Πολύ μελάνι χύθηκε χτες για το σχέδιο της κυβέρνησης να αλλάξει τη δομή ορισμένων υπουργείων ενόψει ανασχηματισμού. Αυτό που κυριάρχησε στον Τύπο ήταν οι αναλύσεις για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν (ή δεν θα στελεχώσουν) τα νέα υπουργεία, διανθισμένες με σενάρια για αποκλεισμούς, αναβαθμίσεις και υποβαθμίσεις κυβερνητικών στελεχών. Μάλιστα, σε μερίδα του Τύπου γράφτηκε ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν πολλά ...αιτήματα να ικανοποιήσουν και γι' αυτό αυξάνουν τα υπουργεία. Ανεξάρτητα όμως από το ποιος θα τον στελεχώσει, οποιαδήποτε αναδιάταξη στον κυβερνητικό μηχανισμό υπηρετεί κατά βάση το στόχο της αποτελεσματικότερης προώθησης μέτρων και μεταρρυθμίσεων για την ανάκαμψη της οικονομίας και μάλιστα σε τομείς που έχουν ρόλο - κλειδί στην προώθηση αυτού του σκοπού. Για παράδειγμα, μια ανάγνωση των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση είναι ότι οι Μεταφορές περνάνε στο υπουργείο Ναυτιλίας, αντανακλώντας τη φιλοδοξία ισχυρών τμημάτων της αστικής τάξης να αποτελέσει το θαλάσσιο εμπόριο βάση για την παραπέρα ανάδειξη της χώρας σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο. Για τους ίδιους πάνω - κάτω λόγους αυτονομείται το Τουρισμού από το Ανάπτυξης, το Ενέργειας από το Περιβάλλοντος, ενώ συστήνεται και υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής. Τέλος, διαχωρίζεται το Εσωτερικών από το Διοικητικής Μεταρρύθμισης, προφανώς επειδή οι μεταρρυθμίσεις στον κρατικό μηχανισμό είναι προϋπόθεση της καλύτερης λειτουργίας του για λογαριασμό του κεφαλαίου. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κλιμακώσει την αντιλαϊκή της πολιτική σε όλους τους τομείς και σε όλα τα μέτωπα. Και γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό αναδιατάσσει τον κυβερνητικό και κρατικό μηχανισμό, ενώ με τα ίδια κριτήρια αναμένεται να επιλεγούν και τα πρόσωπα που θα τον στελεχώσουν.