Με αφορμή τις εξελίξεις στο Κατάρ, οι αναλυτές των αστικών επιτελείων έσπευσαν να «καθησυχάσουν» για τη σοβαρότητα των γεγονότων, μιλώντας για μια ρήξη που δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κάτι περισσότερο από τις κυρώσεις που ανακοινώθηκαν και «μηρυκάζοντας» τις γνωστές «θεωρίες» για τη σημασία που έχει η εμπλοκή στην υπόθεση μιας σειράς από ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρά συμφέροντα που δεν θα επιτρέψουν μια κλιμάκωση κ.ο.κ. Την ακριβή εξέλιξη των γεγονότων, φυσικά, δεν μπορεί κανείς να την προβλέψει. Ούτε μπορεί να πει με βεβαιότητα αν σε αυτή τη φάση, στα συγκεκριμένα μέτωπα θα εκδηλωθούν πιο ανοιχτά οι ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις ή αν θα «κουκουλωθούν» ξανά με κάποιους πρόσκαιρους συμβιβασμούς. Αλλο βέβαια αυτό και άλλο η προσπάθεια που γίνεται να «κουκουλωθεί» το γεγονός ότι είναι ακριβώς αυτά τα μεγάλα συμφέροντα και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που συσσωρεύουν επικίνδυνη «ενέργεια» στην περιοχή, με την εμπλοκή μάλιστα της ελληνικής κυβέρνησης, για τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης.