σοβιετικής Ενωσης τον Αύγουστο.

Περνούν τα χρόνια, αλλά μέχρι σήμερα δεν κόπασαν οι συζητήσεις για την ΚΕΕΚ. Ο Γκορμπατσόφ, ο Γιέλτσιν, τα τσιράκια τους και ο "ελεύθερος" ρωσικός και παγκόσμιος Τύπος διαστρεβλώνουν μέχρι σήμερα την αλήθεια, αν και για εκείνα που προειδοποιούσε τότε αυτή η χούφτα ανδρείων, επιβεβαιώθηκαν και εξακολουθούν να επιβεβαιώνονται κάθε μέρα και κάθε ώρα.

Η χώρα βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης και, να, ήδη ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν στην επιστολή του προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση πέρσι το καλοκαίρι σχεδόν αυτολεξεί επαναλαμβάνει τις θέσεις του διαγγέλματος της ΚΕΕΚ προς το σοβιετικό λαό. Παραδέχτηκε ανοιχτά: Η Ρωσία πεθαίνει κι αν δεν παρθούν κατεπείγοντα μέτρα, απειλούμαστε να γίνουμε έθνος που πεθαίνει. Ο "αυτονομισμός" πήρε τέτοιες διαστάσεις που αποτελεί απειλή για την ακεραιότητα της χώρας. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε συνεχώς και στις δυτικές ελεημοσύνες, μόνο εμείς οι ίδιοι, με την εργασία μας, μπορούμε να βγάλουμε τη χώρα από τον γκρεμό. Προφανώς, στον Β. Πούτιν, για να αποφύγει την τύχη της ΕΣΣΔ, δεν του μένει τίποτα παρά να βαδίσει στο δρόμο της ΚΕΕΚ. Προσπαθώντας να αποτρέψει τη διάσπαση της χώρας σε χωριστά πριγκιπάτα, ενισχύει την κατακόρυφη εξουσία και κήρυξε ασυμβίβαστο πόλεμο κατά του "αυτονομισμού" των περιφερειακών βαρόνων. Γι' αυτόν είναι μάλιστα πιο δύσκολο απ' ό,τι για τη σοβιετική ηγεσία τον Αύγουστο 1991. Είναι δεμένος χειροπόδαρα από τα χρέη των προκατόχων του, στο σβέρκο του αναπνέει η "οικογένεια", απαιτώντας για τον μέθυσο μπαμπά (σ.σ. τον Γιέλτσιν) όλο και νέα παράσημα και προνόμια και για τον εαυτό της εγγυήσεις για την ασφάλεια. Ο λαός είναι καταπονεμένος και αποβλακωμένος, στερείται ιδανικών, δεν πιστεύει κανέναν και δεν ελπίζει σε τίποτα. Το έδαφος και τα αμέτρητα πλούτη της χώρας έχουν μοιραστεί από τις ολιγαρχικές ομάδες και το εγκληματικό κεφάλαιο, το οποίο απόκτησε τόση δύναμη που ελέγχει τη μισή οικονομία». Αυτή είναι η ανάλυση των αποτελεσμάτων της δεκαετίας που κάνει η προαναφερόμενη Εκκληση της Επιτροπής για την Πολιτική και Ιστορική Αποκατάσταση της ΚΕΕΚ.

Η Επιτροπή καλεί «όλους, που διατήρησαν το αίσθημα της αξιοπρέπειας και της αγάπης για την κοινή Πατρίδα», να υποστηρίξουν το αίτημά της στα ανώτατα νομοθετικά και εκτελεστικά όργανα. Τα αιτήματα αυτά είναι:

«Σε κρατικό επίπεδο να αναγνωριστούν οι ενέργειες των μελών της ΚΕΕΚ και των συντρόφων τους τον Αύγουστο 1991 ως ορθές, αναγκαίες και οι μοναδικά δυνατές, να δικαιωθούν αυτοί οι γενναίοι άνθρωποι στα μάτια του πληθυσμού όλων των 15 Δημοκρατιών της Σοβιετικής Ενωσης, να θεωρηθεί η κατασκευασμένη εναντίον τους ποινική υπόθεση ως παράνομη και να ακυρωθεί».

Η Επιτροπή είναι βέβαιη ότι, ακούγοντας αυτή την έκκληση, «τα πουλημένα ολιγαρχικά ΜΜΕ θα ξεσηκώσουν θόρυβο, προσπαθώντας για άλλη μια φορά να εκφοβίσουν τους ανθρώπους με την απειλή της "επιστροφής στον ολοκληρωτισμό". Ας γαβγίζει όμως το σκυλί, το καραβάνι περνάει... Τα λυσσασμένα σκυλιά τα αλυσοδένουν, δεν είναι άραγε αλήθεια;», καταλήγει η Εκκληση.

Η Κοινωνική Επιτροπή σκοπεύει να εκδώσει βιβλίο για τα γεγονότα του Αυγούστου, να συγκροτήσει λαϊκό δικαστήριο και να διοργανώσει επιστημονική σύνοδο, όπου θα φωτιστεί όλη η αλήθεια για την ΚΕΕΚ.