Η συζήτηση για το νέο ΠΕΣΔΑ χαρακτηρίστηκε ως γενικόλογη και αόριστη από μαζικούς φορείς των παραπάνω περιοχών που πήραν το λόγο, καθώς επίσης και από παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Σημειώνεται ότι στην εισήγηση δεν αναφέρεται πού χωροθετούνται νέες μονάδες, ενώ αναφέρονται ως λύσεις η ενημέρωση του κοινού και των τοπικών αρχών, η διαλογή στην πηγή και άλλα. Παρ' όλα αυτά, στόχος της περιφερειακής διοίκησης είναι να συνεχίσει να λειτουργεί η Φυλή (τουλάχιστον μέχρι το 2019) και η δημιουργία νέων χώρων ΧΥΤΥ (άγνωστο πού).

Μέχρι λίγο πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η περιφερειάρχης, Ρ. Δούρου, δεν είχε πάρει το λόγο ούτε για να απαντήσει στα επιχειρήματα της «Λαϊκής Συσπείρωσης», ούτε και σε όσα ειπώθηκαν από τους εκπροσώπους των μαζικών φορέων που πήραν το λόγο νωρίτερα.

Οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» περιφερειακοί σύμβουλοι στις τοποθετήσεις τους τεκμηρίωσαν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα και του νέου Περιφερειακού Σχεδιασμού για τη διαχείριση των αποβλήτων που προωθούν από κοινού η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και η Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής και του ΕΔΣΝΑ των ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ.

Στην τοποθέτησή του, ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος, υπογράμμισε ότι ο σχεδιασμός είναι αντιλαϊκός, καθώς επιλέγονται μέθοδοι που υπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και καλείται ο εργατόκοσμος, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, από το λεηλατημένο εισόδημά τους να ξαναπληρώσουν για την αποκομιδή, την επεξεργασία, την τελική διάθεση των απορριμμάτων. Πρόσθεσε ότι είναι αντιλαϊκός γιατί διατηρούνται οι επιβλαβείς εγκαταστάσεις στην υπερκορεσμένη Φυλή, που επιβαρύνουν την υγεία των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που κατοικούν στη Δυτική Αθήνα και το Θριάσιο.

Ο Γ. Μανουσογιαννάκης ανέλυσε διεξοδικά τις θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τη διαχείριση των αποβλήτων, κάνοντας καθαρό ότι αυτές «πατούν» στη συνολικότερη αντίληψη του ΚΚΕ για την οργάνωση της κοινωνίας, δηλαδή στην αντίληψη ότι «η διαχείριση των απορριμμάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία του λαού, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και οικονομία, μπορεί να εξασφαλιστεί. Η φιλολαϊκή λύση προϋποθέτει εξουσία και οικονομία που καταργεί τις αιτίες που δημιουργούν και οξύνουν τα σημερινά προβλήματα, που δημιουργεί τις στέρεες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας προς το συμφέρον της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων, δημιουργών του κοινωνικού πλούτου. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι: Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα υλοποιεί φιλολαϊκά έργα, η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η κρατική ιδιοκτησία στη γη και στις τεχνικές υποδομές, ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος, η εργατική - λαϊκή εξουσία».

Επιπλέον, ανέπτυξε τόσο τους άξονες του αναγκαίου εθνικού σχεδιασμού διαχείρισης των αποβλήτων όσο και το πλαίσιο αιτημάτων γύρω από το ζήτημα. Στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων είναι η αντίθεση στην εμπορευματοποίηση και στην ιδιωτικοποίηση, τις ΣΔΙΤ και τις συμβάσεις παραχώρησης, αλλά και η πάλη για την απόλυτη διασφάλιση όλων των εργαζομένων στον τομέα αυτό χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.