Ενώ λέξεις όπως «αντίμετρα» και «αντισταθμιστικά» γίνονται της μόδας αυτές τις μέρες, χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα του χτεσινού «Ριζοσπάστη» σχετικά με τη θεσμοθέτηση της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), που προωθεί η συγκυβέρνηση για την παραλιακή λεκάνη από τον Πειραιά μέχρι τον Ασπρόπυργο. Αλήθεια, ποιο θα είναι το «αντίμετρο» (και ποιος θα το πληρώσει;) της πλήρους φοροαπαλλαγής των κερδών των επιχειρηματιών που θα δραστηριοποιηθούν στην ΕΟΖ; Πώς θα αντισταθμιστεί το καθεστώς ασυλίας εφοπλιστών και βιομηχάνων της περιοχής; Ποια θα είναι τα «αντισταθμιστικά» για την πλήρη εξουδετέρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, για την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας; Με τι θα «ζυγιαστεί» η μη ένταξη των λιμενεργατών στα Βαρέα και Ανθυγιεινά; Ρητορικά τα ερωτήματα, όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και για τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, αφού την ίδια στρατηγική υπηρετούν...