Μια σειρά από δημοσιεύματα στον Τύπο σκιαγραφούν την κατάσταση που διαμορφώνεται στην ΕΕ, με αφορμή το δημοψήφισμα στην Ιταλία στις 4 Δεκέμβρη. Γράφεται, για παράδειγμα, ότι από την Κυριακή η Ευρώπη μπαίνει σε «περίοδο εκλογικής περιδίνησης με άγνωστα αποτελέσματα» και ότι ελλοχεύει η «εσωστρέφεια» και η αμφισβήτηση στο «ευρωπαϊκό πνεύμα αλληλεγγύης». Αναπαράγεται η δήλωση Στουρνάρα στο «Bloomberg» ότι «ο μεγαλύτερος φόβος είναι πως σε ένα χρόνο ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης θα είναι διαφορετικός». Γράφεται ότι το ιταλικό δημοψήφισμα είναι «κλειδί για το ευρώ», ότι «οι κλυδωνισμοί του θα έχουν επίδραση και σε άλλες χώρες» και ότι η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ είναι μια πιθανή εξέλιξη. Τέλος, γράφτηκε ότι «το μέλλον του ενιαίου νομίσματος είναι πιο επισφαλές από ποτέ» και ότι «οι επόμενοι 12 μήνες θα κρίνουν την επιβίωση και της δικής μας χώρας». Ολη αυτή η συζήτηση δεν γίνεται βέβαια «στον αέρα». Εκφράζει ανησυχίες και προβληματισμούς ισχυρών μερίδων της αστικής τάξης, που βλέπουν τις υπαρκτές δυσκολίες στην καπιταλιστική ανάκαμψη και φοβούνται την αλληλεπίδραση με τις εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα. Πέρα όμως από αυτό, τέτοιες απόψεις έχουν επίσης στόχο να φοβίσουν το λαό και να τον κάνουν να αποδεχτεί τα μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Να βάλει, δηλαδή, ο λαός το κεφάλι του στον ντορβά.