Associated Press

Στο στόχαστρο το στρατόπεδο προσφύγων των Παλαιστινίων

Κάθε ώρα, κάθε μέρα που περνά η ένταση στα αυτόνομα εδάφη γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Οι αψιμαχίες των πρώτων μερών έχουν, ήδη, δώσει τη θέση τους σε σκληρές μάχες, σε βομβιστικές επιθέσεις, σε δολοφονίες ακριβείας, σε νέες παραβιάσεις των αυτόνομων εδαφών. Από την έναρξη αυτής της κατάπαυσης του πυρός, έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 22 Παλαιστίνιοι και 10 Ισραηλινοί ενώ δεκάδες είναι οι τραυματίες.

Οι δύο πλευρές κατηγορούν η μία την άλλη για παραβίαση των συμπεφωνημένων και το χάσμα μεταξύ τους μοιάζει να μεγαλώνει αντί να συμβαίνει το αντίστροφο, όπως φιλοδοξούσε η επίτευξη της εκεχειρίας. Υπό αυτές τις συνθήκες, αναμενόμενες είναι οι αλλεπάλληλες αποτυχημένες συναντήσεις Ισραηλινών και Παλαιστινίων αξιωματούχων ασφαλείας, που γίνονται με την επιτήρηση αξιωματούχων της CIA, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν αποδώσει καρπούς, ούτε καν σε απλά θέματα καθημερινής συνεργασίας.

Για πολλούς, η παραπαίουσα πορεία της εκεχειρίας δεν αποτελεί παρά μια μικρογραφία της αντίστοιχης φθίνουσας πορείας που διέγραψε η ειρηνευτική διαδικασία. Και ο παραλληλισμός δεν είναι διόλου τυχαίος. Η ειρηνευτική διαδικασία κατέρρευσε μετά από χρόνια προσπαθειών και συναντήσεων, σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, όταν, τελικά, διαλύθηκαν και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις και αποκαλύφθηκε ότι αντί να είναι το πλαίσιο ανεύρεσης τρόπων εφαρμογής των αποφάσεων του ΟΗΕ, κατέληξε να επανερμηνεύει το ίδιο το περιεχόμενό τους.

Ανάλογη προοπτική φαίνεται ότι χαράσσει και η συμφωνία εκεχειρίας. Χωρίς να ξεκαθαρίζονται με σαφήνεια τα βήματα που καλείται να κάνει η κάθε πλευρά, το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους και το επόμενο στάδιο της πολυσυζητημένης διαδικασίας «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης», βαδίζει σε μια αντίστροφη μέτρηση με «θολή» κατάληξη.

Αν υπάρχει ένα στοιχείο που ξεχωρίζει την παρούσα φάση από τους προηγούμενους μήνες, είναι η μετατόπιση του κύριου όγκου της αντιπαράθεσης ανάμεσα στους Παλαιστινίους και στους εποίκους. Αλλωστε, με δηλώσεις τους, οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι τονίζουν ότι η εκεχειρία ισχύει για τους Ισραηλινούς και το ισραηλινό έδαφος, όχι για τους εποίκους και το καταπατημένο παλαιστινιακό έδαφος. Οι έποικοι, από την πλευρά τους, έχουν αποδυθεί σε σειρά επιθέσεων όλων των ειδών εναντίον παλαιστινιακών στόχων, τις περισσότερες φορές με την κάλυψη του ισραηλινού στρατού.

Οι αλλεπάλληλες δηλώσεις έκφρασης ανησυχίας τόσο από την ΕΕ, όσο και από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία - ακόμη και το ασυνήθιστα «σκληρό» ύφος τους απέναντι στην ισραηλινή τακτική - δε μοιάζουν ικανές (αλλά ούτε και πρόθυμες) να αντιστρέψουν το κλίμα. Από την πλευρά της, η ισραηλινή ηγεσία εμφανίζεται αποφασισμένη να επιμείνει στην αδιαλλαξία της ενώ παράλληλα πυροδοτεί περαιτέρω την ένταση: διαρρέει σενάρια στρατιωτικής εισβολής στα αυτόνομα εδάφη και ανατροπής της παλαιστινιακής ηγεσίας, κατεδαφίζει δεκάδες παλαιστινιακά σπίτια ενώ συνεχίζει τους εποικισμούς, δημιουργεί νέα μέτωπα προκαλώντας ένταση στα σύνορα με τη Συρία πλήττοντας θέσεις του συριακού στρατού στην κοιλάδα Μπεκάα και μη διστάζοντας να μιλήσει για επέκταση των εποικισμών στα κατειλημμένα υψώματα του Γκολάν για να «καταστεί σίγουρη και μη αναστρέψιμη η κυριαρχία του Ισραήλ».

Οπως, επανειλημμένως, έχουν προειδοποιήσει πολλοί Αραβες ηγέτες, η όξυνση της έντασης και η πιθανότατη κατάρρευση και αυτής της εκεχειρίας, θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες δίνες αιματηρής βίας για όλη την περιοχή. Και προς στιγμήν, η πραγματικότητα μοιάζει να επιβεβαιώνει τους εφιάλτες.