Με «δημόσια» φροντιστήρια μέσα στο ίδιο το σχολείο, το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να συγκαλύψει τις επιπτώσεις της ταξικής αντιλαϊκής πολιτικής που γεννήθηκαν με την εφαρμογή της εκπαιδευτικής «μεταρρύθμισης». Το «φροντιστήριο» στο σχολείο ή αλλιώς το πρόγραμμα «πρόσθετης διδακτικής στήριξης» ή «ενισχυτική διδασκαλία» ή όπως αλλιώς έχει τιτλοφορηθεί, σύμφωνα με την ενημερωτική καμπάνια που ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας, ενόψει της έναρξης της σχολικής χρονιάς, έχει στόχο να «αντιμετωπίσει τις μαθησιακές αδυναμίες, αλλά και να καλύψει τα γνωστικά κενά» και επίσης να περιορίσει... δήθεν την παραπαιδεία. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να «μπαλώσει» την αποτυχία της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που έχει μετατρέψει μεταξύ άλλων το σχολείο σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, προβάλλεται ως έκφραση της κοινωνικής ευαισθησίας της κυβέρνησης.

Ετσι, το πρόγραμμα της «πρόσθετης διδακτικής στήριξης» στα σχολεία έχει δομηθεί σύμφωνα με τα πρότυπα λειτουργίας των φροντιστηρίων. Και αυτό γιατί η «βοήθεια» προς τους μαθητές δεν παρέχεται μέσα στο πλαίσιο της λειτουργίας του σχολείου, αλλά ακριβώς μετά τη λήξη του διδακτικού ωραρίου, σύμφωνα πάντα με το πνεύμα του φροντιστηρίου. Ολα αυτά όμως γίνονται χωρίς να υπάρχουν και οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να στηριχτεί και να δομηθεί αυτό το πρόγραμμα, αλλά και να αναβαθμιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία. Μέτρα που συνεπάγονται τη μείωση των μαθητών ανά τμήμα, την ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, την οικονομική ενίσχυση των σχολικών μονάδων, αλλά και των ίδιων των εκπαιδευτικών, την εξασφάλιση της απαραίτητης υποδομής.

Αλλωστε, λίγο πολύ, ήταν αναμενόμενο ότι το σχολείο μετά από τη μετατροπή του σ' ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο - φυσική απόρροια της εφαρμογής των νόμων 2525/97 και 2640/98 για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση - θα μετατρεπόταν και σε ένα απέραντο «σχολικό φροντιστήριο». Ενα φροντιστήριο που θα ξεχωρίζει τους μαθητές σε δυνατούς και αδύνατους, σε καλούς και κακούς - που θα τους κατηγοριοποιεί δηλαδή αναλόγως με τις ικανότητές τους, αλλά και με βάση την οικονομική κατάσταση -ώστε το «ξεσκαρτάρισμα» να ξεκινήσει ακόμα από πιο νωρίς.

Ετσι, το σχολείο αντί να εξυπηρετεί την ανάγκη των νέων ανθρώπων για ολόπλευρη μόρφωση, αλλά και για καλλιέργεια σταθερής και ολοκληρωμένης προσωπικότητας, θα τους ετοιμάζει ώστε να γίνουν καλύτεροι «μαραθωνοδρόμοι» που θα προπονούνται στο στίβο των... εξετάσεων. Δεν είναι μόνο οι μαθησιακές δυσκολίες, η αμέλεια ή τα γνωστικά κενά που στέκονται εμπόδιο στην πρόοδο των μαθητών. Αιτία είναι η ίδια η ανεπάρκεια του σχολείου, που δεν κατορθώνει να δίνει ολόπλευρη μόρφωση. Αυτό από ένα άλλο σχολείο θα προκύψει και αυτό είναι το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Βασικό Υποχρεωτικό Σχολείο.

Γίνεται δηλαδή ξεκάθαρο και ολοφάνερο, ακόμα και για τον πιο δύσπιστο, ότι η «πρόσθετη διδακτική στήριξη» δεν επιδιώκει να δώσει λύση σε υπαρκτά προβλήματα, αλλά βασίζεται στα προβλήματα αυτά και προσπαθεί να αποκρύψει, μέσα από τις «φαμφάρες» και τα ωραία λόγια, τις αιτίες που τα προκαλούν.

Το πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας δεν είναι κάτι καινούριο στην εκπαιδευτική διαδικασία και δεν αποτέλεσε «καινοτομία» της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Θεσμοθετήθηκε με τον Ν. 1566/85, όπου υπήρχε σχετική διάταξη για «ενισχυτική διδασκαλία», η οποία όμως ποτέ δεν αναπτύχθηκε.

Ετσι όπως λειτουργούν τα τμήματα της πρόσθετης διδακτικής στήριξης δεν αποβλέπουν σε μακροπρόθεσμους στόχους και, όπως τονίζουν εκπαιδευτικοί, το πιθανόν είναι να μην πετύχει ο θεσμός, αφού δεν έχει μια σταθερότητα. Επισημαίνουν, μάλιστα, ότι όλη η φιλοσοφία του προγράμματος ξεκινά και τελειώνει με τη λογική ότι αφού υπάρχουν τα κονδύλια από την ΕΕ, πρέπει να γίνει κιόλας.

Μάλιστα, πέρσι, τα τμήματα αυτά ξεκίνησαν να λειτουργούν προς τα τέλη του Οκτώβρη, με αποτέλεσμα πολλοί μαθητές ήδη να έχουν επιλέξει ένα ιδιωτικό φροντιστήριο, ενώ τα μαθήματα στα τμήματα τελείωσαν πριν ξεκινήσουν οι εξετάσεις. «Στην εξεταστική περίοδο που χρειάστηκαν οι μαθητές τα μαθήματα αυτά, τότε σταμάτησαν να λειτουργούν», μας είπαν χαρακτηριστικά.

Επίσης, για τους μαθητές που παρακολουθούσαν τα τμήματα αυτά προβλεπόταν η καταβολή ενός ποσού για την ημιδιατροφή τους, ύψους 500 δραχμών την ημέρα. Ομως η πριμοδότηση αυτή ξαφνικά σταμάτησε.