Αν και τα παραπάνω αποτυπώνουν κατά κύριο λόγο την αγωνία της αστικής τάξης της χώρας να μην πάρει το «μουτζούρη» των ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που τρέχουν στην περιοχή, με επίκεντρο το «μοίρασμα» της Ενέργειας και «μοχλούς» ζητήματα όπως το Προσφυγικό κ.ά., είναι ενδεικτικά και για το πόσο μεγάλο ψέμα αποτελεί αυτό που διαχρονικά όλα τα αστικά κόμματα και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υποστηρίζουν: Οτι η ένταξη στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ΕΕ - ΝΑΤΟ και η διεύρυνση των ιμπεριαλιστικών ενώσεων αποτελούν τάχα «δικλίδες ασφαλείας» και ειρήνης για τον ελληνικό λαό. Το ακριβώς ανάποδο συμβαίνει: Το μπλέξιμο στους σχεδιασμούς αυτούς, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας, είτε με το ρόλο του «ψύχραιμου μεσολαβητή», είτε σε άλλες περιπτώσεις από πιο «πρωταγωνιστικούς» ρόλους, γεννά ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους για τον ελληνικό και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής. Αλλη μια απόδειξη δηλαδή γιατί η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους ενιαία ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, την ένταξη της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και την εξουσία του κεφαλαίου που αυτή υπηρετεί.