Συμφωνώ απόλυτα με τις Θέσεις! Το ζητούμενο είναι πώς ο καθένας μας θα τις εξειδικεύσει έτσι ώστε μαζί με το Πρόγραμμα, να παρεμβαίνει διεισδυτικά στο χώρο του και να συμβάλλει στο ιδεολογικοπολιτικό ατσάλωμα, για να δρομολογηθούν ταχύτερες εξελίξεις, στο συσχετισμό δυνάμεων, σε όλη τη γραμμή.

Ηδη έχουμε θετικά δείγματα από τις πρώτες παρουσιάσεις σε μέλη και οπαδούς. Η αποδοχή είναι ευρεία. Οι μόνοι και μόνιμα μπερδεμένοι και αυτό φαίνεται από τις ερωτήσεις που βάζουν, είναι όσοι χαλάν το χρόνο τους στις οπορτουνιστικές σελίδες, αντί να μελετάνε τις ίδιες τις Θέσεις. Βέβαια μια πρώτη συμφωνία με τις Θέσεις δεν είναι αρκετή. Ο αντίπαλος έχει κάνει καλά τη δουλειά του. Συμφωνώ σου λέει ο άλλος και στη συνέχεια αραδιάζει μια σειρά αστικά ή οπορτουνιστικά ιδεολογήματα που δείχνουν ότι χρειάζεται πολλή δουλειά σε βάθος για να κατανοηθούν αυτά που λέμε και να αποτελέσουν όπλα στην ιδεολογική αντεπίθεση. Για παράδειγμα ότι άλλο η Σουηδία και άλλο η Ελλάδα, εδώ δεν υπάρχει κρίση γιατί οι πολιτικοί αγαπάνε τη χώρα τους, η Ελλάδα υπό την μπότα κ.ά.

Οι κομματικές μας Οργανώσεις στη Σκανδιναβία δεν ξεκινούν από το μηδέν. Εχουν μια μακρόχρονη και πλούσια ιστορία σε αγώνες και εμπειρίες και μεγάλο κύρος στους Ελληνες και άλλους μετανάστες καθώς και σε ντόπιους εργαζόμενους, αφού παλεύουν όλα αυτά τα χρόνια στο πλευρό τους. Το κύρος του ΚΚΕ είναι μεγαλύτερο απ' ό,τι νομίζουμε. Αυτό που πρέπει να κατακτηθεί άμεσα είναι το ότι τα καθήκοντα στο εξωτερικό, δεν διαφέρουν από αυτά στην Ελλάδα γιατί παρατηρούμε σε κάθε χώρα της ΕΕ ένταση της επιθετικότητας των αστικών τάξεων και εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών πολιτικών. Τα όποια εργατικά δικαιώματα είχαν γνωρίσει στο παρελθόν οι εργαζόμενοι, θυσιάζονται με στόχο την καπιταλιστική κερδοφορία, όπως έχουν γραφτεί αναλυτικά στον «Ριζοσπάστη». Παράλληλα, αξιοποιείται κάθε μέσο, για τη χειραγώγηση των μαζών, και ιδιαίτερα της νεολαίας, για τη διατήρηση του εγκλωβισμού στην αστική ιδεολογία και πολιτική, με την καλλιέργεια ψεύτικων προσδοκιών και αντιεπιστημονικών θεωριών για το μέλλον και την προοπτική του καπιταλιστικού δρόμου, την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, τον εθνικισμό, τον αντικομμουνισμό και την αμαύρωση του σοσιαλισμού. Η ιστορία παραποιείται, ο Χίτλερ αμνηστεύεται και ο Στάλιν καταδικάζεται. Παίρνονται καθημερινά αυστηρότερα κατασταλτικά μέτρα και με την αμέριστη βοήθεια των κάθε λογής οπορτουνιστών οξύνουν τον ιδεολογικό πόλεμο, με επίκεντρο την αστική δημοκρατία.

Αν δεν απαντάμε σε βάθος και με επάρκεια στο βασικό ερώτημα ποιος ευνοείται από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την πολιτική της ΕΕ, και γιατί προωθούνται σε όλες τις χώρες τα ίδια αντεργατικά μέτρα, αντικειμενικά θα περιορίζουμε την επιχειρηματολογία στο ποιος κυβερνά σε κάθε χώρα και όχι στον πραγματικό αντίπαλο που είναι η εξουσία των μονοπωλίων. Δεν θα αποκαλύπτουμε τον ρόλο της ΕΕ που σαν ιμπεριαλιστική ένωση στοχεύει στη φτηνότερη εργατική δύναμη. Η ολοκληρωμένη απάντηση θα μας προστατεύσει από παγίδες διαίρεσης της εργατικής τάξης, για τον χαρακτήρα της μετανάστευσης και από τον κίνδυνο του φασιστικού ρεύματος. Πρέπει να οξύνουμε την αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό σοσιαλδημοκρατικό συνδικαλισμό και να ξεσκεπάζουμε το ρόλο του, αφού κάθε πλαίσιο αιτημάτων που προβάλλουν έχει αφετηρία την καπιταλιστική ανάπτυξη. Κατά καιρούς είχαμε μεγάλες διαδηλώσεις, ενάντια στις φιλελεύθερες κυβερνήσεις και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική με πολλούς εργαζόμενους να παλεύουν για συμφέροντα ξένα προς τα δικά τους. Οι εργατοπατέρες αφού στήριξαν τη σύνδεση με την ΕΕ, αναρωτιούνται για τις αρνητικές εξελίξεις. Στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου, οι εργαζόμενοι βγαίνουν πάντα χαμένοι. Με σημαία την πάλη ενάντια στο κοινωνικό ντάμπινγκ, καταλήγουν έμμεσα να οξύνουν το μίσος αυτών που έχουν συλλογικές συμβάσεις (λες και σ' αυτούς που δουλεύουν με σύμβαση δεν κατέβηκε ο μισθός και ούτε αφαιρέθηκαν δικαιώματα), ενάντια στους κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες από χώρες εκτός ΕΕ, που παλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Η μαζική φυγή ψηφοφόρων από τη σοσιαλδημοκρατία στην ακροδεξιά σε κάθε χώρα δεν είναι τυχαία. Π.χ. με το ξεκίνημα των πτήσεων της εταιρείας χαμηλού κόστους RYANAIR (δεν υπογράφει συλλογικές συμβάσεις), εργατικές ομοσπονδίες απέκλεισαν το αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης, και καλά έκαναν, όμως για τη SAS που έχει απολύσει πάνω από 6.000 εργαζόμενους δεν λένε κουβέντα, ή ακόμα οργανώνουν διαδηλώσεις ενάντια στην εταιρεία ταξί Uber, υπερασπίζοντας τα συμφέροντα των μεγάλων δανέζικων εταιρειών ταξί. Τα μεγάλα κέρδη του σκανδιναβικού κεφαλαίου οφείλονται κατά πολύ στην κοινωνική συναίνεση και την εργασιακή ειρήνη, που εγγυάται το σκανδιναβικό μοντέλο.

Η απότομη αύξηση της ροής των οικονομικών μεταναστών από την Ελλάδα, αντικειμενικά δημιούργησε νέα καθήκοντα, αφού πρέπει να παρέμβουμε οργανωμένα μαζί με ντόπιους εργαζόμενους, με σύγχρονα αιτήματα πάλης, μοχλό για τη σύσταση επιτροπών αγώνα σε κάθε πόλη, oι οποίες θα συμβάλουν στο να συντονισθεί καλύτερα και η οργάνωση της πάλης και ο ταξικός προσανατολισμός της δράσης. Χρειάζεται καλή ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία, παίρνοντας υπόψη και την κατάσταση του ντόπιου κινήματος που ποδηγετείται από τη σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό, καθώς και τις χαμηλωμένες απαιτήσεις από τη μεριά των νέων μεταναστών, που δεν γνωρίζουν την εδώ πραγματικότητα, και γίνονται θύματα άγριας εκμετάλλευσης. Εχουμε αρκετά παραδείγματα όπου με την παρέμβασή μας εξασφαλίσανε καλύτερους όρους δουλειάς. Στο μετρό, σε εστιατόρια, σε ξενοδοχεία, σε γιαπιά.

Οι κομματικές μας Οργανώσεις έχουν υποχρέωση, να σηκώσουν οι ίδιες τα μανίκια και να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της πάλης, για να αποδείξουν στην πράξη ότι η επαναστατική στρατηγική δεν είναι μόνο για την Ελλάδα όπου όπως λέγεται το ΚΚΕ είναι ισχυρό και έχει δεσμούς και επιρροή στην εργατική τάξη. Χρειάζεται να αναδείξουν με την ίδια τους τη δράση ότι όσο ολιγάριθμος κι αδύναμος κι αν είσαι, αν δουλεύεις με επαναστατική στρατηγική με προτεραιότητα στους χώρους δουλειάς, μπορείς να έχεις αποτελέσματα. Αν ο καθένας μας πρωτοστατεί στο χώρο δουλειάς του, οργανώνει και συσπειρώνει δυνάμεις (και Ελληνες αντικειμενικά λόγω γλώσσας αλλά και ντόπιους με κριτήριο τη θαρραλέα στάση απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό) θα μπορέσει να συμβάλει στο να αποδεικνύεται στην πράξη ότι αυτή η γραμμή δεν ισχύει για ειδικές συνθήκες, θα σπάει η χρόνια ευρωκομμουνιστική αντίληψη στο Διεθνές ΚΚ και τα ντόπια ΚΚ περί εθνικών ιδιαιτεροτήτων. Θα βοηθιούνται έτσι ΚΚ, πρωτοπόρες δυνάμεις τους στο εργατικό κίνημα να ξεπερνούν λαθεμένες αντιλήψεις και ξεπερασμένες στρατηγικές επεξεργασίες του ΔΚΚ, να αλλάζουν το συσχετισμό και στα κόμματά τους όπου σήμερα οξύνεται η διαπάλη μεταξύ επαναστατικής στρατηγικής ή σοσιαλδημοκρατικής μετάλλαξης, να βελτιώνεται ο συσχετισμός και στο διεθνές εργατικό κίνημα, και να ενισχύεται η ΠΣΟ.