Στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής συζητείται από χτες το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας με τίτλο «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Υγείας και άλλες διατάξεις», το οποίο είναι μία ακόμα αντιλαϊκή νομοθετική παρέμβαση στην Υγεία, μακριά από τις λαϊκές ανάγκες σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας, πρωτογενούς πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης.

Οσο και αν διατείνεται η κυβέρνηση, μετατρέποντας - κατά τη συνήθη της πρακτική - το μαύρο σε άσπρο, ότι πρόκειται για «στροφή στην πρωτοβάθμια φροντίδα» και πρόληψη, αυτό που κάνει, όπως ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Γιώργος Λαμπρούλης, καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο, είναι να ενισχύει ακόμα περισσότερο την ατομική ευθύνη για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και κατά συνέπεια το κόστος, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Βάση του νομοσχεδίου, τόνισε, είναι οι στρατηγικοί στόχοι «της ΕΕ, του ΔΝΤ, κυβερνήσεων, αστικών επιτελείων, που έχουν κοινή θέση ότι από την ΠΦΥ εξαρτάται η μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών για την υγεία του λαού. Δηλαδή να στοιχίζει η υγεία της εργατικής τάξης όσο το δυνατόν λιγότερο στο κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους που αυτό υπηρετεί. Το πώς θα εφαρμοστεί η πολιτική μείωσης του λεγόμενου "μη μισθολογικού κόστους" αφορά και τις δαπάνες της Υγείας».

Στην πραγματικότητα, τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, η κυβέρνηση διαμορφώνει ένα συνονθύλευμα μονάδων του εμπορευματοποιημένου δημόσιου αλλά και ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα, που το ονομάζει δίκτυο ΠΦΥ. Οι λεγόμενες Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ), που θα αποτελούν τον πυρήνα του, θα είναι μονάδες χαμηλών προδιαγραφών, ούτε στελεχωμένες επαρκώς με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, ούτε με το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό και ιατρικό εξοπλισμό προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες του λαού για πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση. Οσο για τις προσλήψεις, κοντά 3.000, αποτελούν συνεχή ανακύκλωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

«Μόνο ως αστείο ακούγεται», τόνισε ο Γ. Λαμπρούλης, ότι οι ΤΟΜΥ θα παρέχουν όπως αναφέρει το νομοσχέδιο «υπηρεσίες πρόληψης, προαγωγής στην υγεία στην οικογένεια, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, στους χρόνια πάσχοντες, στην προγραμματισμένη φροντίδα ενηλίκων και παιδιών, την κατ' οίκον νοσηλεία, την εκτίμηση ψυχικών νόσων, αντιμετώπιση οξέων προβλημάτων υγείας, καταγραφή επιδημιολογικών στοιχείων κ.ά.», με έναν γιατρό, έναν νοσηλευτή και έναν διοικητικό υπάλληλο ανά 10 με 12 χιλιάδες κατοίκους. Το πολύ, πρόσθεσε, να συνταγογραφούν. Πρόκειται για «ακρωτηριασμό και των ελάχιστων παροχών που είχαν οι λαϊκές οικογένειες».

Ακόμη, όπως επισήμανε ο Γ. Λαμπρούλης, οι προβλέψεις του νομοσχεδίου για τον οικογενειακό γιατρό έχουν ως στόχο «τον περιορισμό του κόστους που προκαλεί στο σύστημα ο ασφαλισμένος. Ετσι ο οικογενειακός γιατρός θα λειτουργεί ως "κόφτης", προκειμένου να διασφαλίζει, και μάλιστα με απειλή ποινής, ότι αυτά που θα στοιχίζει ο ασφαλισμένος δεν θα υπερβαίνουν το όριο των πετσοκομμένων προϋπολογισμών του ασφαλιστικού φορέα. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούν τα λεγόμενα θεραπευτικά, διαγνωστικά, φαρμακευτικά, πρωτόκολλα, η ηλεκτρονική κάρτα υγείας. Θα λειτουργούν ως εργαλεία για την περικοπή, έλεγχο και περιορισμό σε ιατρικές, εργαστηριακές εξετάσεις στα φάρμακα, στην παραμονή για νοσηλεία κ.λπ.».

«Το μόνο βέβαιο είναι ότι με αυτά τα στοιχεία παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ», πρόσθεσε, «σε συνδυασμό με τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, εργαστήρια, προσωπικό, οι λαϊκές οικογένειες θα αναγκαστούν να βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, όσοι έχουν».

«Είναι φανερό», κατέληξε, «ότι οι ΤΟΜΥ δεν αποτελούν ενίσχυση της δημόσιας ΠΦΥ. Αυτό θα ίσχυε αν αποτελούσαν αποκεντρωμένες μονάδες ενός αναπτυγμένου κρατικού συστήματος ΠΦΥ, με επαρκή σε αριθμό, στελέχωση και εξοπλισμό Κέντρα Υγείας, που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης, εξειδικευμένα κατά φύλο, ηλικία, πάθηση, έγκαιρα και αποτελεσματικά, κοντά στον τόπο κατοικίας, σπουδών, άθλησης, εργασίας κ.λπ.».

Ο υπουργός Υγείας, Α. Ξανθός, βάφτισε τα όσα προωθούνται ως «μεταρρύθμιση - τομή» για την «αναβάθμιση της ΠΦΥ», κάνοντας βέβαια χαρακτηριστικό λόγο για «πελάτες» αντί για ασθενείς... Ο ίδιος μάλιστα αντέδρασε έντονα, με αποτέλεσμα να διακοπεί για μερικά λεπτά η συνεδρίαση, όταν ο Γ. Λαμπρούλης επισήμανε το γεγονός ότι ακόμα και η ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων που αναφέρει η κυβέρνηση επιβαρύνει τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή τους άλλους εργαζόμενους και όχι τον κρατικό προϋπολογισμό όπως θα έπρεπε, δηλαδή γίνεται με «ξένα κόλλυβα».

Κριτική από την πλευρά των επιχειρηματικών ομίλων ήταν αυτή που άσκησαν τα άλλα αστικά κόμματα, κάνοντας λόγο για «προχειρότητα».