Η πρόσθετη ενισχυτική διδασκαλία αποτελεί επίσης, ακόμα ένα μηχανισμό καταστρατήγησης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Και αυτό γιατί δεν προβλέπεται αύξηση των οργανικών θέσεων, αλλά οι εκπαιδευτικοί που θα διδάξουν στα προγράμματα αυτά είτε υπηρετούν ήδη στα σχολεία αυτά είτε είναι ωρομίσθιοι ή αναπληρωτές.

Επειδή όμως δεν προβλέπεται η οικονομική ενίσχυση των εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση στέλνει σαφές μήνυμα ότι αν θέλουν περισσότερα χρήματα πρέπει να δουλέψουν και περισσότερο. Ομως και όσοι από αυτούς εργάζονται στα τμήματα της πρόσθετης διδακτικής στήριξης, σίγουρα δεν έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα, αφού ακόμα και σήμερα τους οφείλουν μέρος των μισθών τους του τελευταίου τριμήνου. Το μεροκάματο μάλιστα των εκπαιδευτικών στα τμήματα αυτά είναι την ημέρα 6.000 μεικτά (περίπου 5.000 δραχμές «καθαρά»).

Μάλιστα, στα προγράμματα αυτά ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει σε ένα μεγάλο ποσοστό, εκπαιδευτικοί ωρομίσθιοι. Η εργασία όμως που προσφέρουν δεν υπολογίζεται πουθενά. Συγκεκριμένα, όπως μας επισήμαναν εκπαιδευτικοί που στελεχώνουν αυτά τα τμήματα, η εργασία που προσφέρουν οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί δεν αναγνωρίζεται στο μέλλον, ούτε στη σύνταξη αλλά ούτε και ως χρόνος προϋπηρεσίας. Είναι δηλαδή, σαν να μην έχουν εργαστεί αυτό το διάστημα. «Ενας χρόνος χαμένος», όπως χαρακτηριστικά μας είπαν.

Επίσης, επειδή ακριβώς δεν είναι μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί που στελεχώνουν τα τμήματα αυτά δεν έχουν και την ανάλογη εμπειρία και πείρα ώστε να διδάσκουν στους μαθητές. Επιπλέον, δεν μπορούν και να ελεγχθούν και αν είναι κατάλληλοι γι' αυτή τη θέση, που υποτίθεται ότι ενισχύουν διδακτικά τους μαθητές που έχουν «ανάγκη». Το γεγονός αυτό, όπως μας επισήμαναν, διαψεύδει το υπουργείο Παιδείας, το οποίο διατυμπάνιζε ότι με την κατάργηση της επετηρίδας, επιλέγει τους καλύτερους εκπαιδευτικούς μέσα από το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Και αυτό γιατί οδηγεί στην παύση κάθε ελέγχου στην πρόσληψη των εκπαιδευτικών, καθώς προωθείται η επιλογή τους ανά σχολική μονάδα (μέσα από τις Επιτροπές Παρακολούθησης Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης) και χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια.

Μάλιστα, ένα ακόμα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται στο πρόγραμμα αυτό, είναι η γραφειοκρατία αλλά και οι πολλές ώρες που αναλώνει ο καθηγητής που είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα σε κάθε σχολείο. Ασχολείται πολλές ώρες με το πρόγραμμα αλλά η αποζημίωση που λαμβάνει δεν ανταποκρίνεται στις ώρες που έχει αφιερώσει.