Με ένα το κρατούμενο πως «το μόνο που ισχύει είναι ότι εάν είμαστε εκτός στόχων πρέπει να πάρουμε μέτρα» και πως «μία μερίδα νοικοκυριών θα επιβαρυνθεί περισσότερο απ' ό,τι θα ωφεληθεί», τόσο ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, όσο και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης, μιλώντας χτες στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, προδιέγραψαν τη νέα αντεργατική θύελλα που προϋποθέτει η ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», ενώ έδωσαν και μία πτυχή των ανταγωνισμών που «τρέχουν» ανάμεσα στους καπιταλιστές όσο δεν «βλέπουν» να έρχεται η πολυπόθητη ανάκαμψη των κερδών τους.

Πιο συγκεκριμένα, ο υπουργός Οικονομικών, ενημερώνοντας την Επιτροπή σχετικά με το Γιούρογκρουπ της 20ής Φλεβάρη, αφού διευκρίνισε πως «το μόνο που ισχύει είναι ότι εάν είμαστε εκτός στόχων πρέπει να πάρουμε μέτρα», επιβεβαίωσε ότι η αντιλαϊκή πολιτική για την καπιταλιστική ανάκαμψη πλήττει όλους τους λαούς της ΕΕ λέγοντας: «Αυτό φαντάζομαι ότι ισχύει για οποιαδήποτε συμφωνία και ισχύει βέβαια και για χώρες που δεν είναι καν στο μνημόνιο. Αν ο στόχος της Γαλλίας είναι 2,5% πλεόνασμα και φτάσει στο 1,8%, θα πάρει η Γαλλία περισσότερα μέτρα».

Πρόσθεσε ότι «εμείς δεν ωραιοποιούμε την κατάσταση ούτε λέμε ότι τελείωσε η λιτότητα (...) ούτε ότι το πλαίσιο της ΕΕ δεν είναι υφεσιακό, ασφυκτικό», ενώ απέδωσε τις όποιες καθυστερήσεις στο κλείσιμο τις «αξιολόγησης» στις κόντρες ανάμεσα σε ΔΝΤ, ΕΕ και Γερμανία, δείχνοντας την ευρύτερη εικόνα των ανταγωνισμών που «τρέχουν».

Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο και αναδεικνύοντας ότι το επίδικο είναι η παραπέρα κερδοφορία των «επενδυτών», ότι σκοπός της επιστροφής του κλιμακίου των «θεσμών» στην Αθήνα είναι η «καλύτερη αποσαφήνιση» των μέτρων που απαιτεί το ΔΝΤ και τα οποία θα τεθούν προς συζήτηση στο Γιούρογκρουπ της 20ής Μάρτη, είπε ότι το ζητούμενο είναι, όπως είπε, αν αυτή η αποσαφήνιση «θα δίνει στους επενδυτές, στους Ελληνες και στους ξένους, μια καλή εικόνα για το διάδρομο που έχουν μπροστά τους τα επόμενα 2, 3, 4 χρόνια».

Οσον αφορά τα όσα συζητήθηκαν στο Γιούρογκρουπ, ο υπουργός παρέπεμψε στις δηλώσεις του Γ. Ντάισελμπλουμ ότι «πάμε από τη λιτότητα στις διαρθρωτικές αλλαγές». Το δεύτερο θέμα ήταν τα Εργασιακά και η επαναφορά των «συλλογικών διαπραγματεύσεων», αναφέροντας μάλιστα ότι τώρα το ΔΝΤ φαίνεται να συμφωνεί με την επιτροπή «σοφών», «που έκρινε τι είναι οι καλές ευρωπαϊκές πρακτικές», σκιαγραφώντας το παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων που προετοιμάζεται. Το τρίτο θέμα, κατά τον Τσακαλώτο, ήταν αυτό «του πακέτου της ανεργίας» και του δανείου που αναζητά η κυβέρνηση από «διεθνείς οργανισμούς» προκειμένου να δοθεί ζεστό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, οι οποίες προφανώς θα είναι σε καθεστώς εργασιακής ζούγκλας.

Από την πλευρά της ΝΔ, ο βουλευτής Χρ. Σταϊκούρας, διεκδικώντας για λογαριασμό του κόμματός του τα εύσημα του κεφαλαίου, κατέκρινε την κυβέρνηση για την καθυστέρηση σημειώνοντας πως σε καμία περίπτωση δεν επιτεύχθηκε η δημοσιονομική χαλάρωση που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, ενώ από το ΠΑΣΟΚ ο Γ. Κουτσούκος κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «έφερε την τρόικα στην Ελλάδα», θέλοντας ανάμεσα σε άλλα να ξεπλύνει την αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε το κόμμα του από κυβερνητικές θέσεις τα προηγούμενα χρόνια.

Στην αντίπερα όχθη, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος επισήμανε ότι όσο και να καβγαδίζουν κυβέρνηση, ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα δεν μπορούν να κρύψουν ότι έχουν κοινή στρατηγική, που είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου που τσακίζει το λαό.

Επισήμανε πως το ΚΚΕ «αναγνωρίζει ότι υπήρξε σκληρή διαπραγμάτευση, ως τμήμα όμως μίας συνολικότερης διαπάλης ανάμεσα, από τη μια μεριά, στο ΔΝΤ και τις ΗΠΑ και, από την άλλη, στην ΕΕ και κατά κύριο λόγο τη Γερμανία», με επίδικο «ποιος θα κερδίσει περισσότερο, πώς θα γίνει ο επιμερισμός από τη μία μεριά των κερδών της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι, ποια κράτη, θα βγουν περισσότερο ωφελημένοι και από την άλλη μεριά ποιος θα αναλάβει το βάρος των ζημιών της καπιταλιστικής κρίσης». Πρόσθεσε ότι παρά τις διαφορές τους «οι θεσμοί, συνολικά ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΣΕΒ και κυβέρνηση έχουν συμπράξει σε ένα μέτωπο που είναι απέναντι στα δικαιώματα της εργατικής τάξης, απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα και στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».

«Γιατί ακριβώς όλη τους η αγωνία είναι πώς και κάτω από ποιες διαδικασίες θα έρθει η καπιταλιστική ανάκαμψη», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι αυτό είναι το επίδικο όλων των μέτρων που παίρνονται κατά των λαών της Ευρώπης.

Κάλεσε δε τον υπουργό Οικονομικών να απαντήσει αν τα μέτρα σχετίζονται με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και των συντάξεων, ενώ όσον αφορά το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» ανέφερε τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις του Ολάντ στη Γαλλία και του Ρέντσι στην Ιταλία.

Για τα «αντισταθμιστικά» σημείωσε πως είναι προς όφελος του κεφαλαίου, ενώ μπορεί να δοθεί και κανένα ψίχουλο για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, δίνοντας ταυτόχρονα απάντηση και στα περί «τέλους της λιτότητας».

«Δεν πρέπει να υπάρξει καμία αναμονή. Αυτές οι συμπληγάδες του καπιταλιστικού συστήματος τσακίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τσακίζουν τα δικαιώματα, την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αρα λοιπόν χρειάζεται σήμερα να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα και όχι μόνο να επιβάλει την απόκρουση των μέτρων, όχι μόνο να διεκδικήσει επιστροφή των τεράστιων απωλειών που είχε, αλλά πάνω από όλα να συντρίψει τον πραγματικό υπεύθυνο, που είναι το καπιταλιστικό σύστημα και η εξουσία του κεφαλαίου στον τόπο μας και την ΕΕ».