Μόνο μερικές εκατοντάδες άτομα μαζεύτηκαν στη χωρίς μαζικότητα «απεργιακή» συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στο Πεδίον του Αρεως, δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού από την Αθήνα και άλλες πόλεις (Κόρινθος, Πάτρα, Βόλος κ.ά.), θιασώτες του... «καλού» και «υγιούς» καπιταλισμού. Στις ομιλίες των εκπροσώπων τους περίσσεψαν οι περιγραφές και οι καταγγελίες για τα προβλήματα των εργαζομένων, ούτε λέξη δεν ειπώθηκε όμως για τις αιτίες που τα γεννούν, για τις δικές τους ευθύνες, για την αποθέωση του «κοινωνικού εταιρισμού», τον εκφυλισμό των συνδικάτων, τη γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής στο κεφάλαιο. Αντίθετα, οι ομιλητές υπέδειξαν ως φταίχτες τις «νεοφιλελεύθερες δυνάμεις» και τις «κακές» κυβερνήσεις, εκφράζοντας μάλιστα την ανησυχία τους, γιατί οι πολιτικές αυτές απειλούν την «κοινωνική συνοχή», δηλαδή την πολυπόθητη «ταξική ειρήνη», ενώ προέβαλαν ως διέξοδο την (καπιταλιστική) «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας. Αλλη συγκέντρωση, στο Μουσείο, πραγματοποίησε η «Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων», με πορεία προς τη Βουλή, στην οποία συμμετείχαν επίσης οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού από την ΑΔΕΔΥ, την ΠΟΕΔΗΝ, την ΟΛΜΕ κ.ά.