Ως «χρονιά της αναγέννησης της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής, μεταρρυθμιστικής παράταξης» παρουσίασε το 2016 η Φ. Γεννηματά μιλώντας σε στελέχη του κόμματός της, επαναλαμβάνοντας την πρόταση που δημοσιοποίησε το προηγούμενο Σάββατο για συστράτευση των δυνάμεων του χώρου, ώστε να εμφανιστούν ως ένας τρίτος αστικός πόλος, ικανός και από τη θέση της αντιπολίτευσης αλλά και της συμπολίτευσης να στηρίξει το στρατηγικό στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Εκφράζοντας την αγωνία της για την πορεία της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, υποστήριξε ότι εξαιτίας των κυβερνητικών μέτρων «παραμένει καθηλωμένη», ενώ «κάθε επιχειρηματική και παραγωγική δραστηριότητα (...) δέχεται απανωτά χτυπήματα». «Είναι πλέον φανερό ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπεράσει την κρίση με αυτή την κυβέρνηση», υποστήριξε, προειδοποιώντας μάλιστα ότι «η απειλή μιας κοινωνικής έκρηξης είναι ορατή, εξαιτίας των μεγάλων αδιεξόδων που δημιουργεί η πολιτική τους».

Σε αυτό το φόντο, επανέλαβε την πρότασή της για ανασύνθεση της «δημοκρατικής προοδευτικής μεταρρυθμιστικής παράταξης. Της παράταξης που περιλαμβάνει την κεντροαριστερά της ευθύνης, το ριζοσπαστικό Κέντρο, τη σοσιαλδημοκρατία, το δημοκρατικό σοσιαλισμό, την ανανεωτική αριστερά, τις δυνάμεις της οικολογίας».

«Ολοι μαζί», ζήτησε, «να συγκροτήσουμε ένα δυναμικό πολιτικό πόλο, με αυτόνομο ρόλο, αυτοδύναμη στρατηγική, διακριτά και πολιτικά οριοθετημένο από τον αριστερό λαϊκισμό και τις συντηρητικές πολιτικές της Δεξιάς».

Η κίνηση αυτή «απευθύνεται στα πολιτικά κόμματα, πρόσωπα και κινήσεις, για τη δημιουργία ενός νέου μεγάλου προοδευτικού ρεύματος που θα επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις στη χώρα».

Υποστήριξε, άλλωστε, ότι «ανάλογοι προβληματισμοί και προσπάθειες υπάρχουν σε όλα τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όπου μέσα από αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις και "πειραματισμούς" επιδιώκεται η δημιουργία της "new left", που θα ανανεώσει την πολιτική ηγεμονία μέσα στην Ενωση και θα δώσει τέλος στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της σκληρής λιτότητας».

Οι στόχοι, βεβαίως, που θέτει είναι ίδιοι με αυτούς όλων των αστικών κομμάτων, στόχοι της στρατηγικής του κεφαλαίου: «Θέλουμε μια χώρα ανταγωνιστική, με σύγχρονη οικονομία, μια χώρα των ανοιχτών οριζόντων. Στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την καινοτομία».

Παρουσιάζοντας και συγκεκριμένα βήματα υλοποίησης της πρότασής της είπε: «Να βρεθούμε όλοι μαζί στην πολιτική προγραμματική συνδιάσκεψη τον Μάρτιο, και να αποφασίσουμε για νέα διακήρυξη, το προγραμματικό πλαίσιο, το όνομα και τα σύμβολα. Να βρεθούμε όλοι μαζί διακηρύσσοντας την αυτονομία των χώρων μας (...) με αναλογική εκπροσώπηση στη βάση της πρόσφατης εκλογικής ετυμηγορίας. Αλλά και με ενεργό παρουσία των κινημάτων, της αυτοδιοίκησης, των συνδικάτων, των επιμελητηρίων (...) Θα ακολουθήσει ως το Μάιο η άμεση εκλογή από τη βάση του επικεφαλής της συμπαράταξης, με ανοιχτό μητρώο και χωρίς κανέναν αποκλεισμό».

Επανέλαβε ότι το εγχείρημα είναι «ανοικτό», τοποθέτηση που σε συνδυασμό με την επισήμανση ότι δεν θα υπάρχει κανένας αποκλεισμός, ερμηνεύεται ως πρόσκληση στον Γ. Παπανδρέου και στο Ποτάμι. Αλλωστε, άλλη επισήμανσή της ότι «δεν πρόκειται για μια κίνηση κορυφής αλλά για μια πρωτοβουλία που στηρίζεται στη βάση της παράταξης», είναι ουσιαστικά μια απάντηση σε διάφορα αρνητικά που καταλόγισε στην πρότασή της ο Στ. Θεοδωράκης. Επαναβεβαίωσε, εξάλλου, ότι θα είναι και η ίδια υποψήφια για επικεφαλής αυτής της παράταξης.

Παραπέρα, ζήτησε να αναληφθούν όλες οι «αναγκαίες πρωτοβουλίες ως το τέλος Φεβρουαρίου, για τον διάλογο και την ωρίμανση των αποφάσεων». Να συγκροτήσουν «ξεκινώντας από τις δυνάμεις της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Κινήσεις Πολιτών), μια ενιαία Πολιτική Οργανωτική Επιτροπή που θα εξειδικεύει τα βήματα και την προετοιμασία για την συνδιάσκεψη». Στο δε ΠΑΣΟΚ να συζητήσουν σε μια διήμερη πολιτική διαδικασία τις βασικές θέσεις με τις οποίες θα προσέλθουν στην προγραμματική συνδιάσκεψη.