Προάγγελος των παραπέρα αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που ετοιμάζει η κυβέρνηση στη Δημόσια Διοίκηση, ώστε αυτή να αποτελέσει εργαλείο στην προσπάθεια στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αποτέλεσε το διήμερο συνέδριο που διοργάνωσε το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή και ολοκληρώθηκε χτες. Η έναρξη των εργασιών έγινε με το χαιρετισμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλου, ενώ την πρώτη μέρα μίλησε και ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης.

Το στίγμα της κυβερνητικής πολιτικής για τις αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, έδωσε χτες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, δηλώνοντας ευθέως ότι «εκτός από τις μεταρρυθμίσεις που επιβάλλονται από τις συμφωνίες, υπάρχουν και μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει προ πολλού και αποτελούν όρο επιβίωσης για τη χώρα, όπως είναι η ασφαλιστική και η διοικητική μεταρρύθμιση».

Οσον αφορά στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, είπε ότι «εισάγει τις έννοιες του εκσυγχρονισμού και της αξιοκρατίας στην επιλογή και τη στελέχωση του Δημοσίου». Ανέφερε ακόμα την ανάγκη αλλαγής του εκλογικού νόμου, ώστε να «ανταποκρίνεται πιο αυθεντικά στο σημερινό σύστημα της πολιτικής εκπροσώπησης», στις σημερινές ανάγκες δηλαδή του αστικού πολιτικού συστήματος.

Ο συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Π. Λιαργκόβας, εξέφρασε ευθέως την ανάγκη «για μια Δημόσια Διοίκηση που να συνθέτει το δημόσιο συμφέρον με τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας».

Στην αντίπερα όχθη, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος, επισήμανε ότι «οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος έχουν αντιδραστικό πρόσημο, γιατί υπάρχει ένας ομφάλιος λώρος που συνδέει την οικονομία, την πολιτική και τη διοίκηση».

Οπως ανέφερε, «το κράτος δεν είναι κάτι ουδέτερο. Είναι ταξικό. Ο χαρακτήρας που έχει, είναι να επιβάλει τη θέληση των λίγων στους πολλούς. Και οι μεταρρυθμίσεις που έχουμε σε επίπεδο του κράτους συνδέονται και προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Και οι δομές του αστικού κράτους προσαρμόζονται σε αυτές τις ανάγκες που έχει το κεφάλαιο». Ανέφερε ως παράδειγμα το πώς συγκεντροποιούνται οι δομές της Δημόσιας Διοίκησης (π.χ. «Καλλικράτης») και πώς συμφύονται με τους επιχειρηματικούς ομίλους, π.χ. με τις ΣΔΙΤ.

Πρόσθεσε ακόμα ότι «επειδή ακριβώς αντιδραστικοποιείται σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας το σύστημα, θέλει ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης, θωράκισης και καταστολής» και αυτό προωθείται με τις μεταρρυθμίσεις.

Οπως ξεκαθάρισε, «εμείς βεβαίως δεν υπερασπιζόμαστε το δημόσιο τομέα που υπάρχει σήμερα, το κράτος το σημερινό. Κάθε άλλο. Αυτό που θέλουμε όμως να υπερασπιστούμε, είναι η αξιοπρέπεια στην εργασία, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από αυτή την αξιοπρέπεια».