Ενα νέο «χαράτσι» (το επικαλούμενο και «σεισμόσημο») 20.000 έως 50.000 δρχ. το χρόνο θα κληθούν να πληρώνουν οι ιδιοκτήτες των 5,5 εκατομμυρίων κτιρίων της χώρας, σύμφωνα με νομοσχέδιο που κατέθεσε χτες στη Βουλή το ΥΠΕΧΩΔΕ και το οποίο καθιερώνει την υποχρεωτική ασφάλιση των κτισμάτων από φυσικές καταστροφές (σεισμοί, πυρκαγιές ή πλημμύρες). Με το νομοσχέδιο αυτό, απαλλάσσεται το κράτος από οποιαδήποτε...«περιττή» κοινωνική μέριμνα προς τους στυγνά φορολογούμενους πολίτες που έπαθαν ζημιές από φυσικές καταστροφές (έστω και από αυτήν την ανεπαρκέστατη κρατική συνδρομή που χορηγείται μέχρι τώρα), ενώ παράλληλα δημιουργείται νέο πεδίο για την αύξηση του κύκλου εργασιών των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στις οποίες τώρα μόλις ένα ποσοστό 1% των κατοικιών είναι ασφαλισμένο έναντι κινδύνου από σεισμό!

Η ψήφιση του νομοσχεδίου, σύμφωνα με χτεσινές δηλώσεις του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη και του υφυπουργού Ν. Αλευρά, υπολογίζεται να γίνει μέχρι το τέλος Σεπτέμβρη, ενώ η πλήρης εφαρμογή του αναμένεται να ξεκινήσει μετά τις 30 Ιούνη 2002. Μέχρι τότε θα υπάρχει μεταβατική περίοδος, κατά την οποία σε περίπτωση κάποιας φυσικής καταστροφής θα επιδοτεί τους πληγέντες με 33% δωρεάν κρατική αρωγή και με 67% άτοκο δάνειο, όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου ομολογείται ανοιχτά ότι η κυβέρνηση θέλει να απαλλάξει τον κρατικό προϋπολογισμό και από αυτήν ακόμη την ελάχιστη μέριμνα της αποκατάστασης, η οποία με βάση σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου Πειραιώς, μόνο για τους σεισμόπληκτους και για τη χρονική περίοδο 1981 - 1996 κόστιζε 50 δισ. το χρόνο, ενώ μετά το σεισμό του 1999 που χτύπησε την Αττική υπολογίζεται ότι έχει ανέλθει στα 60 δισ. δρχ. το χρόνο. Το κράτος, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, θα διατηρεί μόνο την εποπτεία του έργου της αποκατάστασης μέσω του ΥΠΕΧΩΔΕ και θα έχει μόνο την υποχρέωση της παροχής άμεσης βοήθειας προς τους πληγέντες με τη λήψη μέτρων προσωρινής στέγασης και αποκατάστασης κοινόχρηστων υποδομών.

Τρεις μήνες μετά τη δημοσίευση του νόμου προβλέπεται να δημιουργηθεί Οργανισμός Ασφάλισης έναντι Φυσικών Καταστροφών (ΟΑΣΦ), ο οποίος ναι μεν θα είναι κατά 100% δημόσιος ασφαλιστικός οργανισμός, αλλά θα λειτουργεί απόλυτα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και θα ασφαλίζει τα ακίνητα μόνο μέχρι 130 τ.μ. Ολοι οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα κληθούν από τον ΟΑΣΦ μέσα σε έξι μήνες να ασφαλίσουν υποχρεωτικά τα ακίνητά τους σ' αυτόν ή να υποβάλλουν υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/86 ότι δεν επιθυμούν να το ασφαλίσουν, στην περίπτωση όμως αυτή δεν πρόκειται να λάβουν ούτε δραχμή στεγαστική συνδρομή σε περίπτωση φυσικής καταστροφής! Επίσης όσοι έχουν ασφαλίσει το ακίνητό τους σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία θα πρέπει να προσκομίσουν την ασφαλιστική αυτή σύμβαση στον ΟΑΣΦ. Στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες όμως υποχρεώνονται να καταφύγουν για συμπληρωματική ασφάλιση όλοι οι ιδιοκτήτες για την ανανέωση της οικοσκευής, καθώς αυτή δε θα ασφαλίζεται από τον ΟΑΣΦ, καθώς και όσων τα ακίνητα έχουν επιφάνεια άνω των 130 τ.μ. Με τις ρυθμίσεις αυτές, αλλά και με το δεδομένο ότι οι αποζημιώσεις που θα χορηγεί ο ΟΑΣΦ είναι πολύ πιο κάτω από το πραγματικό κόστος αποκατάστασης (θα κυμαίνεται γύρω στις 180.000 δρχ. ανά τετραγωνικό για πλήρη ανακατασκευή) θεωρείται βέβαιο ότι η κυβέρνηση σπρώχνει τους ιδιοκτήτες ακινήτων προς την ιδιωτική ασφάλιση. Αλλωστε στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου ομολογείται απερίφραστα ότι ένας από τους σκοπούς του είναι «η ανάπτυξη ασφαλιστικής συνείδησης του κοινού», αλλά και «η ενίσχυση του ρόλου του ιδιωτικού ασφαλιστικού τομέα»!

Να συμπληρώσουμε ότι στις πολυκατοικίες την ευθύνη για την ασφάλιση έχει ο διαχειριστής, ενώ για να εξαιρεθεί μια πολυκατοικία από την ασφάλιση απαιτείται να υπάρχει πλειοψηφία μεγαλύτερη των 3/4 των ποσοστών συνιδιοκτησίας. Η υποχρεωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών και οι αποζημιώσεις αντίστοιχα, θα καλύπτουν και τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, χωρίς όμως αυτό - όπως δήλωσε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ - να δημιουργεί κανένα πολεοδομικό κεκτημένο, δηλαδή νομιμοποίησή τους.

Κάθε ακίνητο θα ασφαλίζεται για ποσό ίσο με τη «Συμβατική Αξία Ασφάλισης», η οποία θα προκύπτει από έναν μαθηματικό τύπο, ο οποίος θα εξαρτάται από τα εξής μεγέθη:

• Την επιφάνεια του ακινήτου σε τ.μ.
• Το μέσο κόστος κατασκευής, το οποίο θα είναι ενιαίο για όλη τη χώρα, ανεξάρτητα δηλαδή από το πού βρίσκεται το ακίνητο, είτε στην Αθήνα είτε στην... Κολοπετινίτσα!
• Το συντελεστή του είδους του ακινήτου, που θα είναι διαφορετικός αν είναι κατοικία, επαγγελματικός χώρος, διατηρητέο, κοινόχρηστος χώρος κλπ.
• Το συντελεστή παλαιότητας του ακινήτου.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις των υπουργών, με βάση τους συντελεστές που πρόκειται να καθιερώσουν οι υπεύθυνοι του ΟΑΣΦ, οι αποζημιώσεις για πλήρη ανακατασκευή νέων κατοικιών 100 τ.μ. πρόκειται να κυμανθούν γύρω στα 18 με 20 εκατ. δρχ., ποσό εντελώς ανεπαρκές τόσο για την Αθήνα όσο και για άλλες περιοχές της χώρας. (Πάντως, οι αποζημιώσεις αυτές είναι κατά 5 με 7 εκατ. δρχ. από τη στεγαστική συνδρομή των 130.000 το τετραγωνικό που χορηγείται σήμερα στους σεισμόπληκτους της Αθήνας, αποδεικνύοντας έτσι η ίδια η κυβέρνηση την ανεπάρκειά της...).

Το ασφάλιστρο - «χαράτσι» προς τον ΟΑΣΦ που θα υποχρεωθούν να πληρώνουν οι ιδιοκτήτες, όπως δήλωσαν οι υπουργοί, θα κυμαίνεται γύρω στις 2.500 το μήνα (30.000 δρχ. το χρόνο για κατοικία 100 τ.μ.), ενώ το πιθανότερο είναι η αποπληρωμή του να γίνεται - όπως και τόσα άλλα «χαράτσια» - μέσω των λογαριασμών της... ΔΕΗ!! Το ασφάλιστρο αυτό μάλιστα θα αναπροσαρμόζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ανάλογα με τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων...

Οπως προβλέπεται στο ίδιο νομοσχέδιο, ο προσδιορισμός των βλαβών στα ακίνητα θα γίνεται όπως και τώρα από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ και μετά το δευτεροβάθμιο έλεγχο θα κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες: Χωρίς βλάβες - Επισκευάσιμα - Μη επισκευάσιμα - Επικινδύνως ετοιμόρροπα. Η αποζημίωση στα επισκευάσιμα θα καθορίζεται από το ποσοστό της βλάβης το οποίο θα προσδιορίζει ο δευτεροβάθμιος έλεγχος που θα πολλαπλασιάζεται επί τη συμβατική αξία ασφάλισης. Στα μη επισκευάσιμα και επικινδύνως ετοιμόρροπα η αποζημίωση θα είναι ολόκληρο το ποσό της συμβατικής αξίας ασφάλισης, με τη διαφορά ότι στα μεν επικινδύνως ετοιμόρροπα την κατεδάφιση θα την πληρώνει το κράτος, ενώ στα μη επισκευάσιμα ο ίδιος ο ιδιοκτήτης!