Στίχοι χιλιοτραγουδισμένοι, μελωδίες αγαπημένες, συντροφιά μικρών και μεγάλων σε κακές και καλές στιγμές.

Ηταν αυτά που πλημμύρισαν την Κεντρική Σκηνή και από τα μεγάφωνα μεγάλο μέρος όλου του Φεστιβάλ, το βράδυ της Παρασκευής, όταν λίγο μετά τις 11 άρχισε το αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο.

Με ερμηνευτές την Μελίνα Ασλανίδου, τον Βασίλη Κορακάκη και τον Κώστα Τριανταφυλλίδη, τον Δημήτρη Μπάση, τον Μίλτο Πασχαλίδη, πλήθος κόσμου ταξίδεψε και πάλι, με συνθέσεις σημαντικών δημιουργών που έχουν ταυτιστεί με την κρυστάλλινη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου, του λαϊκού ερμηνευτή που καθόλου τυχαία έπαιρνε για χρόνια μέρος στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Αλλωστε, όπως ανέδειξε και σύντομο βίντεο για τη ζωή του, που παρουσιάστηκε αμέσως πριν το αφιέρωμα, ο Δ. Μητροπάνος στάθηκε στο πλευρό του ΚΚΕ.

Είτε στις καρέκλες και τα τραπέζια που συγκρότησαν μια μεγάλη παρέα στο χώρο, είτε όρθιοι, κάθισαν στο αφιέρωμα μέχρι να τελειώσει, αρκετά μετά τη 1 τα μεσάνυχτα, χιλιάδες εργατόκοσμου, παρά την κούραση της δουλειάς από τη μέρα που πέρασε, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, οικογένειες με μικρά παιδιά.

Σιγοτραγουδώντας για «καλοκαίρια και χειμώνες», για την «εθνική μας μοναξιά». Τονίζοντας πως «όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι /με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη /στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι». Αλλά και πως «μου 'χες πει πως όλα αλλάζουν /φτάνει μόνο μια αφορμή /μα τα δυο σου μάτια μοιάζουν /φάροι σ' άγονη γραμμή».

Την ώρα που τραγουδούσαν την «Ρόζα», ο Μίλτος Πασχαλίδης θύμισε το λεβέντικο ζεϊμπέκικο του Δημήτρη Μητροπάνου κι ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

Τους ερμηνευτές στη σκηνή πλαισίωνε το συγκρότημα του Δ. Μητροπάνου, οι: Γιάννης Παπαζαχαριάκης (μαέστρος - κιθάρα), Γιάννης Σινάνης (22 χρόνια το μπουζούκι του Μητροπάνου), Μίμης Τζούτζουλης (μπάσο), Κάτσικας Γιώργος (τύμπανα), Τράπαλης Ανδρέας (βιολί), Χατζηιορδάνου Ντίνος (ακορντεόν), Παπαχρηστούδης Γιώργος (πιάνο), Κατσουπάκης Ακης (πλήκτρα), Πελέκας Μάκης (μπουζούκι) και ο Δημήτρης Ευαγγελάτος (στον ήχο).

Η βραδιά έκλεισε με βίντεο με τον Δ. Μητροπάνο να τραγουδάει το «Αλίμονο» και τον κόσμο να σιγοτραγουδάει από κάτω...