Ενα ζήτημα που μπαίνει στις Θέσεις είναι η ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση του Κόμματος και η σχέση της με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος αλλά και του φοιτητικού - σπουδαστικού. Οπως αναφέρεται στη Θέση 49: «Για να βρεθούμε με ισχυρότερες δυνάμεις στα κύρια μέτωπα, για να βελτιώσουμε την ικανότητά μας να δουλεύουμε και να επιδρούμε σε αγωνιζόμενες λαϊκές δυνάμεις με διαφορετικό επίπεδο συνείδησης, απαιτείται ανώτερη ιδεολογικοπολιτική, οργανωτική και πρακτική παρέμβαση του Κόμματος, των μελών και οπαδών του στις εργατικές και λαϊκές μάζες». Ορος λοιπόν για την ανασύνταξη είναι η ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση του Κόμματος στα ΤΕΙ.

Είναι πάρα πολλά τα μαθήματα που διδάσκονται στα ΤΕΙ ανεξάρτητα από το αντικείμενο της σχολής, από την ΣΔΟ μέχρι την ΣΤΕΦ, που περνάνε την ιδεολογία της αστικής τάξης, που περνάνε «το πόσο σημαντική είναι η ΕΕ που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λαών», την υποταγή στην εργοδοσία, αλλά και αντιλήψεις όπως το αν είσαι καλός και παραγωγικός θα βρεις δουλειά αρκεί να πάρεις πολλές γνώσεις. Πολλές φορές, μας απασχολεί πώς θα απαντήσουμε τέτοια ζητήματα κάνοντας εκδηλώσεις ανά τμήμα, ανοίγοντας την πολιτική μας ανάλογα με τον κλάδο, αλλά αυτό από μόνο του δεν φτάνει αν δεν δούμε την οργανωμένη παρέμβαση του Κόμματος στα μαθήματα. Πρέπει λοιπόν να γίνεται καταγραφή των μαθημάτων και των ιδεολογημάτων που μπαίνουν και οργανωμένα και σχεδιασμένα να ανοίγεται η αντιπαράθεση με τον καθηγητή για το ποιους εξυπηρετεί η ΕΕ, ποιος φταίει για την ανεργία σήμερα, τη σημασία του οργανωμένου αγώνα απέναντι στα μονοπώλια, το κεφάλαιο που μπροστά στο βωμό του κέρδους θυσιάζει τις σπουδές, τα όνειρα και το μέλλον μας, προβληματίζοντας έτσι τους σπουδαστές που παρακολουθούν το μάθημα.

Ενα άλλο ζήτημα είναι το άνοιγμα των εξελίξεων αξιοποιώντας τον «Ριζοσπάστη». Καθημερινά θα βρεις κάτι που θα απασχολεί έναν νέο από ένα οξυμένο ζήτημα της επικαιρότητας μέχρι τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Είναι ζήτημα λοιπόν το πώς αξιοποιείται ένα άρθρο συζητώντας το στα «πηγαδάκια» έξω από τα μαθήματα, εκτυπώνοντάς το και κολλώντας το έξω από τα αμφιθέατρα, ανοίγοντας έτσι την αντιπαράθεση με αυτό το σύστημα, αναδεικνύοντας την πρόταση διεξόδου του Κόμματος, προβληματίζοντας έναν νέο σπουδαστή και συμβάλλοντας στο να κάνει βήματα στη συνείδησή του, στο να μπει στον αγώνα.

Επιπλέον, μπροστά σε ένα οξυμένο πρόβλημα δεν αρκεί να το αναδείξεις μόνο, αλλά είναι χρέος των κομμουνιστών να ανοίξουν ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα, να αναδείξουν την αιτία του προβλήματος, να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της ταξικής πολιτικής συνείδησης όπως αναφέρεται στη Θέση 53. Αυτό θα συμβάλλει στο να βρει ο νέος αποκούμπι στον αγώνα, να αγωνίζεται σταθερά και όχι μπροστά σε ένα πρόβλημα, να αγωνιστεί και αργότερα στο χώρο δουλειάς του, να ενισχυθεί η αντικαπιταλιστική συνείδηση.

Σήμερα η μοιρολατρία και ο συμβιβασμός μπορεί να κυριαρχεί στη νεολαία, αφού είναι επηρεασμένη από την αστική προπαγάνδα, δεν έχει ζήσει τις κατακτήσεις που είχε το κίνημα, την οικοδόμηση και τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού. Μπορεί σήμερα να μην κινητοποιείται ο σπουδαστής, αλλά μπροστά σε ένα οξυμένο πρόβλημα να υπάρξουν κινητοποιήσεις. Πρέπει λοιπόν να είμαστε έτοιμοι από σήμερα να καθοδηγήσουμε έναν αγώνα που μπορεί να ξεσπάσει. Είναι ζήτημα λοιπόν πώς προετοιμαζόμαστε από σήμερα, πώς μελετάμε και κατανοούμε τις γενικές εξελίξεις, αλλά και αυτές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ανοίγοντας τη δική μας θέση στο χώρο των ΤΕΙ, ώστε να υιοθετηθεί από το κίνημα. Σε αυτό έχουμε πολύτιμα όπλα όπως ο «Ριζοσπάστης», η ΚΟΜΕΠ και οι επεξεργασίες του Κόμματος για τα ΤΕΙ. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ιδεολογικοπολιτική θωράκιση με μελέτη άρθρων που αφορούν την τριτοβάθμια εκπαίδευση από τις ΚΟΒ και τις ΟΒ.

Εχουμε τη δυνατότητα και την πείρα να συμβάλουμε στην ανασύνταξη του κινήματος, βάζοντας και εμείς το δικό μας λιθαράκι στην ταξική πάλη. Προχωράμε λοιπόν με επαναστατική αισιοδοξία, έτοιμοι να υλοποιήσουμε τις αποφάσεις μας. Να βελτιώσουμε αδυναμίες και να γίνουμε καλύτεροι σε όλους τους τομείς της δουλειάς μας, αξιοποιώντας την εκατοντάχρονη πείρα του Κόμματός μας.