Με αφορμή την «έξοδο στις αγορές», ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε ότι η κυβέρνηση «δικαιώθηκε», ότι παραπέρα στόχος είναι η σταδιακή μείωση των επιτοκίων, ώστε η χώρα βγαίνοντας απ' το πρόγραμμα στήριξης να μπορεί να καλύπτει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες απ' τις αγορές. Προσπάθησε δε να καλλιεργήσει φρούδες προσδοκίες στο λαό ότι η επίτευξη του στόχου αυτού του κεφαλαίου «ανοίγει χαραμάδα ελπίδας» για τον ίδιο, σπεύδοντας ωστόσο να προσθέσει ότι «οι πολίτες άμεσα δεν θα δουν τις αλλαγές», παρότι βλέπουν την «επανάκτηση της εμπιστοσύνης στην οικονομία»... Παράλληλα, παρουσίασε προκλητικά τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας και το μοίρασμα της μιας θέσης εργασίας στα δύο ως «απόδειξη» ότι η κυβέρνηση έχει καλύψει το «1/3 της καταστροφής στην αγορά εργασίας»!

Παραπέρα, επιχείρησε να διαχωρίσει την προχτεσινή «δοκιμαστική έξοδο στις αγορές» από εκείνη που είχε επιχειρήσει η κυβέρνηση Σαμαρά, λέγοντας ότι τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας ήταν εντελώς διαφορετικά, αφού σήμερα η «έξοδος» βασίστηκε στην ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», τα πρωτογενή πλεονάσματα και τη συμφωνία του Γιούρογκρουπ μεταξύ άλλων και για ρύθμιση του χρέους. Την τελευταία τη χαρακτήρισε «ιστορική απόφαση», διαφημίζοντας την ικανότητα της κυβέρνησής του να προωθεί και να υλοποιεί τις αντιλαϊκές προϋποθέσεις για την «ανόρθωση των μεγεθών» της καπιταλιστικής οικονομίας και την «ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών».

«Δεν πανηγυρίζουμε, ούτε βγάζουμε διθυράμβους, το κρίσιμο στοιχείο είναι η πρόσβαση να αποδειχτεί διαρκής, επαναλαμβανόμενη και με μειούμενα επιτόκια (...) Αυτό που λέμε είναι ότι έγινε ένα σημαντικό βήμα, είναι η αρχή του τέλους μιας περιπέτειας (...) Τα πιο δύσκολα τα έχουμε αφήσει πίσω μας (...) Δεν εφησυχάζουμε», ισχυρίστηκε.

Λίγο αργότερα, βεβαίως, παραδέχτηκε ότι τα δύσκολα για το λαό κάθε άλλο παρά τελείωσαν, αφού επανέλαβε ότι την 1/1/2019 θα τεθούν σε εφαρμογή νέα μέτρα ήδη ψηφισμένα, προσθέτοντας βεβαίως τη γνωστή απάτη ότι τάχα δεν θα εφαρμοστούν αν προηγουμένως, τον Αύγουστο του 2018, δεν τηρήσουν οι «εταίροι» τις δεσμεύσεις τους για το χρέος.

Προσπαθώντας να καλλιεργήσει στο λαό λογική αναμονής και ανοχής, πρόσθεσε ότι «οι εξελίξεις έχουν δυναμική, όλα κρίνονται απ' το αποτέλεσμα, αν η χώρα περπατήσει και βγει απ' τα μνημόνια τον Αύγουστο του '18 τότε θα κριθεί ότι ορθώς πράξαμε και ότι έπρεπε να πάρουμε τα μέτρα, αν αυτά δεν υλοποιηθούν τότε θα έχουμε αποτύχει, η ζωή θα αποδείξει... Η τιτάνια προσπάθεια θα κριθεί τον επόμενο χρόνο»!

Με τον ίδιο στόχο, επανέλαβε το αφήγημα της «καμμένης γης», υποστηρίζοντας ότι «περάσαμε μεγάλη δυσκολία, δεν τη χρεοκοπήσαμε εμείς τη χώρα, την παραλάβαμε χρεοκοπημένη, με ένα ασφυκτικό όριο, διότι έληγε η ρευστότητα».

Εκλεισε την προσπάθεια εξαπάτησης του λαού και απόσπασης της ανοχής του, ακόμα και της στήριξής του στα προτάγματα του κεφαλαίου, επαναλαμβάνοντας το παραμύθι της «φιλολαϊκής» ανάκαμψης του κεφαλαίου, ισχυριζόμενος πως «έχουμε σταθερά την πορεία μας προς την ανάκαμψη της οικονομίας, αυτό θα φέρει δουλειές, αύξηση επενδύσεων, δυνατότητα να μπορέσουμε να μειώσουμε βάρη απ' αυτούς που αδικήθηκαν». Ζήτησε από τους εργαζόμενους να ξεχάσουν όσα έχασαν τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης για «να σχεδιάσουμε το αύριο και όχι να μεμψιμοιρούμε για το παρελθόν», και για «κερασάκι στην τούρτα» είπε πως το τέταρτο μνημόνιο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση του, προνομοθετώντας αντιλαϊκά μέτρα για τα επόμενα πολλά χρόνια, «δεν υπάρχει»! Κατά τ' άλλα, υπερασπίστηκε το νόμο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό, υποστηρίζοντας ότι ανακούφισε τη μεγάλη πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών...

Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο αυτού του αφηγήματος και την ώρα που η κυβέρνησή του έχει ψηφίσει το τσεκούρι στο αφορολόγητο για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, υποσχέθηκε... μειώσεις στη φορολογία όταν η χώρα βγει απ' τα προγράμματα, κλείνοντας προφανώς το μάτι στους επιχειρηματικούς ομίλους. Το ίδιο προκλητικά ήταν και τα όσα είπε για την «ενίσχυση όσων αδικήθηκαν περισσότερο, καθώς θα υπάρχει η δυνατότητα το όποιο δημοσιονομικό περιθώριο να αποφασίζει η κυβέρνηση πού θα το διαθέτει», αναφερόμενος ουσιαστικά στα ψίχουλα αναδιανομής της «ακραίας» φτώχειας, που θα μεγαλώνει μαζί με την αντιλαϊκή πολιτική, και επικαλούμενος ως παράδειγμα το εφάπαξ - «φιλοδώρημα» πέρυσι στους χαμηλοσυνταξιούχους.

Απ' την υπερασπιστική γραμμή της κυβερνητικής πολιτικής δεν έλειψε και η προκλητική ενοχοποίηση του λαού, με τον Αλ. Τσίπρα να επαναλαμβάνει ότι έχει την έγκρισή του για όσα πράττει και πως όταν το καράβι βουλιάζει, κουπί πρέπει να τραβάνε οι πιο δυνατοί!

Απευθυνόμενος στο κεφάλαιο, επανέλαβε τις δεσμεύσεις για στήριξη των σχεδίων «παραγωγικής ανασυγκρότησης», για τη θωράκιση της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητάς του, ενώ ισχυρίστηκε ότι η χώρα αναβαθμίστηκε τα τελευταία χρόνια.

Συντηρώντας την κόντρα με τη ΝΔ, δήλωσε ότι καταστροφολογεί επειδή δεν έχει καμία εναλλακτική πρόταση, παραδεχόμενος επί της ουσίας τη στρατηγική τους σύμπλευση.

Ερωτηθείς για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δήλωσε ότι εργάζεται «για την ανάπτυξη δεσμών φιλίας», ωστόσο η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά το στόχο για αναβάθμιση της εγχώριας αστική τάξης, ανέφερε πως η Ελλάδα είναι χώρα με «ανεξάντλητη γεωπολιτική δυναμική», με «κρίσιμο ρόλο στην περιοχή», ενώ σε ό,τι αφορά τη διεκδίκηση αναβαθμισμένων ρόλων εντός των ευρωΝΑΤΟικών σχεδιασμών, επανέφερε το αφήγημα της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» και της Ελλάδας που «μπορεί να έχει ρίζες στη Δύση αλλά απλώνει κλαδιά και στο Βορρά και στην Ανατολή και στη Ρωσία».

Για το Κυπριακό, χαρακτήρισε σημαντική την ευθυγράμμιση των αστικών κομμάτων στα κάθε λογής διχοτομικά σχέδια και ανέφερε πως αν και δεν επετεύχθη ο επιδιωκόμενος στόχος, εντούτοις όλοι αντιλήφθηκαν πως η Τουρκία ήταν αυτή που δεν ήθελε τη λύση.

Σε ερώτηση για τον Γ. Βαρουφάκη και τα όσα περιλαμβάνει στο βιβλίο του, ρώτησε «τι απ' όλα αυτά δεν γνωρίζατε;», προσθέτοντας ότι η περίοδος της διαπραγμάτευσης ήταν πολύ σημαντική «για να την ευτελίζουμε με το διογκωμένο "εγώ" του καθενός».

Σε ό,τι αφορά τη Δικαιοσύνη, αρνήθηκε ότι υπάρχει σύγκρουση με την κυβέρνηση, ενώ, δίνοντας το στίγμα της «αγωνίας» για το κύρος των αστικών θεσμών, δήλωσε ότι υπάρχουν αποφάσεις που δεν συμβάλλουν στην «επανάκτηση της εμπιστοσύνης» από το λαό και πως «άλλο ανεξάρτητη και άλλο ανεξέλεγκτη Δικαιοσύνη».