Από την Παρασκευή 17 έως την Κυριακή 19 Φλεβάρη 2017, θα διεξαχθεί το 13ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων ΔΕΠ, της Ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών.

Μπροστά στο Συνέδριο, η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ) ΑΕΙ καλεί τους πανεπιστημιακούς να τη στηρίξουν μαζικά. Η ΔΗΠΑΚ στη διακήρυξή της για το Συνέδριο αναφέρεται αναλυτικά στις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις, αλλά και στις εξελίξεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Στο χώρο της Παιδείας οι παρεμβάσεις και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εφαρμόζουν πιστά τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, που καταγράφονται στο 3ο μνημόνιο και τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ. Οι περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης και των θέσεων διδακτικού και άλλου προσωπικού έχουν ως στόχο να αναγκάσουν τα πανεπιστήμια σε όλο και πιο έντονη αναζήτηση ιδιωτικών πόρων, στην πλήρη επιχειρηματική λειτουργία. Επαναλαμβάνεται όλο και πιο συχνά από τα χείλη ανώτατων αξιωματούχων της κυβέρνησης ότι στόχος είναι η "ελαχιστοποίηση της δημόσιας χρηματοδότησης", ενώ έφτασαν στο να υποθηκεύσουν το μέλλον των πανεπιστημίων με τη σύναψη δανείων με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Οι αναγκαστικές, λόγω έλλειψης προσωπικού, περικοπές σε μαθήματα και διδακτικές ώρες έχουν επιβάλει σημαντικές "εκπτώσεις" στη δομή και το περιεχόμενο των σπουδών. Παράλληλα με την υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, οι φοιτητές μας "απολαμβάνουν" όλο και πιο χαμηλού επιπέδου φοιτητική μέριμνα. Η Ερευνα που διεξάγεται στα ΑΕΙ απομακρύνεται συνεχώς από τις λαϊκές ανάγκες και τη γνήσια επιστημονική αναζήτηση. Εχει ταυτιστεί με την καινοτομία που θα φέρει κέρδη στις επιχειρήσεις, ενώ γενικεύεται η συνεργασία με αυτές ως προϋπόθεση για ερευνητική χρηματοδότηση (...) Ο στόχος είναι τριπλός: παράδοση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας στην επιχειρηματικότητα, εξασφάλιση μέσω των κρατικών περικοπών ζεστού χρήματος στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και η παραγωγή φτηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού για το κεφάλαιο».

Επισημαίνει, παράλληλα, τις ευθύνες των διοικήσεων των πανεπιστημίων, που αποδέχθηκαν και υπερθεμάτισαν στην πολιτική της επιχειρηματικότητας, φτάνοντας στο σημείο να διαμαρτύρονται για τυχόν περιορισμούς στα δίδακτρα των μεταπτυχιακών σπουδών...

Η ΔΗΠΑΚ επισημαίνει, ακόμα, ότι «το κίνημα του ΔΕΠ στα ΑΕΙ, τόσο ως προς τη στρατηγική του όσο και ως προς τη μαζικότητά του, βρίσκεται σε μεγάλη αναντιστοιχία με την επίθεση που δέχονται η δημόσια εκπαίδευση και οι λειτουργοί της, πράγμα που έδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της να προχωρήσει τα σχέδιά της χωρίς ιδιαίτερα εμπόδια.

Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της στάσης απογοήτευσης και παραίτησης έπαιξε το σύνολο των παρατάξεων - πλην ΔΗΠΑΚ - που καλλιέργησαν ένα κλίμα αποστράτευσης από καθετί αγωνιστικό και διεκδικητικό, διευκολύνοντας με αυτό τον τρόπο την υλοποίηση της πιο βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής από την πλευρά της κυβέρνησης. Πιο συγκεκριμένα, από τη μία μεριά, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΠΟΣΔΕΠ (ΚΙΠΑΝ, ΑΡΜΕ, ΑΣΚΕΥ/γιατροί) απέτρεψαν τη συμμετοχή της ΠΟΣΔΕΠ στις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις αυτού του διαστήματος για μισθούς, συντάξεις, Ασφαλιστικό, ενάντια στη νέα φορολογία κ.λπ. και περιορίστηκαν σε μία συντεχνιακού τύπου αντιπολίτευση, προβάλλοντας ως τρόπο λύσης των μισθολογικών προβλημάτων αποκλειστικά τις δικαστικές διεκδικήσεις. Ταυτόχρονα, πρόβαλαν και υποστήριξαν ανοικτά τη διεύρυνση της επιχειρηματικότητας του πανεπιστήμιου και πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή και την υλοποίηση κάθε πτυχής του νόμου - πλαίσιο. Η "Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων" (η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, το ΔΙΚΤΥΟ πριν την αποχώρησή του και άλλες παρατάξεις κυρίως από ΕΚΠΑ και ΕΜΠ) συντέλεσαν με τη στάση τους στην κρίση και τον εκφυλισμό του πανεπιστημιακού κινήματος. Εχοντας επενδύσει όλο το προηγούμενο διάστημα στην καλλιέργεια των αυταπατών για επίλυση των προβλημάτων της Εκπαίδευσης μέσω της κυβερνητικής εναλλαγής, έγιναν στην πράξη απολογητές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και συνέβαλαν να οδηγηθεί ο κλάδος στην αδράνεια και την υποταγή. Είτε με τη λογική ότι "δεν γίνεται τίποτα", είτε με την ανοικτή στήριξη κυβερνητικών επιλογών, υποτάχτηκαν στο "ρεαλισμό" της εφαρμοζόμενης πολιτικής. (...) Η αποχώρηση του ΔΙΚΤΥΟΥ από τη "Συνάντηση" δεν τους απαλλάσσει από τις τεράστιες ευθύνες ψεύτικων ελπίδων που καλλιέργησαν και καλλιεργούν στο όνομα μιας κατ' επίφαση "αριστερής" ρητορικής, που αποκόβει τους στόχους του κινήματος από αναγκαίες ριζοσπαστικές αλλαγές σε επίπεδο κοινωνίας».

Η ΔΗΠΑΚ αναφέρεται αναλυτικά στον αγωνιστικό απολογισμό των πεπραγμένων της από το προηγούμενο Συνέδριο και στη συνέχεια επισημαίνει προς τους πανεπιστημιακούς:

«Οσο μένουμε αμέτοχοι και δεν παρεμβαίνουμε στις εξελίξεις, τόσο μεγαλώνουν οι ευθύνες μας προς τους φοιτητές μας, τους γονείς τους, τους εργαζομένους και τις λαϊκές οικογένειες. Οχι άλλη αδράνεια! Να δυναμώσουμε τις φωνές της αντίστασης και της ανυπακοής. Να αντιπαλέψουμε τις τάσεις παραίτησης που εμφανίζονται στους συλλόγους και τις φωνές που διακηρύσσουν ότι "δεν γίνεται τίποτα" και συνεπώς δεν μπορούμε παρά να αποδεχτούμε τα πάντα, που ακούγονται από τις δυνάμεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (...).

Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που δεν έχουν υποκύψει στη λογική του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου, οφείλουν να αγωνιστούν για Παιδεία που θα υπηρετεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού και όχι του κεφαλαίου. Για άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου οι άνθρωποι του μόχθου θα καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν. Για μια κοινωνία που θα έχει ως κινητήρια δύναμη την ανθρώπινη ευημερία και όχι το επιχειρηματικό κέρδος. Στην κατεύθυνση αυτή, η ΔΗΠΑΚ καλεί σε μαζική και οργανωμένη αντίσταση και κοινό αγώνα με το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και το ταξικό εργατικό κίνημα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των υποστηριχτών της. Η λύση δεν βρίσκεται σε πολιτικές που υποτάσσονται στις ορέξεις του κεφαλαίου και καβγαδίζουν για τη διακυβέρνηση και για τη μορφή διαχείρισης. Η πάλη για τα καθημερινά προβλήματα θα είναι αποτελεσματική μόνο αν συνδυαστεί με την πάλη για ριζική αλλαγή της κοινωνίας. Η ΔΗΠΑΚ καλεί τους συναδέλφους να αγωνιστούν μέσα από τους Συλλόγους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και να διεκδικήσουν:

• Ενιαία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση.
• Να αυξηθεί άμεσα η χρηματοδότηση των ΑΕΙ για την αντιμετώπιση των μεγάλων αναγκών λειτουργίας τους. Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών και ερευνητικών αναγκών αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να καλυφθούν άμεσα τα κενά σε μέλη ΔΕΠ, εργαστηριακό και διοικητικό/τεχνικό προσωπικό. Οχι στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων του ΔΕΠ. Μόνιμη και σταθερή δουλειά του διοικητικού και τεχνικού προσωπικού, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
• Αμεση κατάργηση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος της κυβέρνησης και των φορολογικών επιβαρύνσεων των τελευταίων ετών.
• Να θεσμοθετηθεί η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση για το σύνολο του ΔΕΠ. Καμιά περικοπή σε μισθούς - συντάξεις - εφάπαξ και αναπλήρωση των μέχρι τώρα απωλειών. Νέο πανεπιστημιακό μισθολόγιο με άξονες: α) κατάργηση του επιδοματικού χαρακτήρα με ταυτόχρονη ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό, β) αναγκαίες αυξήσεις για αξιοπρεπή διαβίωση και επιστημονική ενημέρωση, γ) καθιέρωση της σύνταξης στο 80% του μισθού του τελευταίου εργασιακού έτους και δ) αξιοπρεπή, δωρεάν και χωρίς χαράτσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ένα αναβαθμισμένο δημόσιο σύστημα Υγείας.
• Να μην εφαρμοστούν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στα ΑΕΙ που στοχεύουν στη διαμόρφωση ευέλικτων αναλώσιμων εργαζόμενων, πηγή φτηνής εργατικής δύναμης για τα συμφέροντα του κεφαλαίου (αλλοίωση προγραμμάτων σπουδών, προγράμματα ταχείας εκπαίδευσης, ECTS/παράρτημα διπλώματος, "επιχειρηματικότητα" ιδρυμάτων και φοιτητών, διασφάλιση ποιότητας, επώνυμες έδρες κ.τ.λ.).
• Να καταργηθούν τα δίδακτρα σε όλα τα μεταπτυχιακά και το ΕΑΠ.
• Να μην εφαρμοστούν σχέδια συγχωνεύσεων, που με πρόσχημα την υπάρχουσα κατάσταση της Ανώτατης Εκπαίδευσης υπηρετούν την ολοκληρωτική παράδοσή της στις επιδιώξεις της ιδιωτικής κερδοφορίας, στην ενίσχυση των κάθε είδους ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, στο χτύπημα των δικαιωμάτων εργαζομένων και φοιτητών.
• Να μην εγκαταλείψει κανένας φοιτητής τις σπουδές του για οικονομικούς λόγους. Αμεση οικονομική ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας και της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων. Δωρεάν σίτιση για όλους, δωρεάν στέγαση για όσους σπουδάζουν μακριά από τις οικογένειές τους. Κατάργηση κάθε μορφής διδάκτρων σε οποιοδήποτε επίπεδο. Επίδομα για όσους φοιτητές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις των σπουδών. Παροχή υποτροφιών για όλους τους υποψήφιους διδάκτορες.
• Να μην επιτραπεί η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων υπό τη μορφή κολεγίων, να καταργηθούν οι νόμοι 4009/11 και 4076/12, το "εθνικό πλαίσιο" επαγγελματικών προσόντων, η διασύνδεση ΔΕΠ/πανεπιστημίων με επιχειρηματικά συμφέροντα και κάθε μορφή επιχειρηματικότητας στα ΑΕΙ. Να μην εφαρμοστεί η εξίσωση των τρίχρονων σπουδών με τις τετράχρονες και πεντάχρονες των ΑΕΙ.
• Επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου. Ενίσχυση των δημοκρατικών συλλογικών διαδικασιών ως απάντηση στην ένταση της αυταρχικότητας και καταστολής στα ΑΕΙ».