Με την καθιερωμένη στρατιωτική παρέλαση, στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, γιορτάστηκε στη Ρωσία η 72η επέτειος της Αντιφασιστικής Νίκης, της συνθηκολόγησης της ναζιστικής Γερμανίας, στις 9 Μάη του 1945. Η ιστορική μνήμη στο ρωσικό λαό και στους άλλους λαούς των κρατών της πρώην ΕΣΣΔ είναι βαθιά χαραγμένη, ποτισμένη με το αίμα των εκατομμυρίων νεκρών Σοβιετικών στρατιωτών και πολιτών. Ετσι, παρ' όλη την αντεπανάσταση, παρ' όλες τις προσπάθειες συκοφάντησης, διαστρέβλωσης, απαγόρευσης σε ορισμένα κράτη, δεν μπορεί η Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης να μη γιορτάζεται.

Βεβαίως, από τη σκοπιά της αστικής τάξης της Ρωσίας γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί στη σημερινή αντιπαράθεση της καπιταλιστικής Ρωσίας με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η ιστορική μνήμη του ρόλου της ΕΣΣΔ στην πάλη ενάντια στο φασισμό, στη στήριξη αντιαποικιοκρατικών και εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, να αξιοποιηθεί ο καταξιωμένος στα μάτια και τις καρδιές εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλο τον κόσμο διεθνής ρόλος της.

Αυτό βεβαίως αποτυπώθηκε και στο σύντομο χαιρετισμό του Πρόεδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, που πραγματοποιήθηκε πριν από την παρέλαση, όπου πήραν μέρος 10.000 στρατιώτες όλων των σωμάτων και ειδικοτήτων, 1.000 στρατιωτικά οχήματα διαφόρων τύπων και 72 αεροσκάφη.

Στα πολλά και διάφορα που είπε ο Ρώσος Πρόεδρος αναφερόμενος σε υπαρκτά γεγονότα, για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έλλειπαν βεβαίως σημαντικές «λεπτομέρειες». Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι ο μεγάλος πατριωτικός πόλεμος και η Αντιφασιστική Νίκη ήταν το τιτάνιο έργο ενός λαού που υπεράσπιζε τη σοσιαλιστική του πατρίδα και τις κατακτήσεις της, την κοινωνική ιδιοκτησία, τη σοβιετική εξουσία, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο κ.λπ. Το γεγονός ότι έθνη, εθνότητες και λαοί που μέχρι πριν από μια 20ετία ήταν αντίπαλοι, εχθροί βρέθηκαν να πολεμάνε από κοινού κάτω από τη σοβιετική εξουσία. Οπως επίσης ότι το φασιστικό τέρας που νικήθηκε, «η εγκληματική ιδεολογία της φυλετικής υπεροχής» - όπως χαρακτηριστικά είπε - ήταν γνήσιο τέκνο του καπιταλιστικού συστήματος, των κεφαλαιοκρατών, των ιδιοκτητών των μονοπωλίων. Χωρίς βεβαίως αυτές τις ενοχλητικές ταξικές λεπτομέρειες «εύκολα» ο Ρώσος Πρόεδρος προσπάθησε να στριμώξει την 9η Μάη στις επιδιώξεις της ρωσικής αστικής τάξης, να εμφανίσει τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία ως δύναμη ειρήνης και υπεράσπισης των αδυνάτων, όσων παλεύουν για ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις και να διαβεβαιώσει ότι «τα διδάγματα του παρελθόντος πολέμου μάς προτρέπουν να είμαστε προσεκτικοί. Οι ρωσικές Ενοπλες Δυνάμεις είναι ικανές να απωθούν κάθε πιθανή επιθετικότητα (...) Η ενοποίηση του συνόλου της διεθνούς κοινότητας είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του εξτρεμισμού, του νεοναζισμού και άλλων απειλών».

Οπως γίνεται τα τελευταία χρόνια, μετά την παρέλαση ακολούθησε η λαϊκή παρέλαση του λεγόμενου «αθάνατου συντάγματος», δηλαδή η πορεία των συγγενών, με τα πορτρέτα των ηρώων που έπεσαν στα πεδία των μαχών. Αυτή η εκδήλωση, πέρα από την αξιοποίηση που επιχειρεί το αστικό κράτος, είναι γνήσια έκφραση σεβασμού και τιμής από τις σημερινές γενιές στα εκατομμύρια των θυμάτων, γονιών και παππούδων τους, που σκοτώθηκαν στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για να συντριβεί ο φασισμός. Πέρα από τη Μόσχα τέτοιες εκδηλώσεις έγιναν σε εκατοντάδες πόλεις σε όλη την πρώην Σοβιετική Ενωση.

Την επέτειο γιόρτασαν με δικές τους ξεχωριστές εκδηλώσεις το ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας και το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, στη Μόσχα και σε άλλες πόλεις, με τη συμμετοχή πολλών βετεράνων της Αντιφασιστικής Νίκης και των συγγενών τους. Εκδηλώσεις έγιναν και στις υπόλοιπες χώρες και στις αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, όπου και εκεί τα αστικά καθεστώτα, που προσβλέπουν στην καπιταλιστική Ρωσία, δεν μπορούν να αγνοήσουν τις λαϊκές μνήμες, ιδιαίτερα όταν η κυβέρνηση του Κιέβου συνεχίζει τον πόλεμο.